اطلاعات داروی آلتپلاز Alteplase

اطلاعات داروی آلتپلاز Alteplase

گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی

موارد مصرف:
آلتپلاز یک داروی ترمبولیتیک است و یک زنجیره منفرد از فعال کننده های آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن می باشد که به طریق تکنولوژی PNA نو ترکیب تولید می شود و همانند فعال کننده آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن، این دارو فیبرین متصل به پلاسمینوژن را به فرم فعال پلاسمین تبدیل می کند که باعث فیبرنیولیزو حل شدن لخته می شود. Alteplase نسبتاً تأثیر کمی بر پلاسمینوژن آزاد و در گردش دارد و می توان آن را یک ترومبولیتیک مختص فیبرین نامید.
موارد کاربرد Alteplase مشابه با استرپتوکیناز می باشد مثلاً در درمان اختلالات ترومبولیتیک و مخصوصاً در انفارکتوس میوکارد و ترومبوآمبولی وریدی و همچنین در پاک کردن کاتترهای مسدود شده کاربرد دارد. Alteplase همچنین در بیماران مبتلا به حملات حاد ایسکمیک کاربرد دارد.

مکانیسم اثر:
این دارو یک فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA) نوترکیب انسانی است که فیبرینولیز نقطه ای را با اتصال به فیبرین موجود در لخته آغاز می کند. پلاسمینوژن به دام افتاده را به پلاسمین تبدیل می کند. پلاسمین هم فیبرین و فیبرینوژن را تجزیه می نماید.

فارماکوکینتیک:
آلتپلازبه سرعت از پلاسما پاکسازی می شود به ویژه از طریق متابولیسم کبدی. نیمه عمر آغازین آن 4 تا 5 دقیقه و نیمه عمر نهایی آن حدود 40 دقیقه می باشد.

عوارض جانبی:
همانند آنچه درباره استرتپوکنیاز گفته شد و واکنش های آلرژیک در اثر Alteplase نسبت به استرپتوکیناز کمتر رخ میدهد و می توان تجویز را تکرار نمود.

تداخلات دارویی:
همانند آنچه راجع به استرپتوکیناز گفته شد.

هشدار ها:
منع مصرف:
- در سکته مغزی ایسکمیک حاد: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل هموراژ اینتراکرانیال، هموراژ ساب آراکنوئید، خونریزی داخلی فعال، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده

- انفارکتوس میوکاردی حاد یا امبولی ریه: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل خونریزی داخلی فعال، سابقه سکته مغزی اخیر، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده

احتیاط:
در جراحی های ماژور اخیر، بیماری سربروواسکولار، هایپرتنشن، پریکاردیت حاد، مشکلات هموستاتیک، ترومبوفلبیت شدید، نارسایی شدید کبدی/ کلیوی احتیاط شود
از تزریق عضلانی اجتناب شود
بیمار را از نظر خونریزی بررسی کنید؛ در صورت بروز خونریزی شدید دارو را قطع کنید
بیماران را حین انفوزیون و چندین ساعت پس از انفوزیون از نظر آنژیوادم اورولینگوال مانیتور کنید؛ در صورت بروز آنژیوادم دارو را قطع کنید
امبولیسم کلسترول به صورت نادر در بیماران درمان شده با داروهای ترومبولیتیک گزارش شده است
ریسک امبولیزاسیون مجدد در اثر لیز لخته های وریدهای عمقی در بیماران مبتلا به ترومبوامبولی وجود دارد
خونریزی داخلی (اینتراکرانیال، رتروپریتونئال، گوارشی، ادراری تناسلی، تنفسی) یا خونریزی خارجی به خصوص در مناطق پانکچر شریانی و وریدی ممکن است رخ دهد
از سایر تزریق های عضلانی و تروما به بیمار در حین درمان پرهیز کنید
پانکچرهای وریدی را با دقت و تنها در صورت نیاز انجام دهید
در صورتی که نیاز به پانکچر شریانی حین انفوزیون وجود دارد، از عروق بالاتر دست که قابل دسترسی جهت فشار دادن است استفاده کنید و حداقل 30 دقیقه بعد محل را فشار دهید و محل پانکچر را مانیتور کنید
بیماران دچار سکته مغزی ایسکمیک حاد که ریسک بالای اینتراکرانیال هموراژ دارند، در مراکزی درمان شوند که امکان ارزیابی مناسب و مدیریت اینتراکرانیال هموراژ را دارند
ترومبولیز کرونری ممکن است باعث reperfusion arrhythmia شود
بیمارانی که طی 3 ساعت از شروع علائم سکته مغزی مراجعه می کنند، باید با Alteplase درمان شوند مگر اینکه منع مصرفی وجود داشته باشد؛ اگر از این بازه زمانی فراتر برود (3-4 ساعت پس از شروع علائم) برای برخی افراد خاص ایمن و اثربخش است؛ درمان بیمارانی که علائم نورولوژیک کمی دارند توصیه نمی شود.

