نام علمی دارو (ژنریک): Digoxin
گروه دارویی: Cardiovascular Drugs 
داروهای قلبی عروقی

مصرف در بارداری:
موارد مصرف:
دیگوکسین در درمان نارسایی احتقانی قلب و برای پیشگیری و درمان آریتمی قلبی مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر:
دیگوکسین نیروی انقباضی قلب را افزایش داده و هدایت الکتریکی آن را کاهش می‌دهد. تصور می‌شود افزایش سرعت و نیروی انقباضی عضله قلب ناشی از مهارت حرکت یون‌های سدیم و پتاسیم از غشاء سلولی عضله قلب باشد. درنتیجه جریان وروردی کلسیم و آزاد شدن یون‌های کلسیم آزاد در سلول‌های میوکارد افزایش یافته که به نوبه خود بر فعالیت انقباضی فیبرهای میوکارد افزوده می‌شود. این دارو سرعت هدایت قلبی را کاهش داده و دوره تحریک‌ناپذیری گره دهلیزی-بطنی را افزایش می‌دهد.

فارماکوکینتیک:
فراهمی زیستی قرص دیگوکسین 80-60 درصد، الگزیر و محلول تزریقی آن 85-70 درصد است. پیوند دیگوکسین به پوتئین کم می‌باشد(25-20 درصد). متابولیسم این دارو به میزان کم در کبد صورت می‌گیرد. نیمه عمر دارو 48-36 ساعت است که در صورت ابتلا به بی‌اداراری، 6-4 روز خواهد بود. اثر دارو از راه خوراکی پس از 2-5/0 ساعت و از راه تزریقی پس از 30-5 دقیقه شروع می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه تزریقی 4-1ساعت و از راه خوراکی 6-2 ساعت است. طول اثر دارو از راه تزریقی و خوراکی 6 روز است. دفع دیگوکسین کلیوی است.

موارد منع مصرف:
این دارو در فیبریلاسیون بطنی و وجود حساسیت مفرط به دیگوکسین مصرف نشود.

هشدارها:
1-این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود: کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همراه با انسداد جریان خروجی از بطن چپ، قلب ریوی، نارسایی قلبی با اختلال عملکرد دیاستولی، سندرم W-W-P ،‌انسداد گره دهلیزی بطنی، اختلال عملکرد گره سینوسی-دهلیزی، اختلالات الکترولیت‌ها (کاهش کلسیم، پتاسیم و منیزیم، افزایش کلسیم خون) عیب کار کلیه. 
2-در بیماران سالخورده و بیمارانی که از دستگاه ضربان‌ساز مصنوعی استفاده می‌کنند، تنظیم دقیق مقدارمصنوعی استفاده می‌کنند، تنظیم دقیق مقدار مصرف دارو ضروری است، زیرا ممکن است دچار مسمومیت شوند. 
3-اندازه‌گیری مقدار ثابت و حداقل غلظت دارو در سرم در طول درمان بااین دارو ضروری است. پی‌گیری وضعیت ECG و تعیین غلظت الکترولیت‌ها در سرم نیز ضروری می‌باشد. 
4-قرص‌های دیگوکسین، دارای فراهمی زیستی متفاوتی هستند. این مسأله باید در دیژیتالیزه کردن بیمار، یا در درمان نگهدارنده با قرص‌های دیگوکسین مد نظر قرار گیرند. 
5-هر 50 میکروگرم از دیگوکسین تزریقی، از نظر مقدار مصرف معادل با 5/62 میکروگرم قرص یا الگزیر می‌باشد.

