اطلاعات کامل داروی لنالیدومید Lenalidomide
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
لنالیدومید از دسته داروهای آنتی آنژیوژنیک است و یک تنظیم کننده ی سیستم ایمنی می باشد.این دارو در درمان تومورهای بدخیم مانند مالتیپل میلوما،لنفوم سلول های منتل و در مبتلایان به بیماری سندرم میلو دیس پلاستیک(MDS) تجویز می گردد.
فرم دارویی موجود
این دارو به صورت کپسول خوراکی در دوزهای ۲/۵،۵،۱۰،۱۵،۲۰و۲۵میلی گرم تولید می گرددو به نام تجاری Revlimidمعروف می باشد.
مکانیسم اثر:
لنالیدومید یک داروی ایمونومدولاتور، آنتی آنژیوژنیک و آنتی نئوپلاستیک با چند مکانیسم متفاوت می باشد که بوسیله ی آنها می تواند منجربه آپوپتوز سلول های بدخیم گردد.
این دارو با مهار انتخابی ترشح سایتوکاینهای التهابی،تنظیم سیستم ایمنی با تحریک تکثیر سلول های لنفوسیت تی، مهار سیگنال های تغذیه ای از سمت سلول هاییکه فاکتورهای آنژیوژنیک مخابره می نمایند و مهار رشد سلول های میلوما موجب القای مرگ سلولی می شود.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر این دارو دربدن در حدود ۳تا۵ ساعت می باشد.پیک اثر آن در. مبتلایان به میلوما و MDSبین نیم تا شش ساعت می باشد.
متابولیسم لنالیدومید در بدن انسان محدود و نامشخص می باشد و بخش عمده ای از دارو(حدود ۸۴درصد)بصورت کامل از ادرار دفع می گردد.
اطلاعات کامل داروی ایورمکتین Ivermectin
گروه داروئی: داروهای ضد کرم
ایورمکتین داروی ضد انگل وسیع الطیفی است که در درمان آسکاریازیس - فیلاریازیس: اونکوسرسازیس (که در اثر Onchocerca Volvulus ایجاد شده است)
عفونت های مانسونلا
عفونت های ووچریا ناشی از Wuchereria Bancrofti
عفونت های ناشی از Gnathostoma Spinigerum
انواع کرم های قلابدار
عفونت های روده ای ناشی از Strongyloides Stercoralis
مکانیسم اثر:
ایورمکتین با اتصال غیر قابل برگشت به کانال های کلرید گلوتامات که در سلول های عصبی پارازیت وجود دارد، به افزایش نفوذ پذیری غشاء سلولی به یون های کلرید باعث فلج عصبی انگل می گردد.
فارماکوکینتیک:
مقالات مربوط به فارماکوکینتیک ایورمکتین ناچیز است. متابولیسم این دارو کبدی است و توسط آنزیم سیتوکروم P450 متابولیزه می شود.
منع مصرف:
در صورت حساسیت به ایورمکتین مصرف این دارو ممنوع است.
عوارض جانبی:
واکنش مازوتی ممکن است رخ دهد. واکنش مازوتی علائم حساسیتی مانند خارش - ادم - بثورات پوستی همراه با تب - بزرگ شدن غدد لنفاوی بروز کند.
اطلاعات کامل داروی ایزوکسوپورین Isoxsuprine
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
این دارو برای تسکین علائم ناشی از نارسایی عروق مغزی، درمان اختلالات عروق محیطی ناشی از تصلب شرائین، سندرم رینود، تجویز می‌شود.
مکانیسم اثر:
ایزوکسوپرین یک مسدد گیرنده آلفا-آدرنرژیک و تحریک‌کننده گیرنده بتا-آدرنرژیک است. به نظر می‌رسد که اثر آن بر عضلات صاف عروق یک اثر مستقیم باشد. دارو توانایی شل کردن عضلات صاف رحم را نیز دارد.
فارماکوکینتیک:
از دستگاه گوارش به خوبی جذب می شود. نیمع عمر آن حدود یک ساعت است و عمدتا از راه ادرار دفع می شود.
منع مصرف:
این دارو در موارد وجود اختلالات قلبی (خصوصاً وجود آریتمی)، پرکاری تیروئید، عفونت داخل رحمی، مرگ جنین در داخل رحم، اکلامپسی، پره اکلامپسی شدید و زیادی فشار خود ریوی نباید مصرف شود.
