اطلاعات کامل داروی انتاکاپون Entacapone
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
- به عنوان داروی اضافه شونده به فرمولاسیون حاوی لوودوپا/کربی دوپا در بیماران مبتلا به پارکینسون ایدیوپاتیک که دوره های خاموش را تجربه می کنند استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
- یک مهار کننده ی برگشت پذیر و انتخابی کاتکول-او-متیل ترانسفراز است. در صورت مصرف انتاکاپون با لوودوپا، فارماکوکینتیک آن تغییر یافته و باعث افزایش ماندگاری سطح سرمی لوودوپا می شود ( در مقایسه با مصرف لوودوپا به تنهایی). افزایش سطح لوودوپا باعث افزایش جذب از سد خونی مغزی شده و اثرات مغزی دوپامین که متابولیت فعال لوودوپا است افزایش می یابد.
فارماکوکینتیک:
- شروع اثر: سریع
- ماکزیمم اثر: 1 ساعت
- جذب: سریع
- توزیع: IV:Vdss=20L
- اتصال به پروتئین: 98% عمدتا آلبومین
- متابولیسم: به ایزومر سیس تبدیل شده، سپس با گلوکورونیده شدن مستقیم داروی اصلی و ایزومر سیس آن، متابولیزه می شود.
- زیست دست یابی: 35%
- نیمه عمر: فاز B: 7/0 تا 4/0 ساعت، فاز Y: 4/2 ساعت
- زمان رسیدن به پیک سرمی: 1 ساعت
- دفع: مدفوع ( 90% ) ادرار (10%)
منع مصرف:
- حساسیت شدید به انتاکاپون یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
عوارض جانبی:
- گوارشی: تهوع
- عصبی عضلانی و اسکلتی: دیس کینزی
- کاهش فشار ارتوستاتیک، سنکوپ، گیجی، خستگی، توهم، اضطراب، اسهال، درد شکمی، یبوست، استفراغ، تغییر رنگ ادرار به قهوه ای-نارنجی، هایپرکینزی، هایپوکینزی، درد کمر، تنگی نفس
تداخلات دارویی انتاکاپون
اطلاعات داروی کابرگولین Cabergoline
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
هیپرپرولاکتینمیا، بیماری پارکینسون
مکانیسم:
کابرگولین آگونیست قوی و طولانی اثر رسپتور D2 بوده و سبب مهار ترشح پرولاکتین می شود.
فارماکوکینتیک:
کابرگولین پس از تجویز به فرم خوراکی به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. نیمه عمر دارو بین 68-63 ساعت است. دارو به میزان 40% به پروتئین های پلاسما متصل می شود.
عوارض جانبی:
تهوع ، استفراغ، سر گیجه، هیپوتانسیون اورتوستاتیک، بی خوابی ،افسردگی، درد پستان، دیس منوره.
تداخلات دارویی:
الف - مصرف همزمان این دارو با پروپرانولول، قرص های ضد بارداری خوراکی و یا داروهای منقبض کننده عروقی خطر بروز انقباضات عروق محیطی را تشدید می نماید.
ب- مصرف همزمان این دارو با آنتاگونیست های دوپامین نظیر آنتی سایکوتیک ها و متوکلوپرامید اثرات آنتی پارکینسونیسم و کاهش دهنده پرولاکتین کابرگولین را کاهش می دهد.
