اطلاعات داروی آپومورفین Apomorphine
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
آپومرفین برای تشخیص افتراقی سندرم پارکینسون ایدیوپاتیک استفاده می شود. همچنین برای تشخیص پاسخ دهی سیستم دوپامینرژیک در انواع سندرم پارکینسون به کار می رود، تا پاسخ دهی بیمار نسبت به لوودوپا مشخص گردد.
مکانیسم اثر:
آپومرفین محرک قوی گیرنده های دوپامینی D2 است که اثرات بالینی و فارماکولوژیک آن شبیه لوودوپا می باشد، ولی اثرش سریعتر ایجاد می شود. بهبودی علائم پارکینسون با استفاده از آپومرفین، پاسخ دهی مثبت بیمار به لوودوپارا نشان می دهد، آپومرفین همچنین با تحریک در chemoreceptor tigger zone مغز در حدود چند دقیقه می تواند باعث استفراغ شود.
فارماکوکینتیک:
به منظور جلوگیری از اثر اولین عبور، این دارو باید از راه تزریق زیر جلدی تجویز شود. شروع اثر این دارو 10-5 دقیقه می باشد. دارو دارای متابولیسم کبدی و دفع کلیوی است.
منع مصرف:
در موارد ضعف تنفسی یا CNS، حساسیت مفرد به اپیوئیدها، شوک، تشنج یا عدم هوشیاری، مشکلات عصبی- روانی یا زوال عقل این دارو نباید مصرف شود. همچنین در صورتی که پاسخ on به لوودوپا با اختلال حرکتی شدید و هیپوتونی یا اثرات روانی همراه باشد، استفاده از آپومرفین توصیه نمی شود.
عوارض جانبی:
تهوع و استفراغ، تضعیف دستگاه عصبی مرکزی، خواب آلودگی، کاهش فشار خون وضعیتی، افزایش ترشح بزاق و عرق از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخلات دارویی:
اثرات درمان آپومرفین ممکن است به وسیله داروهای ضد جنون یا سایر مهارکننده های دوپامین در CNS مهار شود.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
APOMORPHINE HCL 10MG/ML AMP
[آمپول آپومرفین]
11404 APOMORPHINE HCL 500MG TAB
[قرص آپومرفین]