اطلاعات کامل داروی ایزوپروترنول Isoproterenol
گروه داروئی: داروهای قلبی عروقی
موارد مصرف:
ایزوپروترنول در درمان علامتی آسم برنشیال، اسپاسم نایژه ای برگشت پذیر همراه التهاب نایژه‌ها، آمفیزم‌ریوی، برونشیکتازی و سایر بیماری‌های انسدادی ریوی به کار برده می‌شود.
مکانیسم اثر:
این دارو یک ترکیب آدرنرژیک است که با تحریک گیرنده‌های بتا‌آدرنرژیک اثراتخود را اعمال می کند. تحریک گیرنده بتا دو در شش ها موجب شل شدن عضله صاف نایژه و تخفیف اسپاسم نایژه ای، افزایش ظرفیت حیاتی، کاهش حجم ذخیره‌ای و کاهش مقاومت راههای هوایی می‌گردد. ایزوپروترنول، موجب مهار آزاد شدن هیستامین ناشی از تحریک آنتی‌ژن و ماده کند اثر ( SRS ) در هنگام آنافیلاکسی می‌گردد. این دارو به دلیل تحریک گیرنده بتا یک آدرنرژیک یک اینوتروپ و کرونوتروپ قوی است که موجب افزایش لیپولیز هم می‌گردد.
فارماکوکینتیک:
علاوه بر کبد در شش‌ها و بافت‌های دیگر نیز توسط COMT و PST متابولیزه می شود. شروع اثر دارو با تجویز از طریق داخل وریدی، بلافاصله و سریع بوده و مدت اثر دارو 2-1 ساعت است. دفع دارو، کلیوی می‌باشد.
منع مصرف:
ایزوپروترنول در مبتلایان به بیماری قلبی- عروقی از قبیل آنژین قفسه صدری، بیماری‌های شریان کرونر، بیماری‌های دژنراتیو قلبی، زیادی فشار خون، عیب کار بافت قلب، تاکیکاردی همراه با سمیت ناشی از دیژتال، دیابت، پرکاری تیروئید، فئوکروموسیتوم، نباید مصرف شود.
اطلاعات کامل داروی ایساوکونازول Isavuconazole
گروه داروئی: داروهای ضد قارچ
موارد مصرف:
یک ضد قارچ سیستمیک می باشد که در مواردی مانند آسپرژیلوس تهاجمی و موکورمایکوزیس تهاجمی در بزرگسالان استفاده می شود .
فرم های دارویی :
کپسول خوراکی ۱۸۶ میلی گرم
محلول تزریقی (IV) ۳۷۲ میلی گرم ( به صورت انفوزیون آهسته )
*این دارو با نام تجاری cresemba تولید می شود.
مکانیسم اثر:
با مهار تبدیل لانوسترول به ارگوسترول در دیواره ی سلولی قارچ خلل ایجاد می کند و ساختار و عملکرد سلول قارچ را تضعیف می کند.
فارماکوکینتیک:
دارای متابولیسم کبدی با سیستم سیتوکروم P450 می باشد . این دارو به صورت پیش دارو ساخته می شود و خون تحت هیدرولیز آن استرار به فرم فعال آن دارو تبدیل می گردد.
نیمه عمر این دارو ۱۳۰ ساعت می باشد ( طولانی اثر است ) و دفع آن نیمی از طریق مدفوع ونیمی از طریق ادرار می باشد .
این دارو در عرض دو تا سه ساعت پس از مصرف به اوج اثر بخشی می رسد.
اطلاعات کامل داروی ایربزارتان Irbesartan
گروه داروئی: داروهای قلبی عروقی
موارد مصرف:
- درمان پرفشاری خون به تنهایی یا به همراه سایر داروهای کنترل پرفشاری خون
- درمان نفروپاتی دیابتیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و پرفشاری خون
- کاهش سرعت پیشرفت گشادی ریشه آئورت در کودکان مبتلا به سندرم مارفان
مکانیسم اثر:
- ایربسارتان آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین است. آنژیوتانسین II یک منقبض کننده عروقی است. علاوه بر تاثیر مستقیم بر انقباض عروق، باعث تحریک آزادسازی آلدوسترون نیز می شود. لذا با آزادسازی آلدوسترون سدیم و آب نیز بازجذب می شود. نتیجه نهایی بالا رفتن فشار خون است. ایبرسارتان به گیرنده AT1 آنژیوتانسین II اتصال یافته و مانع از اتصال آنژیوتانسین II به گیرنده اش می شود و نهایتا منجر به مهار انقباض عروقی و ترشح آلدوسترون می شود.
