اطلاعات داوری دکسپانتنول Dexpanthenol (کرم ایپانتن IPANTHEN، دپانتکس DEPANTEX، پماد درموپان Dermopan)

اطلاعات داوری دکسپانتنول Dexpanthenol

گروه داروئی: -

موارد مصرف:
دکسپانتنول برای تسکین خارش و کمک به ترمیم پوست در موارد اگزما و درماتوزهای خفیف و درمان خارش و تحریک ملایم پوست، زخم‌های سطحی، گزیدگی و نیش حشرات، پیچک سمی، بلوط سمی و زخم قنداق نوزادان مصرف می‌شود. به علاوه از این دارو به عنوان نرم‌کننده و محافظ نواحی جراحی شده نیز استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر:
این دارو یک آنالوگ ویتامین ب‌کمپلکس است و با تحریک اپی‌تلیزاسیون و گرانولوسیون در اگزماها و درماتوزهای خفیف باعث تسریع بهبود زخم و تسکین خارش می‌شود.

فارماکوکینتیک:
در صورت جذب سیستمیک به سرعت به اسیدپانتوتنیک متابولیزه می‌شود و اغلب به شکل کوانزیم A انتشار می‌یابد. متابولیت‌های دارو عمدتاً از طریق ادرار و بخشی نیز از راه مدفوع دفع می‌شوند.

عوارض جانبی:
خارش، لکه‌های قرمز، درماتیت و احساس سوزش پوست ممکن است بروز نمایند.

هشدار ها:
در صورت بروز واکنش‌های حساسیت‌ مفرط، مصرف دارو باید قطع شود.

اطلاعات داروی دکس مدتومیدین Dexmedetomidine (آمپول، ویال پریسیدکس PRECEDEX، سدودکس SEDODEX، مدونکس MEDONEX)

اطلاعات کامل داروی دکس مدتومیدین Dexmedetomidine

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها

موارد مصرف:
دکسمدتومیدین یک داروی تزریقی می باشد که در برخی پروسه ها که نیاز به بیهوشی تزریقی دارد مانند لوله گذاری در بیماران بستری بخش مراقبت های ویژه، به صورت تزریقی مصرف می شود. این دارو در مواردی که نیاز به القای سریع بیهوشی دارند، کاربرد دارد.
البته دکسمدتومیدین به تنهایی اثر بیهوشی کامل را القا نمی‌کند و در صورت نیاز ممکن است نیاز به تجویز داروهای دیگر در کنار آن باشد.
دوز مصرفی دارو بر اساس وزن، سن و شرایط بیمار توسط پزشک متخصص محاسبه می گردد.

مکانیسم اثر:
این دارو یک آگونیست انتخابی گیرنده های آلفا ۲ میباشد که با اثر بر روی این گیرنده ها در سیستم اعصاب مرکزی منجر به مهار آزادسازی نوراپی نفرین به واسطه عملکرد پروتئین های g می‌شود و بدین گونه اثرات خواب آوری و ضد درد را به‌صورت وابسته به دوز القا می‌کند.
اثرات محیطی این دارو بر روی گیرنده های آلفا ۲ در دوزهای بالا قابل مشاهده است.

فارماکوکینتیک:
متابولیسم این دارو کبدی می باشد و توسط سیستمcyp450 انجام می گیرد.دکسمدتومیدین یک سوبسترای 2A6 می باشد. عمده دفع دارو (۹۵ درصد) از راه ادرار به صورت تغییر نیافته بوده و ۴ درصد از طریق مدفوع می باشد. نیمه عمر این دارو در بدن یک الی دو ساعت می باشد. به همین دلیل در مواردی که نیاز به بیهوشی کوتاه مدت باشد از آن استفاده می شود.اثر دارو در پنج تا ده دقیقه پس از شروع تزریق آغاز می گردد و پیک اثر را ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از تزریق مشاهده می کنید.

عوارض جانبی:
عوارض جانبی شایع:
افت فشار، برادی کاردی، تهوع، خشکی دهان، دپرسیون تنفسی، افزایش فشار خون
عوارض جانبی جدی:
افت فشار خون شدید، برادی کاردی شدید، ایست تنفسی، مقاومت به اثر دارو، تاکی فیلاکسی در مصرف طولانی مدت، سندروم ترک در صورت مصرف طولانی مدت