عوارض جانبی:
بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، اغلب با مصرف مقادیر زیاد دارو مشاهده شده است. اختلالات بینایی، سردرد، کسالت، خواب‌آلودگی، اغتشاش فکر، توهم، هذیان، آریتمی و بلوک قلبی با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخل دارویی:
مصرف همزمان کینیدین و آمیودارون با دیگوکسین ممکن است موجب افزایش قابل توجه غلظت سرمی دیگوکسین شود. مصرف همزمان آمفوتریسین B با دیگوکسین ممکن است احتمال بروز مسمومیت با گلیکوزیدهای قلبی ناشی از کاهش پتاسیم خون را افزایش دهد. کینین، کلروکین وهیدروکسی کلروکین در صورت مصرف همزمان با دیگوکسین، ممکن است غلظت پلاسمایی دیگوکسین را افزایش دهند. دیلتیازم، وراپامیل و احتمالاً نفیدیپین در صورت مصرف همزمان با دیگوکسین، ممکن است غلظت پلاسمایی دیگوکسین را افزایش دهند. خطر بروز بلوک دهلیزی-بطنی و برادی کاردی با مصرف همزمان با وراپامیل افزایش می‌یابد. در صورت مصرف همزمان استازولامید، مدرهای لوپ و تیازیدی با دیگوکسین، خطر بروز مسمومیت با دیگوکسین ناشی از کاهش پتاسیم خون افزایش می یابد. اثر دیگوکسین در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون افزایش می یابد. مصرف همزمان داروهای مسدودکننده گیرنده بتا-آدرنرژیک همراه با دیگوکسین،ممکن است سبب تشدید اثر آهسته‌کننده هدایت گره دهلیزی-بطنی شود. خطر بروز آریتمی با مصرف همزمان داروهای مقلد سمپاتیک افزایش می‌یابد.

نکات قابل توصیه:
1-دوره درمان باید کامل شود و دارو هر روز در وقت معین مصرف شود. 
2-اگر یک نوبت مصرف دارو فراموش شود، چنانچه پس از 12 ساعت به یاد آورده شود، به هیچ وجه آن نوبت نباید مصرف شود و مقادیر مصرف بعدی نیز دو برابر نگردد، اگر به مدت دو روز یا بیشتر مصرف دارو فراموش شود، باید به پزشک مراجعه شود. 
3-در صورت بروز هر گونه نشانه مسمومیت از جمله تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها یا آهسته شدن شدید نبض، باید پزشک مراجعه شود. 
4-از مصرف سایر داروهای بدون دستور پزشک باید خودداری شود. 
5-مقدار مصرف دیگوکسین باید بر اساس نیاز هر بیمار تعیین گردد. این مقدار باید بر اساس وزن بدون چربی محاسبه شود، زیرا این دارو در بافت چربی وارد نمی‌شود. 
6-تزریق وریدی دارو بر تزریق عضلانی آن ارجحیت دارد. تزریق وریدی باید طی حداقل 5 دقیقه صورت گیرد. تزریق عضلانی تنها در صورتی که امکان مصرف دارو از راه خوراکی یا وریدی وجود نداشته باشد، انجام می‌شود. 
7-در صورت تغییر شکل تزریقی به شکل خوراکی دارو، تنظیم مقدار مصرف ممکن است ضروری باشد.

مقدار مصرف:
اشکال دارویی:
Oral Drop: 0.5 mg/ml 
Elixir: 0.05 mg/ml 
Tablet: 0.25 mg 
Injection: 0.5 mg/2ml

تولیدات  این دارو (نام های فارسی):
نام تجاری دارو تولیدکننده [کشور] توضیحات وارد کننده
آمپول لانوکسین 0.25 میلی گرم/میلی لیتر 2 میلی لیتر
ASPEN BAD OLDESLEO [ ایتالیا ]
  جهان بهبود
قرص لانوکسین 250 میکروگرم
ASPEN BAD OLDESLEO [ آلمان ]
  جهان بهبود
الگزیر لانوکسین 0.05 میلی گرم/میلی لیتر 60میلی لیتر
ASPEN BAD OLDESLEO [ آلمان ]
  جهان بهبود
قرص دیگوکسین ریشتر 250 میکروگرم
GEDEON RICHTER [ مجارستان ]
  بازرگانی ریاحی
قرص دیگوکسین زهراوی 0.25 میلی گرم
داروسازی زهراوی [ ایران ]
 
تولیدات  این دارو (نام های انگلیسی):
نام تجاری دارو تولیدکننده [کشور] توضیحات وارد کننده
LANOXIN Injection 0.25 mg/ml,2 ml
ASPEN BAD OLDESLEO [ ITALY ]
  جهان بهبود
LANOXIN Tablet 250 mcg
ASPEN BAD OLDESLEO [ GERMANY ]
  جهان بهبود
LANOXIN Elixir 0.05 mg/ml,60ml
ASPEN BAD OLDESLEO [ GERMANY ]
  جهان بهبود
DIGOXIN RICHTER Tablet 250 mcg
GEDEON RICHTER [ HUNGARY ]
  بازرگانی ریاحی
DIGOXIN ZAHRAVI 0.25MG TAB
داروسازی زهراوی [ IRAN ]