توصیه های دارویی:
در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود
داروهای مصرفی همزمان چه نسخه ای و چه OTC به پزشک اطلاع داده شود

موارد مصرف آلتپلازآلتپلاز یک داروی ترمبولیتیک است و یک زنجیره منفرد از فعال کننده های آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن می باشد که به طریق تکنولوژی PNA نو ترکیب تولید می شود و همانند فعال کننده آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن، این دارو فیبرین متصل به پلاسمینوژن را به فرم فعال پلاسمین تبدیل می کند که باعث فیبرنیولیزو حل شدن لخته می شود. Alteplase نسبتاً تأثیر کمی بر پلاسمینوژن آزاد و در گردش دارد و می توان آن را یک ترومبولیتیک مختص فیبرین نامید. موارد کاربرد Alteplase مشابه با استرپتوکیناز می باشد مثلاً در درمان اختلالات ترومبولیتیک و مخصوصاً در انفارکتوس میوکارد و ترومبوآمبولی وریدی و همچنین در پاک کردن کاتترهای مسدود شده کاربرد دارد. Alteplase همچنین در بیماران مبتلا به حملات حاد ایسکمیک کاربرد دارد.مکانیسم اثر آلتپلازاین دارو یک فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA) نوترکیب انسانی است که فیبرینولیز نقطه ای را با اتصال به فیبرین موجود در لخته آغاز می کند. پلاسمینوژن به دام افتاده را به پلاسمین تبدیل می کند. پلاسمین هم فیبرین و فیبرینوژن را تجزیه می نماید.فارماکوکینتیک آلتپلازآلتپلازبه سرعت از پلاسما پاکسازی می شود به ویژه از طریق متابولیسم کبدی. نیمه عمر آغازین آن 4 تا 5 دقیقه و نیمه عمر نهایی آن حدود 40 دقیقه می باشد.عوارض جانبی آلتپلازهمانند آنچه درباره استرتپوکنیاز گفته شد و واکنش های آلرژیک در اثر Alteplase نسبت به استرپتوکیناز کمتر رخ میدهد و می توان تجویز را تکرار نمود.تداخلات دارویی آلتپلازهمانند آنچه راجع به استرپتوکیناز گفته شد.هشدار ها آلتپلازمنع مصرف: - در سکته مغزی ایسکمیک حاد: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل هموراژ اینتراکرانیال، هموراژ ساب آراکنوئید، خونریزی داخلی فعال، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده 
- انفارکتوس میوکاردی حاد یا امبولی ریه: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل خونریزی داخلی فعال، سابقه سکته مغزی اخیر، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده 
احتیاط: در جراحی های ماژور اخیر، بیماری سربروواسکولار، هایپرتنشن، پریکاردیت حاد، مشکلات هموستاتیک، ترومبوفلبیت شدید، نارسایی شدید کبدی/ کلیوی احتیاط شود از تزریق عضلانی اجتناب شود بیمار را از نظر خونریزی بررسی کنید؛ در صورت بروز خونریزی شدید دارو را قطع کنید بیماران را حین انفوزیون و چندین ساعت پس از انفوزیون از نظر آنژیوادم اورولینگوال مانیتور کنید؛ در صورت بروز آنژیوادم دارو را قطع کنید امبولیسم کلسترول به صورت نادر در بیماران درمان شده با داروهای ترومبولیتیک گزارش شده است ریسک امبولیزاسیون مجدد در اثر لیز لخته های وریدهای عمقی در بیماران مبتلا به ترومبوامبولی وجود دارد خونریزی داخلی (اینتراکرانیال، رتروپریتونئال، گوارشی، ادراری تناسلی، تنفسی) یا خونریزی خارجی به خصوص در مناطق پانکچر شریانی و وریدی ممکن است رخ دهد از سایر تزریق های عضلانی و تروما به بیمار در حین درمان پرهیز کنید پانکچرهای وریدی را با دقت و تنها در صورت نیاز انجام دهید در صورتی که نیاز به پانکچر شریانی حین انفوزیون وجود دارد، از عروق بالاتر دست که قابل دسترسی جهت فشار دادن است استفاده کنید و حداقل 30 دقیقه بعد محل را فشار دهید و محل پانکچر را مانیتور کنید بیماران دچار سکته مغزی ایسکمیک حاد که ریسک بالای اینتراکرانیال هموراژ دارند، در مراکزی درمان شوند که امکان ارزیابی مناسب و مدیریت اینتراکرانیال هموراژ را دارند ترومبولیز کرونری ممکن است باعث reperfusion arrhythmia شود بیمارانی که طی 3 ساعت از شروع علائم سکته مغزی مراجعه می کنند، باید با Alteplase درمان شوند مگر اینکه منع مصرفی وجود داشته باشد؛ اگر از این بازه زمانی فراتر برود (3-4 ساعت پس از شروع علائم) برای برخی افراد خاص ایمن و اثربخش است؛ درمان بیمارانی که علائم نورولوژیک کمی دارند توصیه نمی شودتوصیه های دارویی آلتپلازدر صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود داروهای مصرفی همزمان چه نسخه ای و چه OTC به پزشک اطلاع داده شود

اطلاعات داروی آلپروستادیل Alprostadil - آمپول پروستین وی آر PROSTIN VR، پریداکس Pridax

اطلاعات داروی آلپروستادیل Alprostadil

گروه داروئی: پروستاگلاندین ها

موارد مصرف:
پروستاگلندین E1
الف- اختلالات نعوظ ناشی از علل عروقی، روانی و یا مختلط:
ب- اختلالات نعوظ ناشی از علل نورولوژیک خالص (شامل آسیب نخاعی)
ج- درمان موقت باز نگهداشتن مجرای شریانی در نوزادان با بیماری قلبی مادرزادی قبل از انجام عمل جراحی

مکانیسم اثر:
دارو از طریق ریلکس کردن ماهیچه های صاف ترابکولار و اتساع شریان های کاورنوزال، سبب اتساع فضای لاکونار و تجمع خون در این ناحیه( از طریق فشار وریدها بر روی تونیکا آلبوژینه) می شود.