تداخلات دارویی:
مصرف این دارو همزمان با داروهایی که افت ضربان قلب، سرکوب دستگاه عصبی مرکزی و افت فشار خون ایجاد می نمایند، می تواند این اثرات را تشدید نماید.
منع مصرف همزمان با تجویز داروی جایگزین:
باربیتوراتها، کدئین، crizotinib، دوکسیلامین، اتانول، فینگولیمود، هیدروکودون،sodium oxybate، تالیدومید،kava، لوفکسیدین
مصرف همزمان با پیگیری و تنظیم دوز مجدد:
آسبوتولول،آلفنتانیل، آلیس کایرن، آلپرازولام، آمیلوراید، آمیودارون، آمی تریپتیلین، آملودیپین، آموکساپین، آپومورفین، آریپیپرازول، آتنولول، باکلوفن، بنازپریل، بتاکسولول، بیزوپرولول، بوسنتان، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، لوتیراستام، اکس کاربامازپین، سدیم والپروات، لاموتریژین، توپیرامات و بوپرنورفین، بوسپیرون، کالندولا، کاپتوپریل، کارودیلول، سیتریزین، بابونه، کلردیازپوکساید، کلرفنیرامین، سیتالوپرام، کلماستین، کلوبازام، کلومیپرامین، دیازپام، دیازوکساید، دیگوکسین، دیلتیازم، دیفنوکسیلات، دی پیریدامول، دنپزیل، دوکسپین، دولوکستین، افاویرنز، اپلرنون، اس سیتالوپرام، اسمولول، اتوسوکسیماید، فنتانیل، SSRIs(فلوکستین،ایمیپرامین و..)، گاباپنتین، هالوپریدول، هیدرالازین، هیدروکلروتیازید، هیدروکسی زین، هیوسین، ایزوسورباید دی نیترات، لابتالول، لوودوپا، بنزودیازپین‌ها، متوکاربامول، متوکلوپرامید، میدازولام، ماینوکسیدیل، میرتازاپین، میتوتان، مورفین، نادولول، نیتراتها، الانزاپین، اپیوم، رکتال اکسی کدون، پیموزاید، پروپرانولول، کویتیاپین، راملتئون، ریواستیگمین، سیلدنافیل، تادالافیل، ترازوسین، تیمولول، تیزانیدین، ترامادول، ونلافاکسین، زولپیدم، ویگاباترین، والزارتان و...

اطلاعات کامل داروی دکس لانسوپرازول Dexlansoprazole

اطلاعات کامل داروی دکس لانسوپرازول Dexlansoprazole

گروه داروئی: داروهای گوارشی

موارد مصرف:
دکس لانسوپرازول در درمان زخم های خوش خیم معده و دوازدهه، زخم های وابسته به هلیکوباکتری پیلوری، سندروم زولینگر- الیسون، کاهش اسید معده در جراحی و پیشگیری کوتاه مدت بازگشت محتویات معده و درمان بیماری به کار برده می شود.
این دارو می تواند در درمان سوء هاضمه و بیماری رفلکس٬ همچنین در پیشگیری و درمان زخم های مرتبط با NSAIDs استفاده شود.
در افرادی که نیاز به مصرف مزمن NSAID دارند بعد از بهبود زخم مقدار مصرف امپرازول کاهش نمی یابد زیرا امکان پیشرفت زخم بدون علائم وجود دارد.
این دارو ممکن است علائم سرطان معده را بپوشاند و در افراد پرخطر باید قبل از شروع درمان بیمار از نظر بدخیمی معده بررسی شود
این دارو می تواند در کاهش تخریب مکمل های آنزیم های پانکراسی در بیماران مبتلا به سیستیک فیبروزیس به کار رود.
مقدار بالای این دارو برای کنترل ترشح اسید معده در سندرم زولینگر - الیسون به کار می رود.

مکانیسم اثر:
این دارو با مهار پمپK+/H+/ATPase باعث مهار تولید اسید در معده می گردد.
مهار کننده های پمپ پروتون ترشح اسید معده را از طریق مهار سیستم آنزیمی هیدروژن - پتاسیم آدنوزین تری فسفات در سلول های مخاطی معده مهار می کنند.

فارماکوکینتیک:
جذب دارو سریع است و دارو با کاهش اسید معده به جذب خود کمک می کند. متابولیسم آن کبدی است و از راه کلیه دفع می گردد. نیمه عمر آن بین نیم تا یک ساعت می باشد.

منع مصرف:
در بیماران مشکوک به سرطان معده مصرف این دارو ممنوع است.

عوارض جانبی:
عوارض جانبی این دارو شامل اختلالات گوارشی: تهوع٬ استفراغ٬ دردهای شکمی٬ نفخ٬ اسهال و یبوست است
عوارض کمتر شایع مانند سردرد٬ خشکی دهان٬ خیز محیطی٬ گیجی٬ خستگی٬ اختلالات خواب٬ راش پوستی٬ کهیر٬ درد عضلانی و درد مفاصل گزارش شده است.
عوارض نادری مانند اختلال در حس چشایی٬ زردی٬ التهاب کبد٬ واکنش های افزایش حساسیتی٬ تب٬ افسردگی٬ ژینکوماستی٬ نفریت بینابینی٬ اختلالات خونی٬ تعریق٬ حساسیت به نور٬ آلوپسی و سندرم استیونس جانسون مشاهده شده است
این دارو با کاهش اسید معده خطر عفونت های گوارشی را افزایش می دهند.

تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد انعقاد خوراکی مانند وارفارین باعث افزایش اثر وارفارین می گردد. مصرف همزمان این دارو با دیازپام و داروهای ضدصرع مثل فنی توئین باعث افزایش اثر آن می گردد.

