دگزتروپروپوکسیفن Propoxyphene
نام علمی دارو (ژنریک): Propoxyphene
گروه دارویی: Analgesics Anti- inflammatory Drugs and Antipyretics
داروهای مسکن ،ضد التهاب وضد تب ها
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور:
موارد مصرف:
یک ضد درد مخدر است که ساختمان آن شبیه متادون است. یک ضد درد ملائم است و از طریق خوراکی مصرف می شود و به دو صورت هیدروکلراید و ناپسیلات وجود دارد. بطور اصلی همراه با دیگر داروهای ضد درد مثل آسپرین یا پاراستامول جهت کاهش التهاب و تب استفاده می شود در انگلستان دوز معمول هیدروکلراید65 میلی گرم و ناپسیلات 100میلی گرم سه الی چهار بار در روز است. در آمریکا دوز مشابه هر 4 ساعت تا سقف روزانه39 میلی گرم هیدروکلراید و600 میلی گرم ناپسیلات است
مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک:
سریعاً از دستگاه گوارشی جذب می شود. حداکثر غلظت پلاسمائی آن 2 تا 5/2 ساعت بعد از خوردن ایجاد می شود. سریعاً در کبد و ریه توزیع می شود. از جفت عبور می کند و مقدار کمی در شیر ترشح می شود. عمدتاً در ادرار ترشح می شود. نیمه عمر طولانی حدود 6 تا 36 ساعت دارد.
موارد منع مصرف:
هشدارها:
همانند دیگر داروهای ضد درد مخدر. ممکن است این دارو مورد سوء مصرف قرار گیرد. در زمان شیردهی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. حملات حاد پورفیری ممکن است ایجاد کند.
عوارض جانبی:
در کل همانند ضد دردهای مخدر. در دوزهای توصیه شده عوارض آن کمتر از مرفین است. عوارض گوارشی، گیجی و منگی، بیشترین شیوع را دارند. اختلالات کبدی گزارش شده است.
مصرف بیش از حد دارو موجب مرگ می شود و مرگ در طول یک ساعت پس از مصرف بیش از حد شایع است و حتی می تواند در عرض 15 دقیقه اتفاق بیفتد.
در افرادی که الکل و ترکیبات Dextropropoxyphene را با پاراستامول و یا آسپرین مصرف کرده اند عوارض مصرف بیشتر شایع است.
علائم مصرف بیش از حد: مثل بقیه داروهای مخدر و علاوه بر آن عکس العملهای روانی ایجاد می کند. آریتمی ها و دیگر عوارض قلبی، عوارض شدید و کشنده سیستم عصبی مرکزی .
عوارض تزریق: تزریق بسیار دردناک است و عوارض زیاد تخریبی بر روی بافت نرم و رگها بجا می گذارد.
عوارض در ناحیه مقعدی: در افرادی که شیاف این دارو را مصرف مزمن دارند دیده می شود و وابسته به دوز است. همولیز و آنمی همولیک، کری عصبی دائم یا موقت، وزوزگوش، زردی، پنومونی حساسیتی، کاهش میزان قند خون.
درمان عوارض جانبی: همانند دیگر ضد دردهای مخدر است. نالوکسان و حمایتهای تنفسی، شستشوی معده تا یک ساعت پس از خوردن، کنترل تشنج یا داروهای ضد تشنج.
تداخل دارویی:
همانند دیگر داروهای ضد درد مخدر.
همراه با ritonavir، ضعیف کننده های سیستم عصبی مرکزی مثل الکل نبایستی مصرف شود. با داروهای ضد افسردگی، بنزودیازپین ها، بلوک کننده های گیرنده بتا، کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین و وارفارین نیز تداخل دارد و متابولیسم کبدی آن مهار می شود.
نکات قابل توصیه:
مقدار مصرف:
اشکال دارویی:
تولیدات این دارو (نام های فارسی):
تولیدات این دارو (نام های انگلیسی):
