اطلاعات کامل داروی فلوفنازین Fluphenazine (آمپول، قرص)

اطلاعات کامل داروی فلوفنازین Fluphenazine

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
فلوفنازین در درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی دیگر، مانیا و نیز درمان کمکی کوتاه مدت هیجان شدید، تحریکات روانی- حرکتی، اضطراب و رفتارهای ناگهانی شدید به کار می‌رود.

مکانیسم اثر:
-آنتاگونیست گیرنده ی D2و D1 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛ موجب کاهش آزادسازی هورمونهای هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد.

فارماکوکینتیک:
از راه خوراکی خوب خوب جذب شده و در کبد متابولیزه می‌گردد. اشکال تأخیری با تزریق عضلانی، آهسته جذب شده و تامدت طولانی (6 هفته) ممکن است اثر آن باقی بماند. دفع آن عمدتاً‌ کلیوی و تا حدودی از طریق صفرا است. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است.

منع مصرف:
این دارو در صورت وجود بیماری قلبی، (کمی یا زیادی فشار خون) ضعف شدید CNS، کوما، سندرم مادرزادی QT طولانی، سابقه آریتمی قلبی و نقایص ژنتیکی که سبب کاهش فعالیت ایزوآنزیم P4502D6شود، نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:
فلوفنازین ممکن است سبب کابوس‌های شبانه ، بی‌خوابی و افسردگی، یا بی ثباتی خلقی گرد. آثار ضد موسکارینی مثل خشکی دهان، یبوست، احتباس ادرار، تاری دید و نیز کاهش فشار خون وضعیتی با تجویز این دارو در مقایسه با کلروپرومازین به میزان کمتری ایجاد می‌گردد. تاکی‌کاردی، آریتمی، و تغییر در ECG ممکن است بروز نماید. علائم خارج هرمی خصوصاً‌واکنش‌های دیستونیک و آکاتزی با فلوفنازین شایعتر می‌باشد.

اطلاعات کامل داروی فلوپنتیکسول Flupentixol (آمپول فلوانکسول FLUANXOL، قرص دپیکسول DEPIXOL)

اطلاعات کامل داروی فلوپنتیکسول Flupentixol

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
این دارو برای کنترل علائم اولیه و ثانویه اختلالات پسیکوتیک مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر:
-آنتاگونیست قوی D1 و D2 دوپامینرژیک و آنتاگونیست آلفا آدرنرژیک؛ اثر ضد سایکوز آن مربوط به مهار گیرنده های پس سیناپسی دوپامین در مغز می باشد.

فارماکوکینتیک:
جذب دارو از محل تزریق آهسته می‌باشد. حداکثر غلظت پلاسمایی آن با تزریق عضلانی شکل دکانوات پس از 10-3 روز ایجاد می‌گردد. این دارو به طور وسیعی در کبد متابولیزه و به آهستگی از راه ادرار دفع می‌گردد. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی 8-3 ساعت و برای شکل دکانوات این دارو 3 هفته می‌باشد.

اطلاعات کامل داروی فلونیترازپام Flunitrazepam

اطلاعات کامل داروی فلونیترازپام Flunitrazepam

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها

موارد مصرف:
این دارو در اداره کوتاه مدت بیخوابی، بعنوان داروی قبل از اعمال جراحی و همچنین برای القای بیهوشی بکار می رود.

مکانیسم اثر:
فلونیترازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.

اطلاعات کامل داروی فلودیازپام Fludiazepam

اطلاعات کامل داروی فلودیازپام Fludiazepam

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
به عنوان آرامبخش و خواب آور مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
فلودیازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.

عوارض جانبی:
فراموشی، اضطراب اغتشاش فکر، افسردگی روانی،‌تاکی‌کاردی، و تپش قلب، آتاکسی، سرگیجه و منگی، خواب آلودگی (شامل خواب‌آلودگی در طول روز) اشکال در تکلم، بی خوابی، تحریک پذیری و عصبانیت با مصرف این دارو گزارش شده است.

تداخلات دارویی:
اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فرآورده‌های حاول الکل و سایر داروهای مضعف CNS ممکن است تشدید یابد. مصرف همزمان بنزودیازپین‌ها با ایتراکونازول‌ و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم این داروها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو شود.

هشدار ها:
1.این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغماء شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن و میاستنی گراو ، انسداد مزمن و شدید تنفسی.
2. بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز ضعف تنفسی در سالخوردگان، نوجوانان یا افراد بشدت بیمار شوند. در این افراد، کاهش مقدر مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
3. مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز وابستگی‌های روانی و جسمی شود.