فارماکوکینتیک:
دارو به میزان 81% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. فراخم زیستی مطلق دارو مشخص نیست. متابولیت های دارو در عرض 24ساعت در ادرار دفع می شوند.

عوارض جانبی:
در نوزادان تحت درمان برای باز نگهداشتن مجرای شریانی: آپنه، تب، فلاشینگ، هایپوتنشن، براذی کاردی، تاکیکاردی، اسهال، تشنج، ادم، هایپوکالمی، ایست قلبی، انعقاد داخل عروقی منتشر

در صورت درمان اختلالات نعوظ: سردرد، سرگیجه، خستگی، هیپرتنشن، هایپوتنشن، هماتوم و اکیموس سایت تزریق، درد موضعی، تروما، فیبروز آلت، درد آلت، بروز راش روی آلت، طولانی شدن زمان نعوظ، درد پشت، سرفه، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی.

تداخلات دارویی:
الف-مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد انعقاد خون ممکن است سبب افزایش ریسک خونریزی در سایت تزریق اینتراکاورنوزال شود.
ب- مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین ممکن است سبب کاهش سطح خونی سیکلوسپورین شود.

هشدار ها:
از مصرف این دارو در نوزادان با سندروم دیسترس تنفسی باید اجتناب کرد.

اشکال داروئی:

آمپول پروستین وی آر 0.5 میلی گرم/میلی لیتر
PROSTIN VR Injection 0.5 mg/ml
پودر قابل تزریق پروستاواسین 20 میلی گرم
PROSTAVASIN Injection,Powder 20 mg
آمپول پریداکس 20 میکروگرم/میلی لیتر
Pridax 20mcg/ml Amp
پودر لئوفلیزه آلپروستادیل جن فارما 20 میکروگرم
Alprostadil Genfarma 20 mcg Injection, Powder, Lyophilized
اپلیکاتور موس 1000 میکروگرم
MUSE 1000MCG URETHRAL STICK
اپلیکاتور موس 500 میکروگرم
MUSE 500MCG URETHRAL STICK

اطلاعات داروی آلموتریپتان مالات Almotriptan Malate

اطلاعات داروی آلموتریپتان مالات Almotriptan Malate

گروه داروئی: داروهای ضد میگرن

موارد مصرف:

این دارو در درمان فاز حاد حملات سردرد میگرنی بکار می رود. این دارو نبایستی به عنوان درمان پیشگیرانه بکار رود.

مکانیسم اثر

اثر تخفیف سردرد میگرنی ممکن است به علت کاهش فعالیت اعصاب سروتونرژیک باشد. این دارو آگونیست‌ اختصاصی گیرنده 5-HT1D می‌باشد و احتمالا به علت انقباض عروق مغزی ناشی از تحریم این گیرنده موجب کاهش سردرد حاد می شود. همچنین این دارو قادر به کاهش آزادسازی نوروپیتیدها و سایرمیانجی‌های التهابی می‌باشد و به همین علت خروج پروتئین‌های پلاسما از عروق را کاهش می‌دهد.

فارماکوکینتیک:

حداکثر سطح پلاسمائی آن حدود 3-1 ساعت پس از مصرف خوراکی حاصل شده، فراهمی زیستی حدود 70% دارد. باند پروتئینی آن حدود 35% است. 

75% دوز خوراکی آن از طریق ادرار و مابقی از طریق مدفوع دفع می شود. حدود 50-40% دوز دارو در ادرار و 5% آن در مدفوع بصورت تغییر نیافته دفع می شود. نیمه عمر حذفی آن در افراد سالم حدود 5/3 ساعت و در افراد دچار اختلال شدید کلیوی 7 ساعت است.

عوارض جانبی:

در قفسه سینه، اختلال در بلع، تهوع و استفراغ، تغییر در حس چشایی، واکنشهای آلرژیک و آنافیلاکتیک، تشنج، اضطراب و تغییرات بینایی از عوارض جانبی مهم این دارو هستند.

تداخلات دارویی:

همزمان و تا 14 روز بعد از قطع مصرف مهار کننده منو‌آمین اکسیداز نباید از آلموتریپتان استفاده نمود. مصرف همزمان این دارو با لیتیم ،‌ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای و مهارکننده‌های اختصاصی برداشت سروتونین موجب ضعف ، تشدید رفلکس‌ها، عدم هماهنگی می‌گردد. مصرف دی‌هیدروارگوتامین ، ارگوتامین ومتی‌سراژید همراه با این دارو باعث تشدید اثر انقباض عروق می‌شود.

هشدار ها:

1-در بیماران با اختلال شدید عملکرد کبدی نبایستی تجویز گردد و در بیماران با اختلال عملکرد کبدی خفیف تا متوسط نیز بایستی با احتیاط تجویز شود. 

2-دوز آن بایستی در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی شدید کاهش یابد. 

3-بیماران دچار افزایش حساسیت نسبت به سولفونامیدها، با این دارو نیز می توانند دچار واکنش مشابه شوند.

توصیه های دارویی آلموتریپتان مالات

1. قرص باید به طور کامل بلعیده و از شکستن ، خرد کردن و جویدن آن خودداری شود. 

2. در صورت دراز کشیدن بیمار در یک اتاق تاریم و ساکت، تأثیر دارو بیشتر خواهد شد. 

3. اگر با یک بار مصرف بهبودی حاصل نشد، از مصرف مقادیر اضافی خودداری و باید از داروهای جایگزین استفاده شود. در صورت عود سردرد بعد از بهبودی اولیه می‌توان مقادیر اضافی تجویز نمود. 