فارماکوکینتیک:
- شروع و پیک اثر: 2-1 ساعت
- طول اثر: بیش از 24 ساعت
- توزیع: Vd=53-93L
- اتصال به پروتئین پلاسما: 90%
- متابولیسم: کبدی عمدتا CYP2C9
- زیست دست یابی: 80-60%
- نیمه عمر نهایی: 15-11 ساعت
- زمان رسیدن به پیک سرمی: 2-5/1 ساعت
- دفع: مدفوع ( 80% ) ادرار ( 20% )
منع مصرف:
- حساسیت شدید به ایبرزارتان یا سیار ترکیبات فرمولاسیون
اطلاعات کامل داروی آیوپرومید Iopromide
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
این فرآورده برای انجام آرتریوگرافی، آئورتوگرافی، آنژیوگرافی و ونوگرافی در مغز، قلب و عروق، و برای اوروگرافی دفعی، مقطع نگاری کامپیوتری مغز و بدن استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجاری مختلف بدن با جذب اشعهX باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد.
فارماکوکینتیک:
بعد از تزریق داخل وریدی، دارو به سرعت در مایعات خارج سلولی توزیع می شود، اما در جائی رسوب نمی کند. ضمناً از این طریق از سد خونی- مغزی عبور نمی کند، گر چه در تومورهای مغزی به دلیل از بین رفتن سد خونی- مغزی در محل تومور توزیع می گردد و نیمه عمر دارو تقریباً 2 ساعت (در صورت سلامت کلیه) می باشد. در روش تزریقی دفع عمدتاً از طریق کلیه صورت می گیرد.
منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت به ترکیبات حاوی ید، فئوکروموسیتوما و دهیدراتاسیون این دارو نباید مصرف کرد.
همچنین برای هر یک از راهها موارد منع مصرف بطور اختصاصی در ذیر ذکر شده است:
هموسیستینوری (برای آنژیوگرافی)؛ و آنوری دیابت قندی (برای اوروگرافی دفعی).
عوارض جانبی:
احتمال بروز ترومبوآمبولی منجر به انفارکتوس میوکارد وجود دارد. عوارض جانبی شایع شامل واکنشهای آلرژیک کاذب، سردرد، سرگیجه، افت یا افزایش فشار خون، کاهش ضربان قلب، کمردرد، سختی گردن، تهوع و استفراغ و اسهال می باشد.
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با داروهای خوراکی پرتونگاری کیسه صفرا احتمال سمیت کلیوی را افزایش می دهد.
هشدار ها:
1- این دارو به علت خاصیت مدر اسموتیک، موجب ایجاد یا تشدید دهیدراتاسیون و افزایش احتمال نارسائی حاد کلیوی می شود. در اطفالی که کم ادراری، زیادی ادرار ویا دیابت دارند، این مشکل بیشتر دیده می شود. به منظور جلوگیری از دهیدراتاسیون، باید قبل از آزمایش به مقدار کافی مایعات به بیمار داده شود. احتمال بروز نارسائی کلیوی در بیماران سالخورده بیشتر است.
اطلاعات کامل داروی آیوپانوئیک اسید Iopanoic Acid
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
این فرآورده برای پرتونگاری کیسه صفرا فقط در مواردی به کار می رود که تشخیص بعد از التراسونوگرافی غیر قطعی باشد. همچنین برای درمان بیماری گریوز در صورتی که درمان های رایج منع مصرف داشته یا تصحیح سریع تیروتوکسیکوز لازم باشد، می توان از این دارو استفاده کرد. این فرآورده برای نمایان سازی مجرای صفراوی نیز به کار می رود.
مکانیسم اثر:
ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجاری مختلف بدن با جذب اشعه X باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد. از اثرات دیگر این دارو مهار تبدیل محیطی T4 به T3 و کاهش ترشح هورمون تیروئید در بیماری پرکاری غده تیروئید گریوز می باشد.
فارماکوکینتیک:
این دارو به خوبی جذب می شود، ولی در صورت عدم وجود املاح صفراوی جذب ضعیفی دارد. متابولیسم دارو کبدی و دفع آن از طریق کلیه می باشد. زمان ایجاد غلظت حداکثر 14-19 ساعت می باشد. در طی 24 ساعت 33% دارو از بدن حذف می شود.
منع مصرف:
بیماری پیشرفته کبدی- کلیوی، نارسائی شدید کلیه و کبد و حساسیت به مواد حاجب یددار از موارد منع مصرف دارو می باشد.
عوارض جانبی:
واکنشهای آلرژیک کاذب، اسهال، تهوع و استفراغ، اسپاسم یا کرامپ های شکمی، دفع ادرار دردناک، سرگیجه و سردرد از عوارض جانبی این دارو می باشند.