اطلاعات کامل داروی دروپریدول Droperidol

اطلاعات کامل داروی دروپریدول Droperidol

اشکال داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها

موارد مصرف:
دروپریدول برای ایجاد آرامش و کنترل سریع وضعیت بیمار در اختلالات روانی نظیر مانیا و نیز کنترل نهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و به عنوان داروی پیش‌بیهوشی به تنهایی و یا همراه با داروهای دیگر نظیر فنتانیل و نیتروس اکساید برای ایجاد بیهوشی عمومی به کار می‌رود.

مکانیسم اثر:
دروپریدول اثر خود را عمدتا با انسداد گیرنده‌های دوپامینی‌ در سیستم اعصاب مرکزی ایجاد می‌نماید . این دارو گیرنده‌های الفا – آدرنرژیک را نیز مهار می‌نماید.

فارماکوکینتیک:
جذب این دارو پس از تزریق عضلانی کامل می‌باشد. اثر دروپریدول 10-3 دقیقه بعد از تزریق عضلانی ظاهر می‌گردد. سریعاً‌ در بدن توزیع شده و متابولیسم کبدی وسیعی دارد. نیمه عمر آن بیش از 2 ساعت می‌باشد. اثر تسکین پخش دارو حدود 4-2 ساعت طول می‌کشد. این دارو از طریق کلیه و صفرا دفع می‌گردد.

منع مصرف:
1. این دارو در صورت وجود کاهش پتاسیم خون ، کاهش منیزیم خون، طولانی شدن فاصله QTدر نوار قلبی، ( که از قبل وجود داشته باشد)، حساسیت به دارو و فئوکروموسیتوم نباید مصرف شود.
2. بیماران سالخورده ، ناتوان و افرادی که بشدت بیمار هستند، ممکن است به‌اثرات کاهنده فشار خون و تسکین بخش این دارو حساس‌تر باشند. کاهش مقدار مصرف در این بیماران توصیه می‌شود.

اطلاعات داروی دکس مدتومیدین Dexmedetomidine (آمپول، ویال پریسیدکس PRECEDEX، سدودکس SEDODEX، مدونکس MEDONEX)

اطلاعات کامل داروی دکس مدتومیدین Dexmedetomidine

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها

موارد مصرف:
دکسمدتومیدین یک داروی تزریقی می باشد که در برخی پروسه ها که نیاز به بیهوشی تزریقی دارد مانند لوله گذاری در بیماران بستری بخش مراقبت های ویژه، به صورت تزریقی مصرف می شود. این دارو در مواردی که نیاز به القای سریع بیهوشی دارند، کاربرد دارد.
البته دکسمدتومیدین به تنهایی اثر بیهوشی کامل را القا نمی‌کند و در صورت نیاز ممکن است نیاز به تجویز داروهای دیگر در کنار آن باشد.
دوز مصرفی دارو بر اساس وزن، سن و شرایط بیمار توسط پزشک متخصص محاسبه می گردد.

مکانیسم اثر:
این دارو یک آگونیست انتخابی گیرنده های آلفا ۲ میباشد که با اثر بر روی این گیرنده ها در سیستم اعصاب مرکزی منجر به مهار آزادسازی نوراپی نفرین به واسطه عملکرد پروتئین های g می‌شود و بدین گونه اثرات خواب آوری و ضد درد را به‌صورت وابسته به دوز القا می‌کند.
اثرات محیطی این دارو بر روی گیرنده های آلفا ۲ در دوزهای بالا قابل مشاهده است.

فارماکوکینتیک:
متابولیسم این دارو کبدی می باشد و توسط سیستمcyp450 انجام می گیرد.دکسمدتومیدین یک سوبسترای 2A6 می باشد. عمده دفع دارو (۹۵ درصد) از راه ادرار به صورت تغییر نیافته بوده و ۴ درصد از طریق مدفوع می باشد. نیمه عمر این دارو در بدن یک الی دو ساعت می باشد. به همین دلیل در مواردی که نیاز به بیهوشی کوتاه مدت باشد از آن استفاده می شود.اثر دارو در پنج تا ده دقیقه پس از شروع تزریق آغاز می گردد و پیک اثر را ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از تزریق مشاهده می کنید.