4. بین دفعات مصرف سرماتریپتان باید 7-5 روز فاصله داشته باشد.

اطلاعات داروی آلوپورینول ALLOPURINOL، آلوکیم ALLOKIM - قرص

اطلاعات داروی آلوپورینول ALLOPURINOL، آلوکیم ALLOKIM

گروه داروئی: داروهای ضد نقرس

موارد مصرف:

آلوپورینول برای پیشگیری از نقرس و سنگهای کلیوی با منشا اسید اوریک تجویز می شود.

مکانیسم اثر:

این دارو با مهار آنزیم گزانتین اکسیداز تولی اسید اوریک را کاهش می دهد. با کاهش غلظت سرمی و ادراری اسید اوریک، رسوب اورات کاهش می یابد و از بروز یا پیشرفت آتریت نقرسی و نفوپاتی ناشی از اسید اویک جلوگیری می کند.

فارماکوکینتیک:

از راه خوراکی 80 درصد دارو جذب می شود. آلوپورینول شبیه اسید اوریک توسط آنزیم گزانتین اکسیداز متابولیزه می شود که متابولیت آن (آلوزانتین ) خود مهار کننده آنزیم بوده دارای نیمه عمری طولانی است. حدود 70 درصد دارو در اولین عبور از کبد به متابولیت فعال آن تبدیل می شود. نیمه عمر آلوپورینول 3-1 ساعت و نیمه عمر متابولیت آن به طور متوسط حدود 15 ساعت است. دفع آلوپورینول کلیوی است.

منع مصرف:

این دارو برای درمان حمله نقرسی و زیادی بدون علامت اسید اوریک خون نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:

بثورات جلدی، اختلالات گوارشی، ندرتاً سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، اختلال چشایی، زیادی فشار خون، ریزش مو، سمیت کبدی، پارستزی و نوروپاتی، علائم شبه سندرم استیون- جانسون از عوارض جانبی دارو هستند.

تداخلات دارویی:

در مصرف همزمان این دارو با کاپتوپریل، خطر مسمومیت با کاپتوپریل به خصوص در صورت نارسایی کلیوی، افزایش می یابد. اثر وارفارین و نیز غلظت پلاسمایی سیکلوسپورین در مصرف همزمان با این دارو، احتمالاً افزایش می یابند. مصرف همزمان آلوپورینول با آزاتیوپرین و مرکاپتوپورین، موجب افزایش اثرات و سمیت این دارو می گردد.

هشدار ها:

1.درمان با آلوپورینول هنگامی شروع می شود که حمله حاد نقرسی خاتمه یافته است. 

2.در نارسایی کبد و کلیه با احتیاط مصرف شود.

توصیه های دارویی:

1.در صورت بروز بثورات جلدی، مصرف دارو قطع می شود. اگر بثورات خفیف بودند می توان با احتیاط مصرف دارو را دوباره شروع کرد ولی اگر با مصرف مجدد دارو بثورات جلدی بروز کرد، بلافاصله مصرف دارو قطع شود. 

2.تا حداقل یکماه پس از تصحیح زیادی اسیداوریک خون باید کلشی سین یا NSAIDs (به غیر از اسیداستیل سالیسیلیک و سالیسیلات ها ) برای پیشگیری از حملات آرتریتی تجویز شود. 

3.در طول مصرف این دارو باید مایعات به میزان کافی ( 2 لیتر در روز ) مصرف شود. 

4.در بیماران سرطانی در صورتی که مصرف آلوپورینول مورد نیاز باشد، باید قبل از تجویز داروی ضدسرطان، مصرف آلوپورینول آغاز شود. 

5.در صورت مصرف همزمان آلوپورینول با مرکاپتوپورین یا آزاتیوپرین، توصیه می شود که مقدار مصرف آزاتیوپرین و مرکاپتوپورین به 3/1 تا 4/1 مقدار مصرف معمول کاهش داده شود.

اشکال داروئی:

قرص آلوپورینول-جالینوس 100 میلی گرم

ALLOPURINOL-JALINOUS 100MG TAB

قرص آلوکیم 100 میلی گرم

ALLOKIM 100MG TAB

قرص آلوپورینول رامین 300 میلی گرم

ALLOPURINOL RAMIN 300MG TAB

قرص آلوپورینول پارس دارو 300 میلی گرم

ALLOPURINOL PARS DAROU 300MG TAB

قرص آلوکیم 300 میلی گرم

ALLOKIM 300MG TAB

قرص آلوپورینول مهردارو 100میلی گرم

ALLOPURINOL MEHRDAROU 100MG TAB

قرص آلوپورینول کیمیدارو 100میلی گرم

ALLOPURINOL CHEMIDAROU 100MG TAB

قرص آلوپورینول رامین 100 میلی گرم

ALLOPURINOL RAMIN 100MG TAB

اطلاعات داروی آلیسکرن Aliskiren (راسیلز RASILEZ) - قرص

اطلاعات داروی آلیسکرن Aliskiren

گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی

موارد مصرف:

آلیسکران یک داروی ضد فشار خون می باشد که از سال ۲۰۰۷ مورد تایید FDA قرار گرفته است. 

‎این دارو نخستین مهار کننده ی مستقیم رنین خوراکی می باشد و طول عمر بالاتری نسبت به داروهای ACEI و ARB دارد که مزیت آن محسوب می گردد. 

‎فرم دارویی موجود: 

‎به صورت قرص خوراکی در دوز های ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم تولید شده است و به نام تجاری tekturna معروف است.

