اطلاعات داروی سیدوفوویر Cidofovir

اطلاعات داروی سیدوفوویر Cidofovir

گروه داروئی: ضد ویروس ها

موارد مصرف:
سیدوفوویر یک ضد ویروس می باشد که در درمان سیتومگالوویروس CMV در بیماران مبتلا به ایدز و عفونت های مرکوکوتانئوس HSV که به آسیکلوویر مقاوم اند، مصرف می شود.
‎نکته: در افراد با نقص کلیوی در صورتی که CrCl<55 , Cr>150 باشند یا پروتئین اوری بیشتر از ۱۰۰mg/ml وجود داشته باشد از تجویز این دارو خودداری شود.
این دارو به صورت تزریقی تولید می شود.

مکانیسم اثر:
یک ضد ویروس با اثر مهاری انتخابی بر روی DNA پلی مراز ویروس ها می باشد و بدین وسیله با عفونت ویروسی ناشی از سایتومگالو ویروس ها مقابله می کند.

فارماکوکینتیک:
‎متابولیسم این دارو ناشناخته است و احتمالا به وسیله ی CYP450 انجام شود. سیدوفوویر در بدن به متابولیت فعال خود تبدیل می گردد. عمده دفع دارو (۸۰-۱۰۰%) از راه ادرار می باشد و و نیمه عمر آن ۲/۶ ساعت و نیمه عمر متابولیت فعال آن ۱۷ ساعت می باشد.
عوارض جانبی سیدوفوویر

‎عوارض شایع:
‎پروتئین اوری، نوتروپنی، کاهش IOP، کاهش بی کربنات سرم، تب، عفونت، افزایش Cr, التهاب عنبیه، پنومونی، دیس پنه، تهوع و استفراغ، حساسیت به نور

‎عوارض جدی:
‎نفروتوکسیسیتی، اسیدوزمتابولیک، پروکسیمال توبولار نفروپاتی، سندرم فانکونی، نوتروپنی، هیپوتونی چشمی، التهاب عنبیه و مشیمیه چشم، پنومونی، تومورژنیسیتی (در مطالعات حیوانی)
تداخلات دارویی سیدوفوویر
‎این دارو با سوبسترای OAT2, OAT3، داروهای سرکوبگر ایمنی، داروهای با اثر میلوساپرسیو و داروهای نفروتوکسیک تداخل دارد.

‎منع مصرف همزمان:
‎ضد ویروس هایی مانند آسیکلوویر و گانی سیکلوویر، تنوفوویر و... آنتی بیوتیک ها (آمینو گلیکوزید ها، ونکومایسین، پلی میکسینB، باسیتراسین، آمفوترسین و...) اگزالی پلاتین، سیس پلاتین، کربو پلاتین، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدیNSAIDمانند سلکوکسیب، پیروکسیکام، ملکوکسیکام، ناپروکسن، مفنامیک اسید، کتورولاک، ایبوپروفن، دیکلوفناک و...
‎اگزناتاید، ایمن گلوبولین، پامیدرونیت، سیکرولیموس، سدیم فسفات، تاکرولیموس، زولندرونیک اسید و...
‎مصرف همزمان با احتیاط و پیگیری فراوان:
‎کلوفاربین، talimogene laher pareprec ، tenofavir disoproxil , thiotepa , توبرامایسین استنشاقی، واکسن زنده مانند زوستر و واریسلا، متفورمین، متوتروکسات، نئومایسین، والسارتان، زیدوودین، لیزینوپریل، اینترفرون ها، منیزیم سیترات، ایماتینیب و بسیاری از داروهای دیگر
هشدار ها سیدوفوویر

‎موارد منع مصرف:
‎-در صورت حساسیت به این دارو یا سایر ضد ویروس ها
‎-در صورت مصرف intraocular
‎-در صورتی که در ۷ روز اخیر بیمار داروی نفروتوکسیک مصرف کرده باشد
-Crcl<55 یا Cr>150
‎-پروتئین اوری بیشتر از ۱۰۰mg/ml

موارد احتیاط:
‎احتیاط در مبتلایان به دیابت نوع دو
سیدوفوویر در بعضی مواقع مشکلات وخیم کلیوی ایجاد می کند. قبل از دریافت هر دوز دارو لازم است عملکرد کلیه کنترل شود و این امر باعث می شود ریسک خطر کلیوی کاهش یابد.
مصرف هم زمان این دارو با سایر داروهایی که مشکلات کلیوی ایجاد می کند اکیدا ممنوع است. چنانچه مطمئن نیستید سایر داروهایی که مصرف می کند آسیب کلیوی ایجاد می کند، یا در صورت کاهش دفع ادرار، افزایش ناگهانی وزن و ادم سریع به پزشک اطلاع دهید.
سیدوفوویر ممکن است باعث کاهش گلبول های سفید خون شود