هشدار ها:
مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
اشکال داروئی:
قرص کابولین 0.5 میلی گرم
قرص کابرلین 0.5 میلی گرم
قرص کابرگولکس 2 میلی گرم
قرص کابرگولکس 1 میلی گرم
قرص کابرلین 1 میلی گرم
قرص کابولین 1 میلی گرم
قرص کابرگولکس 0.5 میلی گرم
قرص کاباسر 1 میلی گرم
قرص داستینکس 0.5 میلی گرم
قرص کابرگولین-مینو 1 میلی گرم
CABOLIN 0.5MG TAB
CABERLIN 0.5MG TAB
CABERGOLEX 2MG TAB
CABERGOLEX 1MG TAB
CABERLIN 1MG TAB
CABOLIN 1MG TAB
CABERGOLEX 0.5MG TAB
CABASER Tablet 1 mg
DOSTINEX Tablet 0.5 mg
CABERGULINE-MINOO® 1MG TAB
اطلاعات داروی برموکریپتین BROMOCRIPTINE
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
برموکریپتین در منترل بیماری پارکینسون( اما نه در کنترل علائم خارج هرمی ناشی از داروها)، پرولاکتینوها، آکرومگالی و زنان مبتلا به PCOS همراه با هیپرپرولاکتینومی مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
این دارو با تحریک مستقیم گیرنده های دوپامینی می تواند در کنترل پارکینسون مفید و مؤثر باشد.
فارماکوکینتیک:
جذب دارو از دستگاه گوارش متغیر است و دارای نیمه عمر 3 ساعت می باشد. در صفرا ترشح و از طریق مدفوع دفع می شود.
منع مصرف:
این دارو در موارد حساسیت به آلکالوئیدهای ارگوت،توکسمی حاملگی و هیپرتانسیون پس از زایمان، بیماری روانی شدید و بیماری عروق کرونر نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
تشنج، ایست قلبی-عروقی، سکته قلبی حاد، تهوع، استفراغ، یبوست، سردرد، گیجی، افت فشار خون وضعیتی، خواب آلودگی، اسپاسم عروق انگشتان دست و پا به خصوص در بیماران گرفتار سندرم رینود، توهم، تحریک سایکوموتور، دیسکینزی، خشکی دهان، گرفتگی ساق پا، نشت مایع جنب و فیروز از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی:
اریترومایسین باعث افزایش غلظت پلاسمایی برموکریپتین شده و احتمال سمیت آن را افزایش می دهد. داروهای مقلد سمپاتیک عوارض برموکریپتین را افزایش می دهند. به دلیل تضعیف سیستم ایمنی از واکسیناسیون بیمار یا افراد خانواده وی با واکسن های حاوی ویروس های زنده اجتناب شود.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
قرص مینو-برموکریپتین 2.5 میلی گرم
قرص برموکریپتین ایران هورمون 2.5 میلی گرم
MINOO-BROMOCRIPTINE 2.5MG TAB
BROMOCRIPTINE IRAN HORMON 2.5MG TAB
اطلاعات داروی بی پریدین Biperiden
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
بیپریدین در درمان بیناری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها ( غیر از اختلالات حرکتی دیررس ) تجویز می شود.
مکانیسم اثر:
این دارو با انسداد نسبی گیرنده های سیستم کولینرژیک مرکزی به برقراری تبادل فعالیت سیستم های کولینرژیک و دوپامینرژیک در عقده های بازال کمک می نماید. به علاوه تا حدودی دارای اثرات بیحس کنندگی موضعی و ضد هیستامین نیز می باشد. همچنین ممکن است اثر مختصری بر سیسم قلبی- عروقی و تنفسی نیز داشته باشد.
فارماکوکینتیک:
دارو از راه خوراکی کاملاً جذب و در کبد متابولیزه شده و توسط کلیهها دفع میگردد. اثر دارو 30-10 دقیقه پس از تجویز عضلانی آغاز میشود.
منع مصرف:
در صورت وجود احتباس ادراری درمان نشده، گلوکوم با زاویه بسته، انسداد دستگاه گوارش و نزد کودکان زیر 3 سال نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
خشکی دهان، اختلالات گوارشی، گیجی، تاری دید، احتباس ادرار، طپش قلب، افزایش حساسیت، عصبی شدن، توهم، خواب آلودگی، افت فشارخون ( با شکل تزریقی ) از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی:
استفاده همزمان این دارو با سایر داروهایی که دارای اثرات موسکارینی هستند، باعث عوارض جانبی چون خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی در سالمندان می گردد. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهار کننده های آنزیم MAO، داروهای ضد جنون دسته فنوتیازین ها، آنتی هیستامین ها، آمانتادین، دیسوپرامید از این جمله اند. بپریدین با ایجاد خشکی دهان، اثرات نیترات های زیر زبانی را کاهش می دهد. داروهای پاراسمپاتومیمتیک اثر بپریدین را کتوکونازول را کاهش داده و اثرات گوارشی سیزاپراید را نیز خنثی می کند.
