اطلاعات داروی دی هیدروکسی استون Dihydroxyacetone
نام علمی دارو (ژنریک): Dihydroxyacetone
گروه دارویی: Dermatological Drugs and Sunscreens
داروهای پوستی و ضد آفتاب ها
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور:
موارد مصرف:
این دارو یک داروی بیهوشی هالوژنی است که از طریق استنشاقی تجویز می‌گردد و فعالیت آن مشابه با هالوتان می‌باشد. حداقل غلظت آلوئولار(MAC) دارو از 6% در افراد مسن تا حدود 11% در اطفال متغیر است . از غلظت‌های بالینی غیر آتش گیر و غیر منفجر شونده است اما به خاطر نقطه جوش پایین آن باید در یک سیستم بسته چرخشی مورد استفاده واقع شود. از آن جهت ایجاد و نگهداری بیهوشی عمومی استفاده می‌شود اما مصرف آن در کودکان توصیه نمی‌شود. جهت ایجاد بیهوشی جراحی در 2 تا 4 دقیقه غلظت‌های 4 تا 11% V/V پیشنهاد می‌شوند و جهت حفظ بیهوشی غلظت‌های 2 تا 6% V/V همراه با اکسید نیروژن یا 5/2 تا 5/8% V/V در اکسیژن یا هوای غنی از اکسیژن کاربرد دارد.
غلظت‌های بالاتر نیز استفاده می‌شوند اما مهم است که مطمئن شویم که اکسیژن رسانی کافی صورت می‌پذیرد و غلظت‌های بالاتر از 17% V/V توصیه نمی‌شوند. همانند دیگر داروهای بیهوشی هالوژنی، مکمل‌های مسدود کننده نوروماسکولار مورد نیاز است. بهبود از بیهوشی در این مورد بسیار سریع‌تر از دیگر داروهای بیهوشی هالوژنی رخ می‌دهد.
مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک:
متعاقب تجویز استنشاقی، جذب، توزیع و حذف آن نسبت به دیگر داروهای بیهوشی هالوژنی مثل ایزوفلوران یا هالوتان، سریع‌تر صورت می‌گیرند. عمدتاً به صورت تغییر نکرده از طریق ریه‌ها دفع می‌شود و مقدار کمی از طریق پوست منتشر می‌شود. حدود 2% درصد دوز تجویز شده در کبد متابولیزه می‌گردد و در سرم و ادرار این بیماران اسید تری کلرواستیک یافت شده است.
موارد منع مصرف:
هشدارها:
عوارض جانبی:
همانند دیگر بیهوش کننده‌های هالوژنی، دپریسون تنفسی، افت فشار خون و آریتمی‌ها می‌توانند رخ دهند. در افراد مستعد ندرتاً باعث بدتر شدن هایپرترمی بدخیم می‌شود.
میوکاردرا نسبت به سمپاتومیمتیک‌ها به نسبت هالوتان و یا انفلوران کمتر حساس می‌کند. در دوره بعد از عمل جراحی حالت تهوع و استفراغ گزارش شده است. باعث بروزاپنه، سرفه و لارنگواسپام می‌گردد.
بنابراین در بیماران بخش اطفال توصیه نمی‌شود. این دارو می‌تواند فشار مایع مغزی نخاعی را افزایش دهد و در بیماران دارای خطر فشار داخل مغزی بالا باید با احتیاط مصرف شود.
تداخل دارویی:
این دارو اثر مسدود کننده‌های رقابتی نوروماسکولار مثل آتروکوریوم را افزایش می‌دهد. در افراد مصرف کننده اوپوئیدها،بنزودیازپین‌ها و دیگر آرام بخش‌ها دوزهای کمتری از دسولفیران باید تجویز گردد. اگر در طی استفاده از این دارو جهت بیهوشی، آدرنالین و یا دیگر سمپاتومیمتیک‌ها تجویز می‌شوند باید مراقب بود.
نکات قابل توصیه:
مقدار مصرف:
اشکال دارویی:
تولیدات این دارو (نام های فارسی):
تولیدات این دارو (نام های انگلیسی):