عوارض جانبی:
عوارض جانبی شایع:
افت فشار، برادی کاردی، تهوع، خشکی دهان، دپرسیون تنفسی، افزایش فشار خون
عوارض جانبی جدی:
افت فشار خون شدید، برادی کاردی شدید، ایست تنفسی، مقاومت به اثر دارو، تاکی فیلاکسی در مصرف طولانی مدت، سندروم ترک در صورت مصرف طولانی مدت

تداخلات دارویی:
مصرف این دارو همزمان با داروهایی که افت ضربان قلب، سرکوب دستگاه عصبی مرکزی و افت فشار خون ایجاد می نمایند، می تواند این اثرات را تشدید نماید.
منع مصرف همزمان با تجویز داروی جایگزین:
باربیتوراتها، کدئین، crizotinib، دوکسیلامین، اتانول، فینگولیمود، هیدروکودون،sodium oxybate، تالیدومید،kava، لوفکسیدین
مصرف همزمان با پیگیری و تنظیم دوز مجدد:
آسبوتولول،آلفنتانیل، آلیس کایرن، آلپرازولام، آمیلوراید، آمیودارون، آمی تریپتیلین، آملودیپین، آموکساپین، آپومورفین، آریپیپرازول، آتنولول، باکلوفن، بنازپریل، بتاکسولول، بیزوپرولول، بوسنتان، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، لوتیراستام، اکس کاربامازپین، سدیم والپروات، لاموتریژین، توپیرامات و بوپرنورفین، بوسپیرون، کالندولا، کاپتوپریل، کارودیلول، سیتریزین، بابونه، کلردیازپوکساید، کلرفنیرامین، سیتالوپرام، کلماستین، کلوبازام، کلومیپرامین، دیازپام، دیازوکساید، دیگوکسین، دیلتیازم، دیفنوکسیلات، دی پیریدامول، دنپزیل، دوکسپین، دولوکستین، افاویرنز، اپلرنون، اس سیتالوپرام، اسمولول، اتوسوکسیماید، فنتانیل، SSRIs(فلوکستین،ایمیپرامین و..)، گاباپنتین، هالوپریدول، هیدرالازین، هیدروکلروتیازید، هیدروکسی زین، هیوسین، ایزوسورباید دی نیترات، لابتالول، لوودوپا، بنزودیازپین‌ها، متوکاربامول، متوکلوپرامید، میدازولام، ماینوکسیدیل، میرتازاپین، میتوتان، مورفین، نادولول، نیتراتها، الانزاپین، اپیوم، رکتال اکسی کدون، پیموزاید، پروپرانولول، کویتیاپین، راملتئون، ریواستیگمین، سیلدنافیل، تادالافیل، ترازوسین، تیمولول، تیزانیدین، ترامادول، ونلافاکسین، زولپیدم، ویگاباترین، والزارتان و...

اطلاعات کامل داروی دلورازپام Delorazepam

اطلاعات کامل داروی دلورازپام Delorazepam

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
دلورازپام به عنوان یک داروی آرامبخش و خواب آور کاربرد دارد.

مکانیسم اثر:
دلورازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.

عوارض جانبی:
خواب‌آلودگی، و احساس سبکی در روز بعد از مصرف دارو، توهم و عدم تعادل، فراموشی، سردرد، سرگیجه، وابستگی، کاهش فشار خون، اختلالات گوارشی، بثورات جلدی، اختلال بینایی، تغییر میل جنسی، درد در ناحیه تزریق و ترومبوفلبیت از عوارض حانبی این دارو هستند.

تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با داروهای هوشبر، ضد جنون، ضد دردهای اوپیوئیدی، داروهای ضد افسردگی، آنتی‌هستامین‌ها، داروهای کاهنده فشار خون، مسدد گیرنده آلفا آدرنرژیک و با کلوفن باعث افزایش اثرات تسکینی دارو می‌شود. این دارو سرعت متابولیسم کلونازپام را افزایش داده و موجب کاهش اثر آن می‌گردد. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد زیادی فشار خون موجب افزایش اثر کاهنده فشار خون می‌گردد. سایمتیدین، اریترومایسین، دیلتیازم و وراپامیل متابولیسم این دارو را مهار و با افزایش غلظت پلاسمایی میدازولام، اثر تسکین بخش آن را افزایش می‌دهند. این دارو اثر درمانی لودوپا را کاهش می‌دهد.

هشدار ها:

1. در موارد زیر این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بیماری تنفسی، ضعف عضلانی
2. در صورت وجود نارسایی کبدی و کلیوی مقدار مصرفدارو باید کاهش یابد.
3. در صورت وجود کاهش حجم خون، اسپاسم عروق و یا کاهش دمای بدن و یا در صورت مصرف توأم داروهای ضد درد اوپیوئیدی مقدار مصرف این دارو باید کاهش یابد.
4. اندازه‌گیری فشار خون. اکسیژن خون بررسی وضعیت تنفسی و علایم حیاتی به طور مداوم در طول درمان با این دارو توصیه می‌شود.