مکانیسم اثر:

‎این دارو با کاهش فعالیت رنین پلاسما با دخالت در تبدیل آنژیو تانسیوژن به آنژیو تانسین ۱ ( مهار کننده ی مستقیم رنین ) منجر به کاهش فشار خون می شود.

فارماکوکینتیک:

‎متابولیسم عمده ی آلیسکایرن از راه کبدی و آنزیم CYP3A4 می باشد. 

‎۲۵% دفع این دارو بصورت ثابت از راه ادرار می باشد و نیمه عمری در حدود ۲۴ ساعت دارد .

عوارض جانبی:

‎عوارض شایع: 

‎-اسهال، هایپوکالمی، افزایش Bun و cr 

‎عوارض جدی: 

‎شوک آنافیلاکسی، آنژیو ادم ( سر و گردن )، سندرم استیونس جانسون، توکسیک اپیدرمال نکرولوروزیس، افت فشار خون شدید، هایپرکالمی، نارسایی کلیوی، نفرولیتیازیس

تداخلات دارویی:

‎این دارو با داروهای سوبسترای CYP3A4, OATPIA2 , P-gp , داروهای ضد فشار خون، داروهای کاهنده ی پرفیوژن کلیوی و داروهایی که ایجاد هایپرکالمی می نمایند تداخل دارد. 

‎منع مصرف همزمان یا با احتیاط فراوان و کنترل فشار خون و پتاسیم: 

‎داروهای ARBs مانند: 

candesartan , losartan , valsartan telmisartan و ... 

‎داروهای ACEI مانند بنازپریل، کاپتوپریل، انالاپریل، فوزینوپریل، لیزینوپریل، موئکریپریل، پریندوپریل، رامپریل و ... 

‎مصرف همزمان با احتیاط: 

Clofarabine , سیکلوسپورین، ایتروکونازول 

‎همچنین تعداد زیادی از داروها مانند اسپیرنولاکتون، آری پیپرازول، پروپوفول، پتاسیم کلراید، پتاسیم یداید، پتاسیم سیترات، پتاسیم فسفات، پتاسیم بی کربنات، پیروکسیکام،نپتازوسین، اکسی کودون، ناپروکسن، سولینداک، متادون، مزالامین ( حتی نوع رکتال )، مفنامیک اسید، منیزیم سیترات، کتورولاک، ایندومتاسین، ایبوپروفن، هپارین، فنتانیل، اگزناتاید، اپلرنون، دیکلوفناک، کدئین، کلوزاپین، کلومیپرامین، کابرگولین، آمیلوراید، داروهای MAOI ، تادالافیل، داروهای ضد ویروس مانند ریتوناویر، ایندیناویر، داروهای CCBs و ... نیاز به تنظیم دوز و احتیاط در مصرف همزمان با این دارو دارند.

هشدار ها:

‎منع مصرف: 

‎-حساسیت به این دارو یا داروهای هم گروه آن 

‎-بارداری 

موارد احتیاط:‎ 

-بیماران با نقص کلیوی 

‎-بیماران مبتلا به استنوزیس عروق کلیوی، نارسایی قلبی و سکته قلبی اخیر 

‎-در صورتی که بیمار ورم و احتباس آب در بدن و یا هایپوناترمی داشته باشد .

توصیه های دارویی آلیسکرن

-به بیمار توصیه شود از مصرف دارو همراه غذا های چرب بپرهیزید. 

‎-این دارو برای جنین و نوزاد سمیت بالایی دارد و ریسک مرگ و میر را افزایش می دهد لذا در صورت تشخیص بارداری لازم است بلافاصله مصرف دارو قطع گردد. 

‎-سطح Bun/cr و الکترولیت در شروع درمان و به صورت دوره ای و منظم چک شود.

اشکال داروئی:

قرص راسیلز 300 میلی گرم

RASILEZ 300MG TAB

اطلاعات داروی الگلوکراز Alglucerase (ایمی گلوسراز IMIGLUCERASE) - ویال

اطلاعات داروی الگلوکراز Alglucerase

گروه داروئی: -

موارد مصرف:

آنزیم β-glucocerebrosidase 

آنزیم جایگزین در بیماران با گوشر (Gaucher disease) تایپ 1و 3

مکانیسم اثر:

بیماری گوشر ناشی از کمبود آنزیم β-glucocerebrosidase است. این آنزیم سبب هیدرولیز glucocerebroside به گلوکز و سرامید می شود.کمبود این آنزیم سبب تجمع glucocerebroside در لیزوزوم های سلول های رتیکواندوتلیال بویژه ماکروفاژها می شود. با تجویز این دارو کمبود آنزیمی بیماران جبران می شود.

فارماکوکینتیک:

نیمه عمر دفعی دارو بین 3.6-10.4 دقیقه می باشد

عوارض جانبی:

تب، لرز، فلاشینگ، تهوع، استفراغ، اسهال، کهیر، آنژیوادم، هایپوتنشن، واکنش های حساسیتی.

اشکال داروئی:

IMIGLUCERASEاطلاعات داروی الگلوکراز Alglucerase 400IU VIAL  

[ویال ایمی گلوسراز]

اطلاعات داروی آلفوزوسین Alfuzosin - قرص

گروه داروئی: داروهای مجاری ادراری

موارد مصرف:
رفع علائم و نشانه های هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)؛ به صورت Off-label در تسهیل دفع سنگ های مجاری ادراری استفاده می شود

مکانیسم اثر:
آنتاگونیست آلفا 1 آدرنورسپتورها در مجرای ادراری تحتانی است. تون عضلات صاف با تحریک اعصاب سمپاتیک آلفا 1 آدرنورسپتورها که در پروستات، کپسول پروستاتیک، مجرای پروستاتیک و دیواره مثانه فراوان هستند، تنظیم می شود. مهار این آدرنورسپتورها باعث می شود عضلات صاف در دیواره مثانه و پروستات شل شوند که باعث بهبود جریان ادرار و کاهش علائم BPH می شود.