هشدار ها دکس:
این دارو باید در بیماران مبتلا یا دارای سابقه ابتلای به بیماری مزمن کبدی، با احتیاط مصرف گردد.
مصرف طولانی مدت پنتوپرازول ممکن است باعث کمبود ذخیره منیزیم و ویتامین ب ۱۲ شود
همچنین مصرف طولانی مدت پنتوپرازول بیش از یک سال پوکی استخوان را تشدید می کند

توصیه های دارویی:
1. در صورت بروز سوءهاضمه، اسهال و کهیر طی درمان، به پزشک مراجعه شود.
2. در صورت اثبات وجود سرطان معده از مصرف این دارو باید خودداری گردد.
3. کپسول دارو باید بلافاصله قبل از غذا و ترجیحاً در صبح مصرف شود.

اشکال داروئی: -

اطلاعات کامل داروی دکس آمفتامین Dexamfetamine (قرص دگزامین DEXAMIN، دکستروآمفتامین سولفات DEXTROAMPHETAMINE SULFATE)

اطلاعات کامل داروی دکس آمفتامین Dexamfetamine

گروه داروئی: داروهای سرکوب کننده اشتها و اشتها آور

موارد مصرف:
دگزامفتامین یک سیمپاتومیمتیک با فعالیت غیر مستقیم است با فعالیت آگونسیتی آلفا و بتا- آدرنرژیک. اثر تحریکی قابل توجهی بر سیستم عصبی مرکزی و به ویژه بر کورتکس مغزی دارد.
دگزامفتامین در درمان خواب آلودگی کاربرد دارد. در درمان چاقی نیز نقش دارد اگرچه دیگر آمفتامین ها جهت رفع کسالت و خستگی مصرف می شده اند اما این مصرف نیز مطلوب به شمار نمی رود. دگزامفتامین به صورت سولفات و به طریق خوراکی مصرف می شود. در درمان بی خوابی دوز معمول آغازین 5 تا 10 میلی گرم در روز در دوزهای تقسیم شده می باشد که در صورت لزوم 5 تا 10 میلی گرم با فواصل هفته ای تا حداکثر 60 میلی گرم در روز به آن افزوده می شود. در افراد مسن کمترین دوز آغازین یعنی5 میلی گرم تجویز می شود و برای افزایش آن نیز باید 5 میلی گرم باشد. در کودکان بیش فعال بالای 6 سال دوز معمول آغازین 5 میلی گرم و یکبار یا 2 بار در روز است و در صورت لزوم با فواصل هفته ای می توان آن را 5 میلی گرم تا حداکثر20 میلی گرم در روز افزایش داد اگرچه ممکن است کودکان بزرگتر به دوز 40 میلی گرم و یا بیشتر در روز نیاز داشته باشند. اگرچه تجویز این دارو در بعضی از کشورها و از جمله انگلستان در مورد کودکان زیر 6 سال مجاز است اما سازمان بهداشت جهانی مصرف آن را در کودکان زیر 5 سال توصیه نمی کند.

مکانیسم اثر:
این دارو یک مقلد سمپاتیک غیرمستقیم الاثر است و موجب افزایش فعالیت حرکتی و هوشیاری ذهنی شده و خواب آلودگی و احساس خستگی را کاهش می دهد و در موارد نقص توجه ناشی از فعالیت بیش از حد در کودکان، با مکانیسمی که بطور دقیق مشخص نشده است، بطور متناقض موجب کاهش بیقراری حرکتی شده و میزان توجه کودکان را بالا می برد.
فارماکوکینتیک دکس آمفتامین
آمفتامین ها از مسیر گوارشی به سهولت جذب می شوند و در اکثر بافت های بدن توزیع می شوند و غلظت های زیادی را در مغز و مایع مغزی نخاعی ایجاد می کنند. بخشی از آنها در کبد متابولیزه می شود اما سهم قابل توجهی از آنها به صورت تغییر نکرده در ادرار دفع می گردد. میزان حذف ادراری آن بستگی به PH دارد و در ادرار اسیدی افزایش می یابد. آمفتامین ها در شیر مادر توزیع می گردند.

عوارض جانبی:
عوارض جانبی حاصل از دگزامفتامین عموماً علائم ناشی از تحریک بیش از حد سیستم عصبی مرکزی می باشد و شامل بیخوابی، ترس شبانه، بی قراری، زودرنجی و سرخوشی می باشد که با خستگی و افسردگی دنبال می شود. ممکن است خشکی دهان، بی اشتهایی، کرامپ های شکمی و دیگر اختلالات گوارشی، سردرد و سبکی سر و لرزش، تعریق، تاکی کاردی، طپش قلب، افزایش و گاهی کاهش فشار خون، تغییر در میل جنسی و ناتوانی جنسی رخ دهند. واکنش های سایکوتیک نیز رخ می دهند و باعث آسیب های عضلانی مرتبط با رابدومیولیز و عوارض کلیوی می شوند. ندرتاً کاردیومیوپاتی در مصرف مزمن رخ می دهد. در درمان طولانی مدت ممکن است در کودکان عقب ماندگی رشدی رخ دهد. در مصرف بیش از اندازه حاد افزایش دمای بدن، میدریاز، هایپررفلکسی، درد قفسه سینه، آریتمی های قلبی، گیجی، حالات هراسی، رفتارهای تهاجمی،هالوسیناسیون، دلریوم، تشنج، دپرسیون تنفسی، کما و مرگ ومیر رخ می دهند. پاسخ افراد مختلف متفاوت است و ممکن است در یک فرد مسمومیت با مقادیر ناچیزی نیز رخ دهد.