توصیه های دارویی:
‎-به دلیل این که این دارو می تواند عوارض کلیوی شدیدی داشته باشد، وضیعت کلیوی بیمار پیش از شروع درمان و سپس بصورت منظم و دوره ای کنترل گردد (پایش Cr, و پروتئین در ادرار ۴۸ ساعت پیش از هر بار تزریق)
‎همچنین از مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای نفروتوکسیک خودداری شود.
‎جهت کاهش عوارض کلیوی بهتر است برای بیمار پیش از تزریق سیدوفوویر با تزریق نرمال سالین پرهیدراسیون انجام شود و همراه با آن پروبنسید نیز تزریق شود.
‎-بعلت احتمال بروز نوتروپنی در بعضی افراد، تعداد سلول های خونی خصوصا نوتروفیل ها در مدت درمان پیگیری شود.
‎-این دارو کارسینوژن و تراتوژن می باشد و در مطالعات حیوانی هایپو اسپرمی نیز مشاهده شده است.
‎-معاینات دوره ای چشمی در مدت درمان با سیدوفوویر لازم می باشد.

اشکال داروئی: -

اطلاعات کامل داروی کلرتالیدون Chlortalidone

اطلاعات کامل داروی کلرتالیدون Chlortalidone

گروه داروئی: داروهای قلبی عروقی

موارد مصرف:
این دارو در درمان خیز (ناشی از نارسایی احتقانی قلب، سیرز کبدی همراه با آسیت، درمان با کورتیکوستروئیدها و استروژن) و نیز بعضی از حالات عیب کار کلیه(از جمله سندرم نفروتیک، گلومرولونفریت حاد و نارسایی مزمن کلیه) زیادی فشار خون (به تنهایی یا به عنوان درمان کمکی) مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر:
شبیه به دیورتیک های تیازیدی. با مهار بازجذب سدیم و کلراید در بخش های بالارو لوله ی هنله که موجب افزایش ترشح سدیم، کلراید و آب می گردد.

فارماکوکینتیک:
جذب کلرتالیدون پس از مصرف خوراکی نسبتاً سریع است. پیوند کلرتالیدون به پروتئین زیاد است. این دارو به صورت تغییرنیافته وتقریباً به طور کامل ا زطریق کلیه‌ها دفع می‌شود. نیمه عمر کلرتالیدون 50-35 ساعت می‌باشد و اثر مدری آن پس از 2 ساعت شروع می‌شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر دارو 2 ساعت و طول اثر آن 72-48 ساعت است. اثر کاهنده فشار خون این دارو پس از 4-3 روز ممکن است ظاهر شود،‌ ولی برای رسیدن به اثر مطلوب ممکن است تا 4-3 هفته زمان لازم باشد.

منع مصرف:
این دارو در کمی شدید پتاسیم و سدیم خون و زیادی شدید کلسیم خون، عیب شدید کار کبد و کلیه، زیادی علامتی اوره خون و بیماری آدیسون نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:
کمی فشار خون وضعیتی، اختلالات خفیف گوارشی، کاهش توانایی جنسی، کمی پتاسیم، منیزیم و سدیم خون، زیادی کلسیم خون، آلکالوز همراه با کمی کلرور خون، زیادی اسیداوریک خون، نقرس، افزایش قند خون و غلظت کلسترول پلاسما، با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخلات دارویی کلرتالیدون
مصرف همزمان کلستیرامین با کلرتالیدون ممکن است جذب مدرهای تیازیدی را مهار کند. مصرف همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال با کلرتالیدون، به علت بروز کمی پتاسیم خون، ممکن است احتمال مسمومست با دیژیتال را افزایش دهد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم، به علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود.