فارماکوکینتیک:
جذب: در صورت مصرف با معده خالی 50% کاهش می یابد
توزیع: Vd: 3.2 L/kg
اتصال به پروتئین: 82% تا 90%
متابولیسم: کبدی عمدتاً با CYP3A4
نیمه عمر حذف: 10 ساعت
فراهمی زیستی: 49% بعد از غذا
زمان رسیدن به پیک پلاسما: 8 ساعت پس از غذا
دفع: مدفوع (69%)؛ ادرار (24%، 11% به صورت داروی دست نخورده)

عوارض جانبی:
سیستم عصبی مرکزی: سرگیجه، خستگی، سردرد، درد
گوارشی: دل درد، یبوست، دیس پپسیا، تهوع
ادراری تناسلی: impotence
تنفسی: عفونت مجرای تنفسی فوقانی، برونشیت، فارینژیت، سینوزیت

تداخلات دارویی:
اثرات متابولیسمی: سوبسترای CYP3A4 (ماژور)
منع مصرف همزمان با داروهای:
Alpha1-Blockers؛Inhibitors CYP3A4؛ Protease Inhibitors؛ Telaprevir

Alfuzosin غلظت/ اثرات این داروها را افزایش می دهد:
Alpha1-blockers؛ Antihypertensives؛ Calcium channel blockers؛ Nitroglycerin؛ QTc-prolonging Agents

غلظت/ اثرات Alfuzosin با این داروها افزایش می یابد:
Beta-Blockers؛ CYP3A4 Inhibitors؛ Ivacaftor؛ MOA Inhibitors؛ Phosphodiesterase 5 Inhibitors؛ Protease Inhibitors؛ Telaprevir

غلظت/ اثرات Alfuzosin با این داروها کاهش می یابد:
CYP3A4 Inducers؛ Deferasirox؛ Tocilizumab

∗ غذا میزان جذب را افزایش می دهد.

هشدار ها:
منع مصرف: بیش حساسیتی؛ نارسایی متوسط تا شدید کبدی؛ تجویز همزمان با مهارکنندگان قوی CYP3A4 (مثل کتوکونازول، ایتراکونازول، ریتوناویر) یا سایر ترکیبات آلفا1 بلاکر
احتیاط:
در بیماری عروق کرونری، بیماری کبدی، هایپوتنشن ارتواستاتیک علامت دار یا تجویز همزمان با داروهایی که فشار خون را کاهش می دهند احتیاط شود
ممکن است سنکوپ بدهد (اثر دوز اول)
در صورت وقوع یا بدتر شدن آنژین دارو را قطع کنید
قبل از آغاز درمان، سرطان پروستات را rule out کنید (علائم مشابه)
در طول استفاده احتمال پریاپیسم وجود دارد
در صورت نارسایی کلیوی (CrCl <30 mL/min) احتیاط شود
در صورت سابقه سندورم افزایش طول QT احتیاط شود
به عنوان داروی آنتی هایپرتنسیو استفاده نشود

توصیه های دارویی:
احساس سرگیجه خصوصاً در ابتدای درمان وجود دارد؛ از موقعیت هایی که امکان ایجاد آسیب در اثر سنکوپ وجود دارد اجتناب شود.
هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلات احتیاط شود
دارو را پس از وعده غذایی یکسانی در طول روز مصرف کنید و قرص را نجوید و خرد نکنید.
چشم پزشک قبل از جراحی کاتاراکت باید از مصرف این دارو مطلع شود
داروهای همزمان چه نسخه ای و چه OTC را به پزشک اطلاع دهید.
در صورت بارداری یا شیردهی یا قصد به بارداری به پزشک اطلاع دهید.

اشکال داروئی:

ALFUZOSIN 10MG TAB
قرص آلفوزوسین

اطلاعات داروی آلندرونیک اسید Alendronic Acid، کولکلسی فرول Colecalciferol - قرص آلندوویت ALENDOVIT

اطلاعات داروی آلندرونیک اسید Alendronic Acid، کولکلسی فرول Colecalciferol

قرص آلندوویت ALENDOVIT

موارد مصرف: درمان استئوپروز در زنان یائسه؛ افزایش توده استخوانی در مردان مبتلا به استئوپروز.

محدودیت مصرف: نباید در درمان کمبود ویتامین دی استفاده شود.

مکانیسم اثر:

فارماکوکینتیک:

عوارض جانبی:

تداخلات دارویی:

منع مصرف همزمان: Aluminium Hydroxide، Multivitamins/Fluoride (with ADE)، Multivitamins/Minerals (with ADEK,folate,iron)، Parathyroid Hormone، Sucralfate، vitamin D analogs

هشدار ها:

منع مصرف: بیش حساسیتی به Alendonate، vitamin D derivatives یا هر یک از اجزای فرمولاسیون؛ هایپوکلسمی، اختلالات مری (مثل stricture یا Achalasia) که با تأخیر در تخلیه مری همراه هستند؛ ناتوانی در نشستن یا ایستادن به مدت حداقل 30 دقیقه؛ نارسایی کلیوی با CrCl < 35 mL/min 

احتیاط:

احتمال شکستگی استخوان فمور در اثر مصرف بیس فسفونات ها گزارش شده است. افرادی که به مدت طولانی (>3-5 سال) دارو دریافت کرده اند، در معرض خطر بالایی قرار دارند. در بیمارانی که دچار شکستگی استخوان فمور می شوند دارو را قطع کنید. 