درمان عوارض جانبی:
شارکول فعال را می توان جهت اعمال تأخیر در جذب بکار برد اما در صورتی که بیمار طی یک ساعت اول مراجعه کرده باشد. در موارد مصرف زیاد اخیر می توان از لاواژمعده استفاده کرد. به طور کلی درمان مصرف بیش از اندازه آمفتامین ها درمان حمایتی و علامتی است. مسکن ها معمولاً کافی هستند. دیورز اسیدی باعث افزایش دفع آمفتامین ها می شود اما به ندرت لازم می شود و تنها در مسمومیت شدید مورد توجه هستند و به مراقبت و مانیتور کردن دقیق نیازمند است.

پیشگیری ها:
دگزامفتامین در بیماران قلبی عروقی از جمله در فشار خون متوسط تا شدید و هم چنین در بیماران دچار پرکاری تیروئید، گلوکوم و افراد مضطرب. در بیماران دارای سوء مصرف الکل یا مواد منع مصرف دارد و در زنان حامله و شیرده نیز باید از تجویز آن پرهیز شود. در بیماران مبتلا به فشار خون خفیف و اختلالات کلیوی و شخصیت ناپایدار باید با دقت تجویز گردد. از آن جا که در کودکان ممکن است عقب ماندگی در رشد رخ دهد قد و وزن آنها باید کنترل شود.

تداخلات دارویی:
دگزامفتامین یک سیمپاتومیمتیک با فعالیت غیر مستقیم است و ممکن است با تعدادی از دیگر داروها تداخل داشته باشد. در بیمارانی که یک MAOI دریافت می کنند و یا در 14 روز گذشته تحت چنین نوع درمانی بوده اند به علت جلوگیری از حملات فشار خون نباید تجویز شود. مصرف یک بتا بلوکر همراه با آمفتامین می تواند باعث ایجاد یک فشار خون بالا شود. دگزامفتامین همچنین می تواند اثر دیگر داروهای ضد فشار خون از جمله گوانتیدین و داروهای مشابه را کاهش دهد و از مصرف همزمان آن ها باید پرهیز شود. در بیماران دریافت کننده آمفتامین و TCA باید مراقبت کامل از نظر احتمال خطر آثار قلبی عروقی به عمل آید از جمله آریتمی ها که می توانند تشدید شوند. دفع ادراری آمفتامین ها توسط قلیایی کننده های ادراری کاهش می یابد که می تواند اثر و طول مدت آن را افزایش دهد. آمفتامین ها می توانند جذب اتوسوکسیماید، فنوباربیتال و فنی توئین را به تأخیر بیاندازند. آثار تحریکی آمفتامین ها توسط کلروپرومازین، هالوپریدول و لیتیوم مهار می شوند.دیسولفیرام می تواند متابولیسم و دفع آمفتامین ها را مهار کند. مصرف سیمپاتومیمتیک ها همراه با مایعات فرار بیهوشی مثل هالوتان می تواند منجر به افزایش خطر بروز آریتمی های قلبی شود.

هشدار ها:
-دگزامفتامین دارای پتانسیل بالایی برای سوءاستفاده است.
-تجویز دگزآمفتامین برای مدت زمان طولانی ممکن است منجر به وابستگی به مواد مخدر شود و باید اجتناب شود.
-سوء استفاده از دگزآمفتامین ممکن است باعث مرگ ناگهانی و عوارض جدی قلبی عروقی شود.
-با مصرف این دارو امکان ایجاد تحمل، وابستگی جسمی و یا سوء مصرف از دارو وجود دارد. بنابراین مصرف این دارو باید تحت کنترل دقیق باشد.
-در طول مدت مصرف این دارو باید اندازه گیری فشار خون، کنترل ریتم قلب، پیگیری رشد کودکان، بطور مرتب انجام گیرد.
-در موارد زیر باید با احتیاط فراوان تجویز شود: حالت آژیته، موارد پیشرفته آترواسکلروز، بیماری های علامتدار قلبی - عروقی، سابقه مصرف نابجای داروها یا وابستگی به داروها، گلوکوما، زیادی فشار خون، پرکاری تیروئید، سندرم Tourette’s یا سایر تیک های حرکتی یا کلامی، سابقه حساسیت به آمفتامین ها یا سایر داروهای مقلد سمپاتیک.
-نیاز بیمار برای ادامه درمان با این دارو باید بطور مرتب مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد. -توصیه می شود در درمان نقص توجه ناشی از بیش فعالیتی، در فواصل زمانی منظم، مصرف دارو قطع شود تا مشخص شود که آیا با قطع مصرف دارو، علایم بیماری مجدداً ظاهر می شوند و در آن صورت درمان ادامه یابد.
-مصرف این دارو در کودکان ممکن است باعث کاهش رشد شود.
-تجویز این دارو به کودکان با سن کمتر از 3 سال توصیه نمی شود.
-منع مصرف دارو :
-حساسیت، هایپرتیروئیدی، گلوکوم، فشار خون،آرترواسکلروز پیشرفته، سابقه ی مصرف مواد مخدر، MAO I: خطر واکنش شدید فشار خون بالا.