هشدار ها:
1- این دارو در صورت وجود بی‌ادراری یا عیب کار کلیه یا عیب کار کبد و نوزادان مبتلا به یرقان باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2- این دارو ممکن است سبب کاهش پتاسیم خون، تشدید دیابت، نقرس و لوپوس اریتماتوز سیستمیک شود.
3- اندازه‌گیری فشار خون در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.
توصیه های دارویی کلرتالیدون
1- مصرف این دارو حتی در صورت احساس بهبودی باید ادامه یابد.
2- این دارو زیادی فشار خون را درمان نمی‌کند بلکه آن را کنترل می‌نماید. از این رو مصرف آن ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد.
3- احتمال بروز کمی پتاسیم خون وجود دارد. بنابراین ممکن است مصرف پتاسیم اضافی در رژیم غذایی لازم باشد. بدون مشورت با پزشک، رژیم غذایی نباید تغییر یابد.
4- از مصرف سایر داروها، به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه ندارند، باید خودداری شود.
5- اگر برنامه مصرف یک بار در روز باشد، مصرف دارو صبح‌ها هنگام برخاستن از خواب توصیه می‌شود تا اثر افزایش دفعات ادرار در طول شب به حداقل برسد.
6- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر گردد.

اشکال داروئی:

CHLORTHALIDONE 100MG TAB
[قرص کلرتالیدون]

اطلاعات کامل داروی کلروپرومازین Chlorpromazine (قرص نورمازین NORMAZINE)

اطلاعات کامل داروی کلروپرومازین Chlorpromazine

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
کلرپرومازین در اختلالات روانی نظیر اسکیزوفرنی، جنون، مانیا و نیز بصورت داروی کمکی در درمان هیجان شدید و اختلالات روانی-حرکتی و نیز به عنوان ضد تهوع و درمان سکسکه شدید و پورفیری بکار می‌رود.

مکانیسم اثر:
آنتاگونیست گیرنده ی D2 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛
موجب کاهش آزادسازی هورمونهای هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد. همچنین ممکن است سیستم فعالساز شبکیه را سرکوب کند.

فارماکوکینتیک:
با مصرف خوراکی، کلرپرومازین، جذبی سریع دارد،اما تحت تأثیر عبور اول کبدی قرار می‌گیرد.دارو متابولیسم کبدی وسیعی داشته ( بعضی از متابولیت‌ها فعال هستند) از راه صفرا و ادرار دفع می‌گردد. پیوند این دارو به پروتئین ‌پلاسما بسیار زیاد است.

منع مصرف:
این دارو در صورت بیماری قلبی، (کمی یا زیادی فشار خون) ضعف شدید CNS ، کوما، سندرم مادرزادی QT طولانی، سابقه آریتمی قلبی و نقایص ژنتیکی که سبب کاهش فعالیت ایزوآنزیم P450شود، نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:
علائم خارج هرمی و در مصرف طولانی مدت گاهگاهی دیسکینزی دیررس، کاهش دمای بدن (گاهی تب)، خواب آلودگی، بی‌ثباتی خلقی، رنگ‌پریدگی، کابوس شبانه ، بی خوابی و افسردگی ممکن است ایجادد گردد. آثار ضد موسکارینی نظیر خشکی دهان، احتقان بینی، یبوست، اشکال در دفع ادرار و تاری دید از عوارض شایع دارو هستند.

تداخلات دارویی:
مصرف این دارو همزمان با داروهای ضد آریتمی ، خطر ایجاد آریتمی‌های بطنی راافزایش می‌دهد. مصرف کلروپرومازین به همراه ضد افسردگیها، سبب افزایش غلظت پلاسمایی و اثرات ضد موسکارینی آنها خصوصاً انواع سه حلقه‌ای می‌گردد. کلرپرومازین با اثر داروهای ضد صرع( با کاهش آستانه تشنج) مقابله می‌نماید. مصرف فنوتیازین‌ها همراه ترفنادین‌ خطر آریتمی بطنی را افزایش می‌دهد. پروپرانول غلظت پلاسمایی کلرپرومازین را افزایش می‌دهد. بروز سندرم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و داروهای ضد پسیکوز دریافت‌ کرده‌اند ، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای کاهندده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با ضد تیروئید‌، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