هشدار ها:
در صورت وجود بیماری قلبی- عروقی، نارسایی کبدی یا کلیوی، گلوکوم، انسداد روده و احتباس ادراری یا نزد سالمندان با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
آمپول آکینیدیک 5 میلی گرم/1میلی لیتر
قرص بی پریدین اس اچ دی 2 میلی گرم
قرص نیموسکار 2 میلی گرم
قرص بی پریدین-حکیم 2 میلی گرم
قرص بی پریدین راموفارمین 2میلی گرم
قرص بی پریدین البرزدارو 2 میلی گرم
AKINIDIC 5MG/1ML AMP
BIPERIDEN SHD 2MG TAB
NIMUSCAR 2MG TAB
BIPERIDEN-HAKIM 2MG TAB
BIPERIDEN RAMOPHARMIN 2MG TAB
BIPERIDEN ALBORZDARU 2MG TAB
اطلاعات داروی بنزتروپین Benztropine
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
بنزتروپین در درمان بیماری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها (به غیر از اختلالات حرکتی دیر رس ) تجویز می شود.
مکانیسم اثر:
این دارو با انسداد نسبی گیرنده های سیستم کولینرژیک مرکزی به بر قراری تبادل فعالیت سیستم های کولینرژیک و دوپامینرژیک در عقده های بازرال کمک می نماید. به علاوه تا حدودی دارای اثرات بی حس کنندگی موضعی و ضد هیستامین نیز می باشد.
فارماکوکینتیک:
دارو از راه خوراکی به خوبی جذب و به راحتی واردCNSمی شود. متابولیسم دارو کبدی است و از کلیه دفع می شود. اثر دارو 2-1 ساعت پس از تجویز خوراکی و چند دقیقه پس از تزریق وریدی آغاز و تا 24 ساعت ادامه می یابد.
منع مصرف:
در صورت وجود احتباس ادراری درمان نشده، گلوکوم با زاویه بسته، انسداد دستگاه گوارش و در کودکان زیر 3 سال نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
خشکی دهان، اختلالات گوارشی ،گیجی، تاری دید، و با شیوع کمتر احتباس ادرار، طپش قلب، افزایش حساسیت، عصبی شدن، و با مقادیر زیاد توهم، تسکین، اختلالات روانی و خواب آلودگی ازعوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی:
استفاده همزمان این دارو با سایر داروهایی که دارای اثرات موسکارینی هستند، باعث عوارض جانبی چون خشکی دهان، احتباس ادرار، یبوست و منگی در سالمندان می گردد. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهار کننده های آنزیم MAO، داروهای ضد جنون دسته فنوتیازین، آنتی هسیتامین ها، آمانتادین، دیسوپیرامید از این جمله اند. همچنین بنزوتروپین با ایجاد خشکی دهان، اثرات نیترات های زیر زبانی را کاهش می دهد. داروهای مقلد پاراسمپاتیک اثر بنزوتروپین را کاهش می دهند. بنزوتروپین جذب گوارشی کتوکونازول را کاهش داده و با اثرات گوارشی سیزاپراید نیز ضدیت می کند.
هشدار ها:
در صورت وجود بیماری قلبی- عروقی، نارسایی کبدی یا کلیوی، یا نزد سالمندان با احتیاط فراوان مصرف شود.
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
BENZTROPINE MESYLATE 2MG TAB
[قرص بنزتروپین]
BENZTROPINE MESYLATE 2MG/2ML AMP
[آمپول بنزتروپین]