توصیه های دارویی:
-از رانندگی و انجام کارهایی که به هوشیاری کامل نیاز است در ابتدای مصرف این دارو و تا هنگامی که اثرات این دارو برای شما مشخص شود خودداری کنید.
-فشار و ضربان قلب خود را طبق گفته ی پزشک چک کنید.
-قبل از مصرف داروهای بدون نسخه که احتمال دارد فشار خون شما را بالا ببرد از جمله داروهای سرماخوردگی، داروهای لاغری ، مسکن ها ، داروهای محرک ، ... به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
-در کودکان زیر سه سال با نظر پزشک مصرف کنید.
-در صورت داشتن ضربان قلب غیرمعمول، سردرد شدید، لرزش، تغییر در توانایی جنسی، ادرار تیره، ناتوانی در دفع ادرار، درد عضلانی، کبودی، تغییر در بینایی، اختلال در صحبت کردن، عدم تعادل، درد قفسه سینه، تنگی نفس، گیجی زیاد، علایم افسردگی یا عصبی شدن به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
-دارو را صبح ها مصرف کنید.
-دارو را با آبمیوه مصرف نکنید.
-دارو هر روز در وقت معینی استفاده شود.

اشکال داروئی:

قرص دگزامین 5 میلی گرم - دگزآمفتامین سولفات
قرص دکستروآمفتامین سولفات 5 میلی گرم

DEXAMIN 5MG TAB
DEXTROAMPHETAMINE SULFATE 5MG TAB

اطلاعات کامل داروی دسلوراتادین Desloratadine (قرص نئوتادین NEOTADIN، شربت نئوتادین)

اطلاعات کامل داروی دسلوراتادین Desloratadine

گروه داروئی: آنتی هیستامین ها

موارد مصرف:
این دارو یک آنتی هیستامین نسل دوم می باشد که در مشکلات حساسیتی مانند رینیت آلرژیک و کهیر مزمن استفاده می شود.
‎در کودکان بالای ۶ ماه می توان در رینیت آلرژیک و فصلی و. کهیر مزمن با دوز مناسب از محلول خوراکی این دارو استفاده کرد.
‎فرم دارویی موجود:
‎بصورت قرص خوراکی ۵ میلی گرم و قرص قابل انحلال ( ODT ) ۲.۵ و ۵ میلی گرم تولید شده است.
‎همچنین با نام تجاری clarinex به صورت محلول خوراکی 0.5 mg/ml نیز تولید می شود.

مکانیسم اثر:
‎این دارو آنتاگونیست گیرنده های H1 محیطی می باشد و بدین وسیله ترشح هیستامین و واکنش های حساسیتی را کنترل می نمایند.

فارماکوکینتیک:
‎متابولیسم این دارو کبدی و توسط سیستم CYP450 می باشد و در بدن به متابولیت فعال دارو تبدیل می شود.
‎دفع این دارو از راه ادرار و مدفوع می باشد و نیمه عمر طولانی در حد ۲۷ساعت دارد.

عوارض جانبی:
‎عوارض شایع:
‎سردرد، تهوع، خستگی، التهاب گلو، خشکی دهان، سرگیجه، درد عضلانی، خواب آلودگی، دیس منوره، سوهاضمه
‎عوارض جدی:
‎حساسیت بیش از حد، آنافیلاکسی، سمیت کبدی

تداخلات دارویی:
‎تداخل معنا دار خاصی ندارد تنها در صورت همزمان با داروهای خواب آور و آرامبخش ممکن است عارضه ی خواب آلودگی و گیجی را طولانی تر و شدید تر کند.

هشدار ها:
منع مصرف:
-حساسیت به این دارو یا سایر آنتی هیستامین ها خصوصا لوراتادین
احتیاط:
‎-احتیاط در صورت استفاده در افراد مبتلا به نارسایی کبدی، کلیوی و فنیل کتونوریا

توصیه های دارویی:
‎توصیه ها:
‎-نیاز به کاهش دوز در افراد با نارسایی کلیوی و کبدی وجود دارد ( بهتر است هر ۴۸ ساعت مصرف گردد به جای هر ۲۴ ساعت )
‎-در صورت مصرف طولانی مدت پیش از شروع درمان cr بیمار چک شود.

اشکال دارویئ:

قرص نئوتادین 5 میلی گرم
شربت نئوتادین 2.5 میلی گرم/5 میلی لیتر

NEOTADIN 5 MG Tablet
NEOTADIN 2.5MG/5ML Syrup

اطلاعات کامل قرص دسیپرامین Desipramine

اطلاعات داروی دسیپرامین Desipramine

گروه داروئی: داروهای ضد افسردگی

موارد مصرف:
این دارو برای درمان بیماری افسردگی به‌کار می رود.