هشدار ها:
1. این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
الکلسیم حاد، دیسکرازی خونی، آسیب شدید مغزی، تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی‌کفایتی دریچه میترال، بی کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی کفایتی کلیه، سندرم Reye، عیب کار کبد، سابقه حساسیت به هر یک از فنوتیازین‌ها.
2. بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه دیسکینزی، در فواصل منظم در طول درمان، بویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می‌شود.
3. کلرپرومازین نباید از راه زیر جلدی تزریق شود، زیرا سبب نکروز شدید بافت می‌شود.
4. در درمان کزاز ، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می‌شود.
5. قبل از تزریق وریدی، کلرپرومازین هیدروکلراید باید با محلول تزریقی کلرورسدیم رقیق شود.
توصیه های دارویی کلروپرومازین
. دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدرا تجویز شده مصرف شود.
2. برای حصول اثرات درمانی، مطلوب ممکن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد.
3. در صورتی که یک نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژیم درمانی بصورت یک نوبت مصرف در روز باشد، به محض به یاد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده باید مصرف شود. درغیر اینصورت، از مصرف نوبت فراموش شده باید خودداری شود. اگر رژیم درمانی بصورت چند نوبت در روز باشد،‌به محض به یادآوردن طی یک ساعت ، آن نوبت باید مصرف شود. در غیر این صورت از مصرف نوبت فراموش شده یا دوبرابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد.
4. قبل از قطع مصرف دارو، باید به پزشک مراجعه شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
5. از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو باید خودداری گردد.
6. در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اورژانس، پزشک باید از مصرف این دارو آگاه گردد.
7. هنگام رانندگی یا کار با ماشین‌آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
8. هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته ، باید احتیاط نمود.
9. هنگام ورزش، در هوای گرم یاهنگام حمام آب گرم، به علت احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط نمود.
10. این دارو ممکن است سبب بروز خشکی دهان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته ، باید به پزشک مراجعه نمود.
11. احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. استفاده از عینک و لباس محافظت کننده ممکن است ضروری باشد.
12. بیماران سالخورده و ناتوان ممکن است به مقادیر کمتری از دارو نیاز داشته باشند.

اشکال داروئی:

قرص نورمازین 100 میلی گرم
قرص نورمازین 25 میلی گرم
آمپول نورومازین 50 میلی گرم/2میلی لیتر

NORMAZINE 100MG TAB
NORMAZINE 25MG TAB
NORMAZINE 50MG/2ML AMP

اطلاعات کامل داروی کلرفنیرامین مالئات Chlorpheniramine Maleate (قرص، شربت، آمپول)

اطلاعات کامل داروی کلرفنیرامین مالئات Chlorpheniramine Maleate

گروه داروئی: آنتی هیستامین ها

موارد مصرف:
کلرفنیرآمین در درمان علامتی رینیت آلرژیک فصلی یا دایمی، وازوموتور والتهاب آلرژیک ملتحمه ناشی از استنشاق یا بلع مواد الرژن،کهیرو کهیر غول اسا و به عنوان داروی کمکی در درمان شوک آنا فیلاکتیک به کار می رود.

مکانیسم اثر:
اثر ضد آلرژی آن ناشی از مهار گیرنده های H1 هیستامینی است. همچنین دارای آثارآنتی کلینرژیک است.

فارماکوکینتیک:
به خوبی از راه خوراکی جذ ب می شود. متابولیسم آن کبدی است و از کلیه دفع می شود. نیمه عمر کلر فنیرآمین 15-12 ساعت است . زمان لازم برای شروع اثر آن از راه خوراکی 60-15 دقیقه است.

عوارض جانبی:
عارضه شایع آن خواب آلودگی است. این دارو می تواند عوارض آنتی کلینر ژیک مثل خشکی دهان و تاری دید را همراه داشته باشد.

تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با مضعف های CNS ممکن است اثرات مضعف این دارو را افزایش دهد .استفاده همزمان ان با دارو های آنتی کلیمرژیک اثرات جانبی این دارو را تشدید می کند. مصرف همزمان داروهای سمی برای گوش مانند سالیسیلات ها و وانکومایسین با این دارو ممکن است اثر سمی این دارو ها بر گوش،
از جمله وزوز گوش و سر گیجه را بپوشاند.

هشدار ها:

1. احتمال خشک شدن دهان و افزایش بیماری های دهان و دندان با مصرف طولانی مدت آنتی هیستامین ها وجود دارد.
2. در صرع،هیپرتروفی پروستات و احتباس ادرار گلو کوم و بیماری های کبد با احتیاط مصرف گردد.

توصیه های دارویی:

1. به منظور کاهش تحریک گوارشی همراه با غذا، اب یا شیر مصرف گردد.
2. در صورت بروز خواب الو دگی از انجام کارهایی که نیاز به تمر کز حواس دارند ، خوداری گردد.