درد شدید استخوانی، مفصلی و عضلانی در درمان با بیس فسفونات ها گزارش شده است. در بیماری که قبلاً در اثر مصرف بیس فسفونات ها علائم درد را تجربه کرده است، تجویز نشود. 

آسیب مخاط قسمت فوقانی دستگاه گوارش به خصوص در بیمارانی که توصیه های مربوط به مصرف دارو را رعایت نمی کنند گزارش شده است. در صورتی که علائم آسیب ظاهر شد، دارو را قطع کنید. 

در صورت بروز علائم التهاب چشمی در حین مصرف Alendronate، معاینه چشم لازم است. 

قبل از شروع درمان با این دارو کمبود ویتامین D و هایپوکلسمی باید اصلاح شود؛ کلسیم و ویتامین D کافی مصرف شود. 

برای کنترل استئوپروز، نیاز به ادامه درمان به صورت دوره ای چک شود؛ مدت بهینه درمان مشخص نشده است. پس از 3 تا 5 سال درمان با این دارو در بیمارانی که ریسک شکستگی استخوان در آنها پایین است دارو را می توان قطع کرد؛ پس از قطع دارو ریسک شکستگی به صورت دوره ای ارزیابی شود.

توصیه های دارویی:

دارو حداقل نیم ساعت قبل از غذا، نوشیدنی یا سایر داروها در ابتدای روز مصرف شود. 

همراه یک لیوان پر آب مصرف شود 

قرص را به صورت کامل مصرف کرده و از خرد کردن یا نصف کردن آن اجتناب شود 

همراه دارو از آب معدنی، شیر یا نوشیدنی های دیگر استفاده نکرده و تنها با آب ساده مصرف شود. 

در صورت فراموشی یک دوز می توان دوز بعدی را فردا صبح مصرف کرد. به جز صبح ناشتا در ساعت دیگری از روز استفاده نشود. 

در صورتی که از سایر داروهای حاوی ویتامین D استفاده می شود به پزشک اطلاع داده شود. 

در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود.

اشکال داروئی:

قرص آلندوویت 75میلی گرم/5600 واحد 

قرص آلندوویت 70 میلی گرم/2800 .احد 

قرص فوزامین-دی 70میلی گرم+ 140میکروگرم 

قرص بناریژن+دی 70میلی گرم+140میکروگرم

اطلاعات و مشخصات داروی آلمتوزومب Alemtuzumab - ویال

اطلاعات و مشخصات داروی آلمتوزومب Alemtuzumab

گروه داروئی: آنتی نئوپلاستیک

موارد مصرف:

لوکمی لمفوسیتیک مزمن B-cell (B-CLL) 

مالتیپل اسکلروزیس عود کننده: در بیمارانی که پاسخ کافی به 2 یا چند داروی رایج در درمان MS نداده اند 

به صورت off-label در موارد زیر هم به کار می رود: درمان بیماری graft-versus-host (مقاوم به استروئید) در پیوند عضو؛ آنمی همولیتیک اتوایمیون ناشی از CLL (به صورت زیرجلدی)؛ پیوند کلیه؛ پیوند مغز استخوان (آلوژنیک)؛ لوکمی پرولمفوسیتیک T-cell (T-PLL)؛ پروفیلاکسی بیماری graft-versus-host؛ سرکوب کننده ایمنی در پیوند عضو

مکانیسم اثر:

به CD52 متصل می شود که یک آنتی ژن سطحی در لمفوسیت های B و T، اکثر مونوسیت ها، ماکروفاژها، سلول های NK و زیرمجموعه ای از گرانولوسیت ها است. پس از اتصال به سلول های CD52+، لیز وابسته به آنتی بادی در سلول های بدخیم رخ می دهد. در مالتیپل اسکلروزیس اثر Alemtuzumab شامل تغییر تعداد، نسبت و ویژگی های برخی لمفوسیت ها پس از درمان می شود.

فارماکوکینتیک آلمتوزومب

توزیع: Vd: 0.18 L/kg 

متابولیسم: کلیرانس دارو با تکرار دوزینگ کاهش می یابد و باعث ایجاد AUC هفت برابری پس از 12 هفته درمان می شود 

نیمه عمر حذف: 11 ساعت (پس از اولین دوز 30mg)؛ 6 روز (پس از آخرین دوز 30mg)

عوارض جانبی:

سیستم عصبی مرکزی: سردرد، خستگی، بی خوابی، پاراستزیا، لرز، سرگیجه، اضطراب، درد، ورتیگو، هایپرترمی، افزایش دمای بدن، هایپوستزیای صورت، سرد شدن دست و پا 

پوستی: راش پوستی، کهیر، پروریت، اریتم، آکنه وولگاریس، درماتیت آلرژیک، آلوپشیا، هایپرهیدروز 

اندوکرین و متابولیک: هایپوتیروئیدیسم، هایپرمنوره، هایپرتیروئیدیسم، تیروئیدیت لمفوسیتیک مزمن، بیماری گریوز 

گوارشی: تهوع، اسهال، کاندیدیازیس دهانی، استفراغ، دل درد، هرپس دهانی، دیس پپسیا، گاستروانتریت 

ادراری تناسلی: عفونت مجرای ادراری، کاندیدیازیس ولووواژینال، خون در ادرار، هموراژ رحمی، هماچوری، سیستیت 