مکانیسم اثر:
دزیپرامین از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین‌ و سروتونین توسط غشاء پایانه سلول عصبی پیش‌سیناپسی ، غلظت آنها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می‌دهد.

فارماکوکینتیک:
این دارو پس از تجویز خوراکی به سرعت و به طور کامل جذب می‌شود. دارای متابولیسم گذر اول کبدی است. دارو فاقد متابولیت فعال است. 96% آن به پروتئینهای پلاسما متصل می‌شود. دفع دارو از طریق کلیه است. نیمه عمر دارو 27-12 ساعت زمان شروع اثر دارو 3-2 هفته می‌باشد.

عوارض جانبی:
خشکی‌دهان ، تاری دید( اختلال در تطابق، افزایش داخل چشم)، یبوست تهوع، اشکال در ادرار کردن، عوارض‌ قلبی-عروقی ، تداخل در فعالیت‌ جنسی،‌تغییرات قند خون، افزایش‌ اشتها و وزن از عوارض جانبی این دارو است.

تداخلات دارویی:
مصرف همزمان با داروهای ضد آریتمی را افزایش می‌دهد. مصرف همزمان این دارو با مهارکننده‌های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالا رفتن فشار خون می‌گردد. . این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضد صرع مقابله می‌کند.بعضی از داروهای ضد صرع با کاهش غلظت پلاسمایی این دارو، اثر ضد افسردگی آن را کاهش می‌دهند. این دارو اثر پائین‌آورنده فشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش می دهد و در صورت قطع ناگهانی این دو دارو خطر افزایش فشار خون زیاد می‌شود. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین‌ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسکارینی می‌شود. مصرف همزمان این دارو با دارو‌های مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالا بروز آریتمی‌ تاکی‌کاردی یا افزایش فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید، ممکن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فرآورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود.

هشدار ها:
در موارد زیر مصرف این داو باید با احتیاط فراوان صورت‌ گیرد:
الکسیم حاد،آسم، اختلالات دو قطبی، اختلالات خونی و گوارشی، گلوکوم با زاویه باریک، افزایش فشار کره چشم، پرکاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات ، عیب‌کار کلیه، اسکیزوفرنی، حملات تشنجی، حساسیت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و احتباس ادرار.

توصیه های دارویی:
از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. در صورت نیاز، کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و در طول یک دوره‌ حداقل 4 هفته‌ای انجام شود
2. در هفته‌های اول درمان به دلیل افزایش تمایل خودکشی بیمار باید تحت نظر باشد.
3. بیش از یک داروی ضد افسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
4. برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل 6-1 هفته وقت لازم است.
5. به علت نیمه عمر طولانی دارو ، تجویز یکباره مقادیر‌آن در موقع خواب ، کفایت می کند.
6. باید به بیمار یاد آوری شود که در صورت بروز علائم آنتی موسکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تا حدی تحمل حاصل می‌شود.
7. در صورت مصرف مهار کننده آنزیم MAO توسط بیمار باید دو هفته بعد از قطع آنها، مصرف این دارو را آغاز کند.
8. در صورت ضرورت مصرف داروی مهارکننده MAO باید حداقل یک هفته میان قطع این دارو و شروع داروی جدید فاصله زمانی ایجاد شود.
9. دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.
10. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو،اگر رژیم درمانی به صورت چند نوبت در روز باشد، به محض به یادآوردن آن نوبت باید مصرف شود، مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف در هنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشک مشورت گردد.
11. به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
12. با مصرف این دارو، خشکی دهان ممکن است بروز نماید. در صورت تداوم این عارضه به مدت بیش از 2 هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.
13. احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. لذا ضروری است از پوشش ضد آفتاب استفاده شود.
14. بیمار باید 7-3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
15. در صورت نیاز به هر‌گونه عمل جراحی یا درمان اضطراری ، پزشک باید از مصرف دارو مطلع شود.

اشکال داروئی:

قرص دسیپرامین-اکسیر 25 میلی گرم
قرص دیسیپرامین پارس دارو 25 میلی گرم

DESIPRAMINE-EXIR 25MG TAB
DESIPRAMINE PARS DAROU 25MG TAB

اطلاعات کامل داروی دنوزومب Denosumab (ویال اکسجوا XGEVA، سرنگ آماده تزریق پرولیا PROLIA)

اطلاعات کامل داروی دنوزومب Denosumab

گروه داروئی: -

موارد مصرف:
دنوزومب در درمان پوکی استخوان و رشد استخوان کاریرد دارد و همچنین در متاستاز استخوان و هایپرکلسمی بدخیم نیز مصرف می شود/

مکانیسم اثر:
دنوزومب یک داروی منوکلونال آنتی بادی است که به nuclear factor-kappa ligand - RANKL متصل می شود و در نهایت موجب افزایش کلسیم سرم می گردد.