اشکال داروئی:

قرص کلرفنیرامین داروپخش 4 میلی گرم
قرص کلرفنیرامین مهردارو 4 میلی گرم
قرص کلرفنیرامین پورسینا 4 میلی گرم
شربت کلرفنیرامین ایران دارو 60 میلی لیتر
شربت کلرفنیرامین-اس اچ دی 60 میلی لیتر
آمپول آلفا-کلرفنیرامین 10 میلی گرم/ 1میلی لیتر
آمپول کلرفنیرامین مالئات دی پی 10 میلی گرم/1میلی لیتر
آمپول هیستادیک 10 میلی گرم/1میلی لیتر
قرص کلرفنیرامین ایران دارو 4 میلی گرم
قرص کلرفنیرامین-تی سی 4 میلی گرم
شربت کلرفنیرامین تهران دارو 2میلی گرم/5میلی لیتر 60 میلی لیتر

CHLORPHENIRAMINE DAROUPAKHSH 4MG TAB
CHLORPHENIRAMINE MEHRDAROU 4MG TAB
CHLORPHENIRAMINE PURSINA 4MG TAB
CHLORPHENIRAMINE IRANDAROU 60ML SYRUP
CHLORPHENIRAMINE-SHD 60ML SYRUP
ALPHA-CHLORPHENIRAMINE 10MG/1ML AMP
CHLORPHENIRAMINE MALEATE DP 10MG/1ML AMP
HISTADIC 10MG/1ML AMP
CHLORPHENIRAMINE IRAN DARU 4MG TAB
CHLORPHENIRAMINE-TC® 4MG TAB
CHLORPHENIRAMINE TEHRAN DAROU 2MG/5ML 60ML SYRUP

اطلاعات کامل داروی کلروکسی لنول Chloroxylenol (محلول بهتول بهتل BEHTOL)

اظلاعات کامل داروی کلروکسی لنول Chloroxylenol

گروه داروئی: ضدعفونی کننده ها و مواد محافظ

موارد مصرف:
کلروکسی لنول برای درمان موضعی زخم ها و پوست به کار می رود.

مکانیسم اثر:
کلروکسی لنول یک ترکیب فنلی کلردار است که بر علیه اغلب باکتری های گرم مثبت اثر باکتریسید دارد ولی بر علیه استافیلوکوک و باکتری های گرم منفی کمتر موثر است.

عوارض جانبی:
حساسیت پوستی با مصرف دارو مشاهده شده است.

تداخلات دارویی:
کلروکسی لنول با سورفکتانت های غیریونی و متیل سلولز ناسازگار است.

توصیه های دارویی:
از خوردن محلول کلروکسی لنول باید جداض خودداری شود.

اشکال داروئی:

محلول بهتول 5% 4 لیتر
محلول بهتول 5% 1 لیتر
محلول بهتل 5% 150 میلی لیتر

BEHTOL 5% 4L SOL
BEHTOL 5% 1L SOL
BEHTOL 5% 150ML SOL

اطلاعات کامل داروی کلروکین Chloroquine (آمپول، قرص، شربت)

اطلاعات کامل داروی کلروکین Chloroquine

گروه داروئی: داروهای ضد مالاریا

موارد مصرف:
این دارو به تنهایی برای درمان یا پیشگیری از مالاریا ناشی از پلاسمودیوم ویواکس، پلاسمودیوم اوال و پلاسمودیوم مالاریه مصرف می شود. مصرف این دارو برای درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم به دلیل گستردگی مقاومت انگل به دارو توصیه نمی شود. کلروکین همچنین در درمان آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
مکانیسم اثر دقیق این دارو شناخته نشده است، اما به توانایی دارو برای پیوند یافتن به DNAارتباط داده می شود. اثر ضدروماتوئیدی دارو نیز به فعالیت خفیف کاهش دهندگی ایمنی نسبت داده می شود.

فارماکوکینتیک:
این دارو از راه خوراکی کاملاً جذب می شود، اما سرعت جذب آن متغیر است. پس از جذب در اغلب بافت های بدن توزیع می یابد. غلظت سرمی دارو 5/3 ساعت پس ازمصرف خوراکی به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو 2-1 ماه است. دفع دارو عمدتاً کلیوی و خیلی آهسته است. دفع دارو عمدتاً کلیوی و خیلی آهسته است، به طوری که تا ماهها بعد از قطع مصرف دارو، همچنان در ادرار بیمار قابل ردیابی است اسیدی کردن ادرار سرعت دفع دارو را افزایش می دهد.

منع مصرف:
در بیماران فاویسم منع مصرف دارد.