اطلاعات کامل داروی کلرازپیک اسید Clorazepic Acid

اطلاعات کامل داروی کلرازپیک اسید Clorazepic Acid

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
این دارو یک بنزودیازپین طولانی اثر است که خواص کلی آن شبیه دیازپام است. این دارو عمدتاً در درمان کوتاه مدت اختلالات اضطرابی، بعنوان درمان کمکی در کنترل اپی لپسی و در سندرم ترک الکل نیز کاربرد دارد.
این دارو معمولاً بصورت خوراکی مصرف می شود ولی اشکال تزریقی داخل وریدی و داخل عضلانی آن نیز موجود است.

فارماکوکینتیک:
کلرازپات براحتی در PHپائین در معده دکربوکسیله شده و بشکل دسمتیل دیازپام در می آید که بسرعت جذب می شود.

عوارض جانبی:
همانند دیازپام.

تداخلات دارویی:
همانند دیازپام.

هشدار ها:
همانند دیازپام.

اطلاعات کامل داروی کلومتیازول Clomethiazole

اطلاعات کامل داروی کلومتیازول Clomethiazole

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف
این دارو در درمان آژیتاسیون و بیقراری بیماران مسن، درکنترل کوتاه مدت بیخوابی شدید در افراد مسن و در درمان علائم حاد ترک الکل بکار می رود. این دارو بفرم انفوزیون داخل وریدی در درمان استاتوس اپی لپتیکوس و اکلامپسی موجود یا در شرف وقوع کاربرد دارد.

فارماکوکینتیک:
این دارو بسرعت از طریق دستگاه گوارش جذب شده و در عرض 90-15 دقیقه بعد از تجویز خوراکی به حداکثر غلظت پلاسمائی خود می رسد. این دارو بطور وسیعی در بدن توزیع شده وحدود 65% باند پلاسمائی پروتئینی دارد. بطور وسیعی تحت تأثیر متابولیسم عبور اولیه کبد متابولیزه شده و تنها مقادیر ناچیزی از آن بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود. نیمه عمر آن 4 ساعت بوده که در بیماران مسن و کبدی تا 8 ساعت افزایش می یابد. این دارو از جفت عبور کرده و در شیر مادر نیز وارد می شود.

عوارض جانبی:
احتقان بینی، عطسه، کونژونکتیویت، سردرد، افزایش ترشحات نازوفارنکس و برونش، راشهای پوستی، کهیر، اختلالات گوارشی مثل تهوع و استفراغ، افزایش برگشت پذیر آنزیمهای کبدی و بیلی روبین خون، خواب آلودگی شدید، تهییج متناقض (Paradoxical Excitatic) ، کونفوزیون، آنافیلاکسی در دوزهای بیش از حد، باعث کوما، دپرشن تنفسی، هیپوتانسیون، هیپوترمی و نیز ایجاد پنومونی بدلیل افزایش ترشحات تنفسی می شود.

تداخلات دارویی:
اثرات سداتیو این دارو با سایر دپرسانتهای CNS همانند الکل، باربیتوراتها، سایر هیپنوتیکها و سداتیوها و آنتی سایکوتیکها افزایش می یابد.

هشدار ها:

1. این دارو در بیماران با نارسائی ریوی حاد منع مصرف دارد و بایستی در بیماران مزمن ریوی و نیز بیماریهای کبدی، کلیوی، مغزی و قلبی با احتیاط ویژه تجویز شود.
2. در سندرم لنوکس- گاستات می تواند باعث تشدید و بدتر شدن متناقض اپی لپسی شود.

اطلاعات کامل داروی کلروپرومازین Chlorpromazine (قرص نورمازین NORMAZINE)

اطلاعات کامل داروی کلروپرومازین Chlorpromazine

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
کلرپرومازین در اختلالات روانی نظیر اسکیزوفرنی، جنون، مانیا و نیز بصورت داروی کمکی در درمان هیجان شدید و اختلالات روانی-حرکتی و نیز به عنوان ضد تهوع و درمان سکسکه شدید و پورفیری بکار می‌رود.

مکانیسم اثر:
آنتاگونیست گیرنده ی D2 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛
موجب کاهش آزادسازی هورمونهای هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد. همچنین ممکن است سیستم فعالساز شبکیه را سرکوب کند.

فارماکوکینتیک:
با مصرف خوراکی، کلرپرومازین، جذبی سریع دارد،اما تحت تأثیر عبور اول کبدی قرار می‌گیرد.دارو متابولیسم کبدی وسیعی داشته ( بعضی از متابولیت‌ها فعال هستند) از راه صفرا و ادرار دفع می‌گردد. پیوند این دارو به پروتئین ‌پلاسما بسیار زیاد است.