فارماکوکینتیک:
حدود ۱۰ روز طول می کشد تا غلظت دنوزومب در سرم به حد اکثر برسد(بین ۳ تا ۲۱ روز)
نیمه عمر دفع دارو ۲۵ تا ۲۸ روز است
عوارض جانبی دنوزومب
عوارض قلبی-عروقی: افزایش فشار خون
عوارض CNS: خستگی مفرط
عوارض پوستی: درماتیت - راش پوستی - اگزما
متابولیک: هایپو فسفاتمیا - هایپو کلسمیا
گوارشی: تهوع - استفراغ - کاهش اشتها - اسهال - یبوست
هماتولوژیک: کم خونی
عفونی: آنفلوانزا
اسکلتال: کمر درد - آرترالژی
تنفسی: سرفه - نفس تنگی

تداخلات دارویی:
مصرف هم زمان با Belimumab می تواند اثرات سمی آنتی بادی منوکلونال را افزایش دهد

همچنین مصرف هم زمان دنوزومب با داروهای سرکوب کننده ایمنی ممکن است ابتلاء به انواع عفونت را تشدید نماید

هشدار ها:
در صورت وجود عفونت در بدن بیمار این دارو نباید مصرف شود و یا بسیار با احتیاط مصرف شود

توصیه های دارویی:
در صورت حساسیت شدید به دنوزومب مصرف این دارو ممنوع می باشد.

اشکال داروئی:

ویال اکسجوا 120 میلی گرم/1.7 میلی گرم
سرنگ آماده تزریق پرولیا 60میلی گرم/میلی لیتر

XGEVA 120 MG /1.7 ML VIAL
PROLIA 60MG/ML PFS

اطلاعات کامل داروی دلورازپام Delorazepam

اطلاعات کامل داروی دلورازپام Delorazepam

گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

موارد مصرف:
دلورازپام به عنوان یک داروی آرامبخش و خواب آور کاربرد دارد.

مکانیسم اثر:
دلورازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.

عوارض جانبی:
خواب‌آلودگی، و احساس سبکی در روز بعد از مصرف دارو، توهم و عدم تعادل، فراموشی، سردرد، سرگیجه، وابستگی، کاهش فشار خون، اختلالات گوارشی، بثورات جلدی، اختلال بینایی، تغییر میل جنسی، درد در ناحیه تزریق و ترومبوفلبیت از عوارض حانبی این دارو هستند.

تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با داروهای هوشبر، ضد جنون، ضد دردهای اوپیوئیدی، داروهای ضد افسردگی، آنتی‌هستامین‌ها، داروهای کاهنده فشار خون، مسدد گیرنده آلفا آدرنرژیک و با کلوفن باعث افزایش اثرات تسکینی دارو می‌شود. این دارو سرعت متابولیسم کلونازپام را افزایش داده و موجب کاهش اثر آن می‌گردد. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد زیادی فشار خون موجب افزایش اثر کاهنده فشار خون می‌گردد. سایمتیدین، اریترومایسین، دیلتیازم و وراپامیل متابولیسم این دارو را مهار و با افزایش غلظت پلاسمایی میدازولام، اثر تسکین بخش آن را افزایش می‌دهند. این دارو اثر درمانی لودوپا را کاهش می‌دهد.

هشدار ها:

1. در موارد زیر این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود: بیماری تنفسی، ضعف عضلانی
2. در صورت وجود نارسایی کبدی و کلیوی مقدار مصرفدارو باید کاهش یابد.
3. در صورت وجود کاهش حجم خون، اسپاسم عروق و یا کاهش دمای بدن و یا در صورت مصرف توأم داروهای ضد درد اوپیوئیدی مقدار مصرف این دارو باید کاهش یابد.
4. اندازه‌گیری فشار خون. اکسیژن خون بررسی وضعیت تنفسی و علایم حیاتی به طور مداوم در طول درمان با این دارو توصیه می‌شود.

اطلاعات کامل داروی دی هیدروامتین Dehydroemetine

اطلاعات کامل داروی دی هیدروامتین Dehydroemetine

گروه داروئی: داروهای ضد پروتوزوآها

موارد مصرف:
دهیدروامتین در درمان آمیباز ( در صورت عدم پاسخ بیمار به مترونیدازول ) و به عنوان ضد کرم در درمان آلودگی به فاسیولا مصرف می شود.

مکانیسم اثر:
این دارو یک مشتق صناعی امتین با اثر کشنده آمیب در بافتها است که اثرات آن مشابه امتین می باشد.

منع مصرف:

این دارو در صورت وجود بیماری های قلبی، کلیوی و اختلال های عصبی – عضلانی نباید مصرف شود.

عوارض جانبی:
عوارض این دارو شبیه امتین است، با این تفاوت که احتمالاً سمیت این دارو کمتر از امتین می باشد .

هشدار ها:
در طول مصرف این دارو وضعیت بیمار از نظر علایم مسمومیت قلبی باید پیگیری شود.