عوارض جانبی:
اختلالات معدی – روده ای، سردرد، تشنج، اختلالات بینایی، بیرنگ شدن مو یا ریزش آن و واکنش های پوستی با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخلات دارویی:
داروهای آنتی اسید جذب کلروکین را کاهش می دهند. کلروکین اثر داروهای ضد صرع را کاهش می دهد. کلروکین احتمالاً موجب افزایش غلظت پلاسمایی سیکلوسپورین و دیگوکسین می شود. کلروکین ممکن است علایم میاستنی گراو را تشدید کند و در نتیجه اثرات داروهای نئوستیگمین و پیریدوستیگمین را کاهش دهد. سایتیدین متابولیسم کلروکین را کاهش و غلظت پلاسمایی آن را افزایش می دهد. مصرف کلروکین با واکسن هاری ممکن است بر پاسخ بدن نسبت به واکسن موثر باشد.
هشدار ها:

کلروکین در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود :

1. عیب کار کلیه، عیب کار کبد، پسوریازیس، اختلالات نورولوژیک، میاستنی گراو، اختلالات حاد معدی- روده ای ، کمبودG6PD و اختلالات شدید خونی.
2. معاینات چشم پزشکی و عصبی – عضلانی و همچنین انجام آزمون شمارش تام خون در طول درمان با این دارو ممکن است ضروری باشد.

توصیه های دارویی:

1. برای پیشگیری از ابتلا به مالاریا بهتر است از یک هفته قبل از سفر به مناطق آلوده مصرف کلروکین را آغاز کرد و حداقل تا 4 هفته پس از بازگشت از آن مناطق آلوده ادامه داد. در صورتی که فرد یک سال پس از بازگشت از آن مناطق ( به ویژه طی 3 ماه اول ) دچار هر نوع کسالت شود، باید به پزشک مراجعه کند، زیرا خطر ابتلا به مالاریا وجود دارد.
2. به منظور کاهش تحریک احتمالی گوارشی، بهتر است دارو با غذا یا شیر مصرف شود.
3. این دوره بیش از مقدار تجویز شده، نباید مصرف شود.
4. دوره درمان با این دارو باید کامل شود.
5. مراجعه منظم به پزشک برای بررسی مشکلات خونی، ضعف عضلانی و معاینات چشم پزشکی ضروری است.
6. در صورت بروز تاری دید یا هر نوع اختلال بینایی باید احتیاط نمود.

اشکال داروئی:

CHLOROQUINE PHOSPHATE 150/5ML AMP
[آمپول کلروکین]
CHLOROQUINE PHOSPHATE 150MG TAB
[قرص کلروکین]
CHLOROQUINE PHOSPHATE 200MG/5ML AMP
[آمپول کلروکین]
CHLOROQUINE PHOSPHATE 50MG/5ML SYRUP
[شربت کلروکین]
CHLOROQUINE SULFATE 250MG/5ML AMP
[آمپول کلروکین]
CHLOROQUIN PHOSPHATE 160MG/10ML

اطلاعات کامل داروی کلرسیکلیزین Chlorcyclizine

اطلاعات کامل داروی کلرسیکلیزین Chlorcyclizine

گروه داروئی: آنتی هیستامین ها

موارد مصرف:
پماد چشمی آسیکلوویر در درمان التهاب قرنیه ناشی از ویروس تبخال (HSV) مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
آسیکلوویر از طریق مهار ساخت DNA ویروس عمل می کند.

فارماکوکینتیک:
آسیکلوویر به سرعت از طریق بافت پوششی قرنیه و بافت سطحی چشم جذب می شود. غلظت این دارو در مایع زلالیه به حد لزوم بر اثر ضدویروسی می رسد. پس از مصرف آسیکلوویر در چشم مقدار آن در خون قابل اندازه گیری نیست ولی ممکن است درمان مقادیر بسیار ناچیز در ادرار یافت شود.

عوارض جانبی:
اسیب سطحی قرنیه همراه با نقطه دار شدن آن عارضه ای است که پس از قطع مصرف دارو بهبود می یابد.

توصیه های دارویی:
دوره درمان را باید کامل کرد.

اطلاعات کامل داروی کلرامبوسیل Chlorambucil (قرص سلکران CELKERAN، قرص لئوکران LEUKERAN، قرص لوکران LUKERAN)

اطلاعات کامل داروی کلرامبوسیل Chlorambucil

گروه داروئی: آنتی نئوپلاستیک

موارد مصرف:
کلرامبوسیل در درمان لوسمی و لنفوم های هوچکینی و غیر هوچکینی مصرف می شود. این دارو به عنوان کاهنده فعالیت سیستم ایمنی نیز مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
کلرامبوسیل به طور غیر اختصاصی بر چرخه سلولی تاثیر گذارده و برای سلول هایی که در حال تکثیر نیستند نیز سمی است.