منع مصرف:
این دارو در صورت بیماری قلبی، (کمی یا زیادی فشار خون) ضعف شدید CNS ، کوما، سندرم مادرزادی QT طولانی، سابقه آریتمی قلبی و نقایص ژنتیکی که سبب کاهش فعالیت ایزوآنزیم P450شود، نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:
علائم خارج هرمی و در مصرف طولانی مدت گاهگاهی دیسکینزی دیررس، کاهش دمای بدن (گاهی تب)، خواب آلودگی، بی‌ثباتی خلقی، رنگ‌پریدگی، کابوس شبانه ، بی خوابی و افسردگی ممکن است ایجادد گردد. آثار ضد موسکارینی نظیر خشکی دهان، احتقان بینی، یبوست، اشکال در دفع ادرار و تاری دید از عوارض شایع دارو هستند.

تداخلات دارویی:
مصرف این دارو همزمان با داروهای ضد آریتمی ، خطر ایجاد آریتمی‌های بطنی راافزایش می‌دهد. مصرف کلروپرومازین به همراه ضد افسردگیها، سبب افزایش غلظت پلاسمایی و اثرات ضد موسکارینی آنها خصوصاً انواع سه حلقه‌ای می‌گردد. کلرپرومازین با اثر داروهای ضد صرع( با کاهش آستانه تشنج) مقابله می‌نماید. مصرف فنوتیازین‌ها همراه ترفنادین‌ خطر آریتمی بطنی را افزایش می‌دهد. پروپرانول غلظت پلاسمایی کلرپرومازین را افزایش می‌دهد. بروز سندرم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و داروهای ضد پسیکوز دریافت‌ کرده‌اند ، گزارش شده است. اثرات ضدپارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزمان داروهای کاهندده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با ضد تیروئید‌، ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

هشدار ها:
1. این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
الکلسیم حاد، دیسکرازی خونی، آسیب شدید مغزی، تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی‌کفایتی دریچه میترال، بی کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی کفایتی کلیه، سندرم Reye، عیب کار کبد، سابقه حساسیت به هر یک از فنوتیازین‌ها.
2. بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه دیسکینزی، در فواصل منظم در طول درمان، بویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو مصرف نموده یا به مدت طولانی تحت درمان هستند، توصیه می‌شود.
3. کلرپرومازین نباید از راه زیر جلدی تزریق شود، زیرا سبب نکروز شدید بافت می‌شود.
4. در درمان کزاز ، جراحی و سکسکه شدید، دارو فقط از راه تزریق وریدی مصرف می‌شود.
5. قبل از تزریق وریدی، کلرپرومازین هیدروکلراید باید با محلول تزریقی کلرورسدیم رقیق شود.
توصیه های دارویی کلروپرومازین
. دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدرا تجویز شده مصرف شود.
2. برای حصول اثرات درمانی، مطلوب ممکن است چند هفته زمان مورد نیاز باشد.
3. در صورتی که یک نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژیم درمانی بصورت یک نوبت مصرف در روز باشد، به محض به یاد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده باید مصرف شود. درغیر اینصورت، از مصرف نوبت فراموش شده باید خودداری شود. اگر رژیم درمانی بصورت چند نوبت در روز باشد،‌به محض به یادآوردن طی یک ساعت ، آن نوبت باید مصرف شود. در غیر این صورت از مصرف نوبت فراموش شده یا دوبرابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد.
4. قبل از قطع مصرف دارو، باید به پزشک مراجعه شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
5. از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو باید خودداری گردد.
6. در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اورژانس، پزشک باید از مصرف این دارو آگاه گردد.
7. هنگام رانندگی یا کار با ماشین‌آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
8. هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته ، باید احتیاط نمود.
9. هنگام ورزش، در هوای گرم یاهنگام حمام آب گرم، به علت احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط نمود.
10. این دارو ممکن است سبب بروز خشکی دهان شود. در صورت تداوم خشکی به مدت بیش از دو هفته ، باید به پزشک مراجعه نمود.
11. احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. استفاده از عینک و لباس محافظت کننده ممکن است ضروری باشد.
12. بیماران سالخورده و ناتوان ممکن است به مقادیر کمتری از دارو نیاز داشته باشند.

اشکال داروئی:

قرص نورمازین 100 میلی گرم
قرص نورمازین 25 میلی گرم
آمپول نورومازین 50 میلی گرم/2میلی لیتر

NORMAZINE 100MG TAB
NORMAZINE 25MG TAB
NORMAZINE 50MG/2ML AMP