اشکال داروئی: -

اطلاعات کامل داروی دفلازاکورت Deflazacort (قرص کل کورت CALCORT)

اطلاعات کامل داروی دفلازاکورت Deflazacort

گروه داروئی: رتیکواستروئیدها

موارد مصرف:
‎این دارو یک کورتیکواستروئید سیستمیک می باشد که به عنوان ضد التهاب در مواردی که پاسخ به کورتون درمانی مثبت می باشد قابل استفاده است .
‎مورد اصلی مصرف این دارو در بیماری DMD- Duchenne Muscular Dystrophy می باشد .

مکانیسم اثر:
مکانیسم اثر اصلی ناشناخته است اما با کنترل سنتز پروتئین ، سرکوب حرکت لولوکسیت ها و فیبروبلاست ها و معکوس کردن نفوذپذیری مویرگی و تثبیت لیزوزوم ها داخل سلول و در کلام ساده تر با سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک به کاهش التهاب می کند .

فارماکوکینتیک:
‎فارماکوکینتیک:
‎نیمه عمر این دارو 1.1-1.9 ساعت می باشد و عمده ی دفع این دارو از راه کلیوی می باشد .
‎متابولیسم کبدی توسط آنزیم cyp3A4 دارد. این محصول در واقع به صورت پیش دارو می باشد که پس از متابولیسم کبدی تبدیل به متابولیت فعال دارو می گردد.

عوارض جانبی:
عوارض شایع :
‎پر مویی، افزایش وزن ، راش ، کهیر و اریتم ، سؤهاضمه یا شکم درد ، تغییر اشتها، تغییر خلق و خو و افزایش حساسیت تهوع ، استفراغ ، احتباس آب و نمک ، هایپوکالمی ، ادم ، افزایش فشار خون ، آکنه ، اختلال در خوابیدن و سایر عوارض کورتیکواستروئید های موضعی
‎عوارض جدی:
‎شوک آنافیلاکسی، اختلال غده ی آدرنال ، میوپاتی و سایکوز ناشی از استروئید ها ، عفونت ، سندرم کوشینگ ، دیابت نوع ۲ ، تشنج ، نارسایی قلبی ، پانکراتیت
‎عوارض ناشی از مصرف طولانی مدت :
‎پوکی استخوان ، پارگی تاندون ، گلوکوم ، سرکوب سیستم ایمنی و اختلالات رشد در اطفال

تداخلات دارویی:

• داروهایی که متابولیسم کبدی با آنزیم C4P3A4 دارند

‎منع مصرف همزمان :

• واکسن های زنده مانند آدنوویروس، کلرا، آنفولانزا ، سه گانه ، روتا ویروس ، تیفوئید و...

میفپریستون
‎مواردی که نیاز به تجویز داروی جایگزین دارند:

• کاربامازپین، افاویرنز ، اتراویرین ، فنی توئین ، لوپیناویر، ریتوناویر، مدافینیل، نفی سیلین ، ناتالی زومب،باربیتورات ها، پریمیدون ، ریفامپین و...

‎مصرف همزمان با احتیاط :
‎آکاربوز، استازولامید، آلبوترول، آمفوترسین، اپرپیتانت، آریپیپرازول، آسپاژریناز ، آتنولول، آتازاناویر ، باکلوفن ، بتاکسولول، کلرامفنیکل ، کارودیلول، کلروتیازید، کلروپروپامید، سیپروفلوکساسین ، سیس پلاتین ، کلوزایین ، کلاریترومایسین ، سیکلوسپورین، دانازول، داپاگلی فلوزین ، دیلیتازم، دوبوتامین ، دوپامین، افدرین ، اریترومایسین ، فلوکونازول، فورمترول و...

هشدار ها:
هشدار ها:

• ‎در صورت نیاز به هرگونه واکسیناسیون یا انجام اخیر واکسیناسیون ، حتما پزشک در جریان مصرف این دارو قرار گیرد .
• ‎قطع دارو به تدریج وتوسط پزشک صورت پذیرد.
• ‎معاینات و آزمایشات دوره ای مورد نیاز جهت پیگیری عوارض ناشی از دارو مانند عفونت ، بیماری چشمی ، قلبی ، پوکی استخوان و...

موارد منع مصرف

• حساسیت به کورتیکواستروئید ها
• عفونت سیستمیک قارچی و مالاریا

توصیه های دارویی:
نکته: قطع این دارو باید به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک باشد و در غیر این صورت عوارض نامناسبی برای بیمار در بر خواهد داشت.
موارد احتیاط :

• در کودکان و نوجوانان با احتیاط تجویز گردد.
• در افراد با نقص ایمنی ، عفونت فعال یا مستعد عفونت
• مبتلایان به فشار خون ، بیماری های قلبی ، دیابت بیماری های گوارشی خصوصا زخم گوارشی یا افراد مستعد پارگی روده ، بیماری های روانی یا سابقه ی تشنج ، بیماری های چشمی خصوصا التهاب اعصاب چشم ، اختلالات تیروئید ، پوکی استخوان و افراد مستعد ترومبوآمبولی

اشکال داروئی:

قرص کل کورت 6 میلی گرم
CALCORT 6 MG TAB