فارماکوکینتیک:
کلرامبوسیل به خوبی و با سرعت از مجرای گوارش جذب می شود. متابولیسم آن کبدی و نیمه عمر آن تقریباً 5 ساعت است. حداکثر غلظت پلاسمایی دارو پس از یک ساعت به وجود می آید. اثر درمانی آن معمولاً پس از 4-3 هفته ظاهر می شود. دفع این دارو کلیوی است.

عوارض جانبی:
عمده ترین عارضه جانبی کرامبوسیل تضعیف مغز استخوان است . لکوپنی، نوتروپنیف ترومبوسیتوپنی، کاهش ایمنی و بروز عفونت از عوارض شایع این دارو هستند.

توصیه های دارویی:

1. مصرف مایعات کافی و یا تجویز آلوپورینول از بروز سمیت کلیوی ناشی از بالا رفتن اسیداوریک در بیماران مبتلا به لوسمی و لنفوم جلوگیری می کند.
2. در صورت بروز سمیت تنفسی یا ایجاد بثورات جلدی شدید مصرف دارو باید قطع گردد.
3. با توجه به احتمال بروز تضعیف مغز استخوان کلرامبوسیل باید به فاصله 6-4 هفته از تجویز پرتودرمانی یا سایر داروهای شیمی درمانی مورد مصرف قرار گیرد.

اشکال داروئی:

قرص سلکران 2 میلی گرم
قرص لئوکران 2 میلی گرم
قرص لوکران 2 میلی گرم

CELKERAN 2Mg Tab
LEUKERAN® 2MG TAB
LUKERAN 2 MG TAB

اطلاعات کامل محلول خوراکی کلرال هیدراته Chloral Hydrate

اطلاعات داروی کلرال هیدراته Chloral Hydrate

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها

موارد مصرف:
این در درمان کوتاه مدت بیخوابی و بعنوان سداتیو قبل از اعمال جراحی (Premedication) استفاده می شود. استفاده از آن در کودکان قبل از اعمال تشخیصی، دندانی یا طبی در برخی مناطق بطور وسیعی صورت می گیرد. همچنین این دارو دارای Rubefacient action بوده و بعنوان یک ضد تحریک نیز استفاده می شود.

مکانیسم اثر:
مکانیسم اثر ناشناخته است؛ باعث تضعیف سیستم عصبی مرکزی می گردد.

فارماکوکینتیک:
این دارو بسرعت از طریق گوارش جذب شده و اعمال اثر آن در عرض نیم ساعت بعد از تجویز خوراکی ظاهر می شود. بطور وسیعی در سراسر بدن توزیع می شود. بسرعت در اریتروسیت، کبد و سایر بافتها به تری کلرواتانول و تری کلرواستیک اسید متابولیزه می شود. قسمتی از آن از طریق ادرار دفع می شود مقداری از آن نیز وارد صفرا می شود.
تری کلرواتانول متابولیت فعالی بوده و وارد مایع مغزی نخاعی (CSF) و شیر مادر شده و از جفت نیز عبور می کند. نیمه عمر آن در پلاسما بین 11-7 ساعت و در نوزادان بطور قابل توجهی طولانی تر است. نیمه عمر تری کلرواستیک اسید چندین روز است.

عوارض جانبی:
تحریک معده، اتساع شکمی و تموج، خواب آلودگی، سبکی سر، آتاکسی، سردرد، تهییج پارادوکس، هالوسیناسیون (توهم)، کابوس شبانه،دلیریوم ،کنفوزیون، پارانویا، واکنشهای ازدیاد حساسیتی مثل راشهای پوستی، اریتم مولتی فرم و سندرم استونس جانسون، کتونوری.
در مصرف بیش از حد عوارضی چون استفراغ و نکروز معده، آریتمی های قلبی، یرقان ناشی از آسیب کبدی و آلبومینوری بدنبال صدمه کلیوی دیده می شود. تحمل و وابستگی ممکن است رخ دهد. مراحل وابستگی و ترک آن شبیه باربیتوراتهاست.

تداخلات دارویی:

1. اثرات سداتیو این دارو با سایر دپرسانتهای CNSهمانند الکل، (سندرم Mickey Finn)، باربیتورات و دیگر سداتیوها، تشدید می شود.
2. این دارو و اثرات ضد انعقادی کومارین را تغییر می دهد.
3. تجویز داخل وریدی فوروزماید بدنبال مصرف کلرال هیدرات بدلیل جابجایی هورمونهای تیروئیدی از محل باند شدن خود، می تواند باعث ایجاد یک وضعیت هیپرمتابولیک شود.