تداخلات دارویی:
این دارو دفع کبدی مگلومین یدوپامید را کاهش می دهد. در صورت مصرف همزمان با داروهای اوروگرافی نیز سمیت کلیوی (مخصوصاً در بیماران با اختلالات کبدی یا کلیوی) افزایش می یابد. مصرف همزمان این دارو با کلستیرامین موجب کاهش تأثیر دارو بر نمایان سازی کیسه صفرا می شود.
اطلاعات کامل داروی آیوپامیدول Iopamidol
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
ماده حاجب.
عکس برداری ، آنژیوگرافی، میلوگرافی، عکس برداری از دستگاه گوارش.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر دفعی دارو حدود 2 ساعت است.
عوارض جانبی:
برافروختگی، احساس گرما، درد در سایت تزریق، تهوع، استفراغ، سردرد، سرگیجه، احساس طعم فلزی، تعریق، هایپوتنشن، تاکیکاردی، برادی کاردی.
اطلاعات کامل داروی ایوهگزول Iohexol
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
ایوهگزول از راه داخل نخاعی برای میلوگرافی ناحیه سینه، گردن، کمر وتمامی ستون فقرات (استاندارد یا توموگرافی کامپیوتری)؛ از راه داخل عروقی برای آنژیوکاردیوگرافی، آنژیوگرافی، آئورتوگرافی، آرتریوگرافی، ونوگرافی، اوروگرافی دفعی، توموگرافی کامپیوتری مغز و بدن، هرنیوگرافی؛ از راه داخل مجرا برای پانکراتوگرافی برگشتی؛ کولانژیوپانکراتوگرافی برگشتی، و از راه داخل مایع سینوویال برای آرتروگرافی مفصل؛ از راه خوراکی، برای توموگرافی کامپیوتری شکم و رادیوگرافی دستگاه گوارش مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
ایوهگزول یک ترکیب غیر یونیزه آلی ید می باشد. ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجرای مختلف بدن با جذب اشعه x باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد.
فارماکوکینتیک:
وقتی داخل نخاعی تزریق می شود، به سرعت در قسمتهای مختلف مغز توزیع می شود که در بیماران نرمال ظرف چند ساعت به داخل خون می رود و حذف می شود و نیمه عمر دارو از این راه 4/3 ساعت است. در داخل عروق به سرعت در مایعات خارج سلولی توزیع می شود، اما در جائی رسوب نمی کند. ضمناً از این طریق از سد خونی- مغزی عبور نمی کند، گرچه در تومورهای مغزی به دلیل از بین رفتن سد خونی- مغزی در محل تومور توزیع می گردد و نیمه عمر دارو تقریباً 2 ساعت (در صورت سلامت کلیه) می باشد. در روش تزریقی دفع کلیوی بوده و در راه خوراکی یا داخل مجرا دفع عمدتاً از طریق مدفوع صورت می گیرد.
منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت به ترکیبات حاوی ید، سابقه آسم یا آلرژی، دهیدراتاسیون این دارو را نباید از هیچکدام از راههای مصرف تجویز نمود.
همچنین برای هر یک از راهها موارد منع مصرف بطور اختصاصی در زیر ذکر شده است: فئوکروموسیتوم (از راه داخل عروقی)، هوموسیستینوری (برای آرتریوگرافی مغز)؛ بیماری برگر، ایسکمی شدید (برآرتریوگرافی محیطی)؛ آنوری، دیابت قندی (برای اوروگرافی دفعی)؛ عفونت مجاور مفصل مورد نظر (برای پرتونگاری از مفصل)
عوارض جانبی:
: عوارض جانبی معمولاً به غلظت دارو، ویسکوزیته، میزان و سرعت تجویز بستگی دارد. معمولاً عوارض ایوهگزول مانند بقیه ترکیبات حاجب یددار غیریونیزه کمتر از انواع یونیزه آن است. احتمال بروز ترمبوآمبولی منجر به انفارکتوس میوکارد وجود دارد. در افراد مبتلا به دهیدراتاسیون، سردرد دامنه دار، ممکن است پس از تزریق داخل نخاعی بروز نماید.
عوارض جانبی شایع شامل واکنشهای آلرژیک کاذب، سردرد، برونکواسپاسم، ادم ریوی، افت شدید فشار خون، کمردرد، سختی گردن، تهوع، اسهال و سرگیجه می باشد. در تزریق داخل نخاعی، التهاب غیر عفونی مننژ، گیجی، درد عصب سیاتیک، درد در ناحیه پشت و درد و تورم مفصل مشاهده می شود.