هماتولوژیک: لمفوسیتوپنی، کبودی، ترومبوسیتوپنی 

ایمونولوژیک: تولید آنتی بادی 

عفونت: عفونت هرپس ویروس و قارچی، آنفولانزا، هرپس زوستر، عفونت باکتریایی 

موضعی: واکنش محل تزریق (92%) 

نوروماسکولار و اسکلتی: آرترالژیا، درد در دست و پا، کمر درد، میالژیا، اسپاسم عضلانی، ضعف 

تنفسی: نازوفارینژیت، عفونت مجرای تنفسی فوقانی، درد اوروفارینژیال، سینوزیت، سرفه، دیس پنه، برونشیت، فارنژیت، رینیت 

قلبی عروقی: فلاشینگ، درد قفسه سینه، تاکی کاردی، ادم محیطی، تپش قلب، برادی کاردی، هایپوتنشن 

متفرقه: تب

تداخلات دارویی:

عدم مصرف همزمان: 

BCG؛ Belimumab؛ Clozapine؛ Natalizumab؛ Pimecrolimus؛ Tacrolimus (topical)؛ واکسن های زنده 

Alemtuzumab اثرات یا غلظت این داروها را افزایش می دهد: Belimumab؛ Clozapine؛ Leflunomide؛Natalizumab ؛ 

واکسن های زنده 

اثرات یا غلظت Alemtuzumab با این داروها افزایش می یابد: 

Abciximab؛ Denosumab؛ Pimecrolimus؛ Roflumilast؛ Tacrolimus (topical)؛ Trastuzumab 

Alemtuzumab اثرات یا غلظت این داروها را کاهش می دهد: BCG؛ Coccidioidin skin test؛ Sipuleucel-T؛ واکسن های غیرفعال شده و زنده 

اثرات یا غلظت Alemtuzumab با این داروها کاهش می یابد: Echinacea

هشدار ها:

منع مصرف: بیش حساسیتی؛ عفونت HIV؛ توبرکولوزیس فعال یا latent؛ عفونت های فعال شدید؛ درمان همزمان با داروهای سرکوب کننده ایمنی یا آنتی نئوپلاستیک، سابقه لوکوانسفالوپاتی مولتی فوکال پیش رونده (PML) 

احتیاط: 

نیاز به درمان پروفیلاکتیک علیه پنومونی PCP و عفونت های هرپس ویروسی از ابتدای درمان تا 2 ماه پس از آخرین دوز 

در صورتی که ANC<250/mcL و یا پلاکت <25000/mcL ایجاد شد، درمان را متوقف کنید؛ اگر 3 بار این حالت ایجاد شد به کل درمان با این دارو را حذف کنید 

در صورت عفونت شدید درمان را متوقف کنید 

در صورت بروز آنمی اتوایمیون یا ترومبوسیتوپنی اتوایمیون دارو را قطع کنید 

در طول درمان تا 6 ماه پس از درمان از روش های موثر پیشگیری از بارداری استفاده نمایید 

احتیاط در بیماری ایسکمیک قلبی، هایپوتنشن، تزریق واکسن زنده به فاصله 3 ماه قبل از شروع دارو 

ریسک واکنش های شدید در محل تزریق؛ در صورت وقوع واکنش های درجه 3 یا 4 درمان را متوقف کنید؛ می توان قبل از درمان از کورتیکواستروئیدها بهره برد 

ریسک بدخیمی ها مثل سرطان تیروئید، ملانوما، اختلالات لمفوپرولیفراتیو و لمفوما را بالا می برد

توصیه های دارویی:

ریسک سمیت هماتولوژیک، عفونت و واکنش های محل تزریق وجود دارد. لازم است بیمار در صورت بروز علائم و نشانه های واکنش های محل تزریق، سایتوپنی ها (خونریزی، کبودی، پتشی یا پورپورا، رنگ پریدگی، ضعف و خستگی) یا عفونت (تب) پزشک را مطلع سازد 

به بیمار توصیه شود حین درمان با این دارو از واکسن های ویروسی زنده استفاده نکند 

در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود 

داروهای مصرفی بیمار، چه نسخه ای چه OTC و نیز مکمل ها و داروهای گیاهی و بیماری های همزمان به پزشک اطلاع داده شود.

اشکال داروئی:

ALEMTUZUMAB 30MG/1ML VIAL 

[ویال آلمتوزومب]

اطلاعات و مشخصات داروی آجمالین Ajmaline

اطلاعات داروی آجمالین Ajmaline

گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی

موارد مصرف:
آجمالین یک آلکالوئید حاصل از ریشه گیاه Rauwoltia serpentina (Apocynaceae) می باشد و جزء گروه Ia آنتی آریتمی هاست که در درمان آریتمی های بطنی و فوق بطنی کاربرد دارد. همچنین جهت تشخیص افتراقی سندرم Woltt-Parkinson- White Ajmaline به صورت تزریق داخل وریدی با دوز معمول 50 میلی گرم طی حداقل 5 دقیقه تجویز می شود. همچنین می توان آن را به طریق انفوزیون داخل وریدی، خوراکی و تزریق داخل عضلانی تجویز نمود. همچنین به صورت فرم های هیدروکلراید، مونواتانولات و نمک فنوباربیتال مصرف می شود.

تداخلات دارویی:
مصرف خوراکی کینیدین همراه با آجمالین باعث افزایش غلظت پلاسمایی آجمالین شده و نیمه عمر حذف آن حدود 2 برابر افزایش یافته است اما به نظر نمی رسد که فارماکوکینتیک کینیدین تحت تأثیرآجمالین قرار گرفته باشد.