اطلاعات داروی پردنیزون Prednisone - قرص

اطلاعات داروی پردنیزون Prednisone

نام علمی دارو (ژنریک): Prednisone
گروه دارویی: Corticosteroids
کورتیکواستروئیدها

شرکت های تامین کننده این دارو در کشور:
موارد مصرف:

دقت کنید: با پردنیزولون اشتباه نشود.
پردنیزون برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می شود. این دارو همچنین در درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژیک و در جهت سرکوب کردن سیستم ایمنی استفاده می شود. پردنیزون در هایپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیه و ادم مغزی نیز مؤثر است.

مکانیسم اثر:

این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در ستوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو-گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNAموجب تحریک روند رونویسی mRNA و بدنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها می باشند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزاد شدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می کنند.

فارماکوکینتیک:

فراهمی زیستی دارو، حدود 90-80% و نیمه عمر آن 4-3 ساعت می باشد. پردنیزون بطور عمده در کبد و مقادیری نیز در کلیه و بافت ها به متابولیت های غیر فعال تبدیل می شود. متابولیت های غیر فعال این دارو از طریق کلیه دفع می شوند.

موارد منع مصرف:

در صورت وجود عفونت های سیستمیک که با وجود داروهای ضدمیکروبی اختصاصی درمان نشده اند، نباید مصرف شود.

هشدارها:

1. استفاده طولانی مدت پردنیزون در کودکان می تواند منجر به مهار رشد شود.
2. بدنبال مصرف این دارو ممکن است آزمون های بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز –غده فوق کلیوی دچار اختلال شود.
3. در افراد مسن و بخصوص زنان یائسه، احتمال ایجاد پوکی استخوان و فشار خون بالا، افزایش می یابد.
4. با تجویز مقادیر بیش از mg/day7/5 ممکن است علائمی شبیه سندرم کوشینگ ظاهر شود.
5. در افراد با سابقه ابتلاء به سل، زیادی فشار خون، سکته اخیر قلبی، نارسایی احتقانی قلب، اختلال عملکرد کلیه و کبد، دیابت با سابقه فامیلی این بیماری، اختلالات روحی و روانی حاد، صرع، زخم های گوارشی و کم کاری تیروئید با احتیاط تجویز شود.

عوارض جانبی:

درمان درازمدت با پردنیزون بیمار را از جهت ابتلاء به بیماری های عفونی مستعد می کند و از طرفی علائم عفونت نیز پنهان می شود. مصرف مقادیر زیاد پردنیزون می تواند اختلالات روانی را تشدید کند. کاهش و یا تاری دید، تکرر ادرار و پرنوشی، قرحه گوارشی، علائم شبه کوشینگ، آکنه و افزایش فشار خون از عوارض جانبی دارو هستند.

تداخل دارویی:

مصرف همزمان این دارو با ریفامپین ، داروهای ضد صرع مانندکاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین و پریمیدون موجب تسریع متابولیسم متیل پردنیزون و کاهش اثر دارو می گردد. این دارو ممکن است باعث کاهش اثر داروهای پایین آورنده قند خون و یا داروهای کاهنده فشار خون گردد.

نکات قابل توصیه:

1. برا ی به حداقل رساندن تحریک گوارشی پردنیزون خوراکی باید بعد از غذا مصرف شود.
2. از قطع ناگهانی مصرف دارو و بعد از استفاده طولانی(بیش از 3 هفته) پرهیز شود.
3. در طول درمان ، مصرف سدیم بایستی محدود شده و مصرف مکمل های حاوی پتاسیم توصیه می شود.
4. معاینات چشم پزشکی در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب باید انجام گیرد.

مقدار مصرف:

درابتداmg/day20-10( در صورت شدت بیماری حداکثر mg/day60) ترجیحاً در هنگام صبح و بعد از صبحانه، مصرف می شود. این مقدار مصرف ممکن است طی چند روز کاهش یافته و یا آنکه نیاز به تداوم مصرف به مدت چند هفته تاچند ماه باشد. درمان نگهدارنده، بطور معمول mg/day15-2/5 بوده ولی ممکن است به مقادیر زیادتر نیز نیاز باشد.

اشکال دارویی:

Tablet:1mg
Tablet : 50 mg

تولیدات این دارو (نام های فارسی):
تولیدات این دارو (نام های انگلیسی):