روفه کوکسیب Rofecoxib
نام علمی دارو (ژنریک): Rofecoxib
گروه دارویی: Analgesics Anti- inflammatory Drugs and Antipyretics
داروهای مسکن ،ضد التهاب وضد تب ها
شرکت های تامین کننده این دارو در کشور:
موارد مصرف:
روفه کوکسیب به عنوان یک NSAID یک مهار کننده انتخابی سیکلواکسیژناز2 (cox-2) است. با مهار cox-2 که مواد پروستاگلاندین است باعث کاهش درد و التهاب می شود.
مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک:
بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. حداکثر غلظت پلاسمائی آن تقریباً 2 تا 4 ساعت بعد است. 85% آن با پروتئین های پلاسما باند می شود. بطور وسیعی توسط کبد متابولیزه می شود. دفع آن بطور اصلی توسط ادرار است (72%) و فقط 14% آن در مدفوع وجود دارد. نیمه عمر محوشدن آن در شرایط ثابت حدود 17 ساعت است.
موارد منع مصرف:
در بیمارانی با اختلال کبدی، نارسائی قلبی شدید، بیماریهای التهابی روده و اختلال کلیوی با کلیرانس کلیوی کمتر از cc/min30 .
هشدارها:
در بیمارانی که تستهای عملکرد کبدی بطور دائم غیر طبیعی می ماند باید درمان قطع شود. در بیماران با بیماری ایسکمی قلبی باید با احتیاط مصرف شود.
عوارض جانبی:
در کل همانند NSAID ها.
زخمهای دهانی، درد قفسه صدری، اضافه وزن، اگزمای اتوپیک و گرفتگی عضلانی نیز گزارش شده است. اسهال، تهوع، یبوست، طپش قلب، اختلالات اپی کاستریک، دردهای شکمی، درد و اختلالات تنفسی، فشار خون بالا، خستگی، گیجی، درد پشت، راشهای پوستی، افزایش وزن غیر طبیعی و افزایش آنزیمهای کبدی.
تداخل دارویی:
مصرف توأم آن با لیتیم سطح سرمی لیتیم را افزایش می دهد که احتمال بروز اثرات جانبی افزایش می یابد.
ریفامپین باعث کاهش غلظت آن می شود. همراه آسپرین باعث افزایش خطر عوارض خطرناک جانبی می شود.
نکات قابل توصیه:
در کودکان توصیه نمی شود. در مشکلات خونریزی زخم معده یا روده، کم خونی، آسم، احتباس مایعات، کم آبی بدن، بیماری قلبی، فشار خون بالا، واکنشهای حساسیتی و بیماری کلیوی و کبدی با احتیاط مصرف شود.
در صورت تداوم افزایش آنزیمهای کبدی مصرف دارو قطع شود.
مقدار مصرف:
به صورت خوراکی در تسکین علامتی دردرمان بیماریهای استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید و در درمان درد ناشی از دیسمنوره استفاده می شود.در آمریکا برای درمان میگرن نیز استفاده می شود. در استئوآرتریت، دوز ابتدائی 5/12 میلی گرم یکبار در روز که حداکثر به 25 میلی گرم یکبار در روز افزایش می یابد. در بیماران آرتریت روماتوئید 25 میلی گرم یکبار در روز است. برای درمان کوتاه مدت درد حاد علامتی می توان 50 میلی گرم یکبار در روز شروع کرد و سپس دوزهای روز بعد را 25 یا 50 میلی گرم تجویز نمود. در آمریکا درمان به 5 روز محدود می شود.
در درمان حملات حاد میگرن دوز اولیه 25 میلی گرم یکبار در روز است که می توان آن را در صورت نیاز به 50 میلی گرم روزانه افزایش داد.
اشکال دارویی:
تولیدات این دارو (نام های فارسی):
تولیدات این دارو (نام های انگلیسی):