هشدار ها:

1. این دارو در بیماران با اختلال کبدی یا کلیوی شدید، بیماری قلبی شدید نبایستی تجویز شود.
2. در صورت وجود گاستریت، بهتر است از مصرف خوراکی آن اجتناب گردد.
3. همانند سایر سداتیوها، این دارو دربیماران با عدم کفایت تنفسی بایستی با احتیاط داده شود.

توصیه های دارویی:

1. بدلیل وجود اثرات طولانی خواب آلودگی و گیجی در روز بعد از مصرف دارو، بایستی از رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری شود.
2. در طی حاملگی، بهتر است از مصرف آن اجتناب گردد.
3. مصرف این دارو ممکن است در برخی تستها نظیر تست گلوکز و یا 17 هیدروکسی کورتیکواستروئید ادراری اختلال ایجاد کند.

اشکال داروئی:

CHLORAL HYDRATE 250MG/5ML ORAL SOLUTION
[محول خوراکی کلرال هیدراته]

اطلاعات کامل قرص ستریزین+پزدوافدرین Cetirizine+Pseudoephedrine (قرص ستادین CETADIN)

اطلاعات داوری ستریزین+پزدوافدرین Cetirizine+Pseudoephedrine

گروه داوئی: آنتی هیستامین ها

موارد مصرف:
ترکیب ستریزین و پزودوافدرین در درمان علامتی رینیت آلرژیک٬ التهاب آلرژیک ملتحمه٬ خارش٬ کهیر٬ عطسه و آبریزش بینی و همچنین در کاهش علائم ناشی از آسم آلرژیک مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
اثرات آنتی هیستامینی این دارو به علت رقابت با هیستامین در اتصال به گیرنده H1 است.
کاربرد آن در کاهش علائم ناشی از آسم آلرژیک ممکن است به دلیل جلوگیری از اثر انقباضی هیستامین بر برونش ها باشد.
پزودوافدرین یک داروی ضد احتقان است که باعث تنگ شدن عروق می شود.

فارماکوکینتیک:
حداکثر اثر دارو یک ساعت بعد از مصرف ظاهر می شود. در صورت مصرف با غذا سرعت جذب دارو کاهش می یابد.

عوارض جانبی:
مهمترین عارضه نسل اول و دوم آنتی هیستامین ها خواب آلودگی این داروها است.
عوارضی که برای بزرگسالان گزارش شده عبارتند از: خستگی، خشکی دهان و بی خوابی به علت وجود پزودوافدرین در ترکیب این دارو
کودکان 2 تا 11 ساله: سردرد، گلو درد و درد شکمی.
کودکان 6 تا 2 ساله: تحریک پذیری، اضطراب، بی خوابی، خستگی، ناراحتی.

تداخلات دارویی

• ستریزین با داروهای تضعیف کننده CNS مانند الکل، داروهای آرامبخش و خواب آور می تواند اثرات تضعیف کننده CNS را افزایش دهد
• ستریزین با کتوکونازول باعث افزایش طول QT نوار قلب می شود و بهتر است مصرف نشود.
• از نظر تئوری ستریزین با اریترومایسین و آزیترومایسین تداخل دارد گرچه گزارشی از تداخل حادی از مصرف هم زمان این داروها گزارش نشده است.
• مصرف همزمان ترکیبات مسدد گیرنده بتاآدرنرژیک با پسودوافدرین موجب مهار اثرات درمانی دو گروه دارویی می گردد. انسداد گیرنده بتا ممکن است موجب افزایش فعالیت ناخواسته گیرنده آلفا و در نتیجه خطر بروز زیادی فشار خون، برادیکاردی بیش از حد و احتمالاً وقفه قلبی گردد.
• مهار کننده های آنزیم مونوآمینواکسیداز(MAO) نیز چنانچه توام با پسودوافدرین تجویز شوند موجب تقویت و تشدید آثار تحریک قلبی و اثر تنگ کننده عروقی پسودوافدرین می گردد. در نتیجه احتمال بروز سردرد، آریتمی قلبی، استفراغ و زیادی فشار خون حاد یا ناگهانی وجود دارد.

توصیه های دارویی:

• این دارو ممکن است باعث گیجی شود
• پزودوافدرین نباید در بیماران مبتلا به گلوکوم با زاویه بسته٬ احتباس ادرار٬ زیادی فشار خون و یا بیماری های عروق کرونر مصرف شود.

اشکال داروئی:

قرص ستادین 5/120 میلی گرم
قرص ستیریزین/پزودوافدرین تسنیم 5/120 میلی گرم

CETADIN® 5/120 MG TAB
CETIRIZINE/PSEUDOEPHEDRINE TASNIM 5/120MG TAB