اطلاعات کامل داروی افلورنیتین موضعی Eflornithine-Topical (کرم سورین 13.9% SURIN)

اطلاعات کامل داروی افلورنیتین موضعی Eflornithine-Topical

گروه داروئی: داروهای ضد پروتوزوآها

موارد مصرف:

• کاهش موی صورت زاید

مکانیسم اثر:

• سرعت رشد مو را به تاخیر انداخته و باعث کاهش رشد موی زاید می شود، هم چنین می تواند باعث ظریف و روشن شدن مو نیز گردد.
• مکانیسم دقیق آن مشخص نیست. ممکن است باعث مهار ارنیتین دکربوکسیلاز که ساخت پلی آمین های داخل سلولی را کاتالیز می کند، شود. این پلی آمین ها برای تقسیم سلولی و تمایز ضروری هستند. مهار تقسیم سلولی و تمایز باعث کاهش سرعت رشد مو می شود.

فارماکوکینتیک:

• جذب: جذب پوستی کمتر از 1 %
• توزیع: اینکه افلورنتین از جفت عبور کرده یا وارد شیر می شود مشخص نشده است.
• متابولیسم: هیچ شواهدی از متابولیزه شده افلورنتین وجود ندارد.
• دفع: بصورت داروی تغییر نیافته از ادرار دفع می شود.
• نیمه عمر: در حالت پایدار حدودا 8 ساعت می باشد.

عوارض جانبی:

• سوزش، مورمور شدن، قرمزی، راش

تداخلات دارویی:

• تداخل خاصی گزارش نشده است.

هشدار ها:

• حساسیت شدید به افلورنتین یا سایر ترکیبات فرمولاسیون

هشدارها:

• در صورت بروز واکنش های ازدیاد حساسیتی دارو قطع شود.
• در صورت استعمال روی پوست آسیب دیده ممکن است باعث ایجاد سوزش شود. در افراد حساس یا افرادی که بیش از دوز درمانی از این دارو را استفاده کنند باعث حساسیت پوستی می شود.
• ایمنی و اثربخشی در کودکان کمتر از 12 سال اثبات نشده است.

توصیه های دارویی:

• افلورنتین رشد سلولی را به تاخیر می اندازد و ماده زداینده مو نیست، لذا بایستی از روش های زدودن مو در صورت نیاز استفاده نمود.
• بهبودی طی 8-4 هفته رخ می دهد، با این وجود 8 هفته بعد از اتمام درمان ممکن است حالات قبلی برگردد.

اطلاعات کامل داروی دی هیدروامتین Dehydroemetine

اطلاعات کامل داروی دی هیدروامتین Dehydroemetine

گروه داروئی: داروهای ضد پروتوزوآها

موارد مصرف:
دهیدروامتین در درمان آمیباز ( در صورت عدم پاسخ بیمار به مترونیدازول ) و به عنوان ضد کرم در درمان آلودگی به فاسیولا مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
این دارو یک مشتق صناعی امتین با اثر کشنده آمیب در بافتها است که اثرات آن مشابه امتین می باشد.

منع مصرف:

این دارو در صورت وجود بیماری های قلبی، کلیوی و اختلال های عصبی – عضلانی نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:
عوارض این دارو شبیه امتین است، با این تفاوت که احتمالاً سمیت این دارو کمتر از امتین می باشد .

هشدار ها:
در طول مصرف این دارو وضعیت بیمار از نظر علایم مسمومیت قلبی باید پیگیری شود.

اشکال داروئی: -

اطلاعات داروی آتوواکوئون Atovaquone

اطلاعات داروی آتوواکوئون Atovaquone

گروه داروئی: داروهای ضد پروتوزوآها

موارد مصرف:
این دارو علیه قارچ Pneumocystis carini نیز فعال می باشد و در درمان و پروفیلاکسی پنومونی ناشی از این قارچ در بیمارانی که قادر به تحمل کوتریموکسازول نمی باشند و هم چنین همراه با پروگوانیل در درمان و پروفیلاکسی مالاریا کاربرد دارد. در درمان پنومونی قارچی ملایم تا متوسط این دارو به صورت خوراکی با دوز mg750 همراه با غذا و 3 بار در روز به صورت قرص و یا به صورت سوسپانسیون 2 بار در روز به مدت 21 روز تجویز می شود. جهت پروفیلاکسی 1500 میلی گرم یکبار در روز همراه با غذا مصرف می شود. در درمان مالاریایی فالسیپوروم به صورت دوز منفرد یک گرمی همراه با هیدروکلرید پروگوانیل به میزان mg400 به مدت 3 روز تجویز می گردد.

فارماکوکینتیک:
این دارو متعاقب مصرف خوراکی از مسیر گوارشی جذب ضعیفی دارد و میزان زیست دستیابی آن به خصوص در بیماران مبتلا به ایدز، پایین است. میزان زیست دستیابی حاصل از مصرف فرآورده تجاری مایع دارو نسبت به قرص آن بیشتر است و در صورت مصرف با غذا به خصوص با غذاهای دارای محتوای چربی بالا نیز بهتر می شود. این دارو بیش از 99% به پروتئین های پلاسما متصل می شود و نیمه عمر پلاسمایی آن طولانی و در حد 2 تا 3 روز می باشد که به نظر می رسد ناشی از چرخه روده ای- کبدی (انتروهپاتیک) باشد.این دارو تقریباً به طور انحصاری به صورت تغییر نکرده از طریق مدفوع دفع می گردد.

عوارض جانبی:
عبارتند از واکنش های پوستی، سردرد، تب، بی خوابی، عوارض گوارشی مثل حالت تهوع و استفراغ. گاهاً ممکن است افزایش مقادیر آنزیم های کبدی، هایپوناترمی و اختلالات هماتولوژیک مثل آنمی و نوتروپنی رخ دهند. در بیماران مبتلا به اختلالات گوارشی باید از تجویز این دارو پرهیز کرد چرا که میزان جذب دارو را محدود می کند.

تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با متوکلوپرامید، تتراسیکلین یا ریفامپیسین و احتمالاً ریفابوتین می توان غلظت پلاسمایی آتواکینون را کاهش دهد. هم چنین در مصرف همزمان با آسیکلوویر، داروهای ضد اسهال و بنزودیازپین ها، سفالوسپورین ها، مسهل ها، اپوئیدها واستامینوفن این اتفاق با درجات کمتر رخ می دهد.

اشکال داروئی: -