اطلاعات کامل داروی فورمترول Formoterol
گروه داروئی: گشاد کننده های برونش و داروهای ضد آسم
موارد مصرف:
فورموترول یک سمپاتومیمتیک با فعالیت مستقیم و فعالیت غالب تحریک بتا-آدرنوستپور می باشد که برای گیرنده های بتا2 اختصاصی است (یک آگونسیت بتا-2 می باشد) و خصوصیاتی مشابه با سالبوتامول دارد ولی همانند سالمترول دوره فعالیت طولانی تا 12 ساعت دارد و بنابراین جهت فرونشاندن علایم حملات حاد برونکواسپاسم مناسب نمی باشد و در مواقعی استفاده می شود که جهت درمان انسدادهای برگشت پذیر راههای هوایی به یک آگونسیت بتا-2 با دوره فعالیت طولانی نیاز باشد همانند درمان آسم مزمن و یا در بیماران مبتلا به بیماری های انسدادی مزمن ریه. فورمترول به صورت فومارات تجویز می شود. دوز معمولی بالغین و بچه های 5 ساله و بالاتر 12 میکروگرم فومارات فورمترول 2 بار در روز است که به صورت استنشاق از کپسولهای استنشاقی می باشد و در صورت لزوم در بیماری های شدید دوز آن تا 24 میکروگرم، 2 بار در روز افزایش می- یابد. دوزهای معمول فرم پودر خشک استنشاقی 6 یا 12 میکروگرم یک بار یا دو بار در روز است و در صورت نیاز در بیماری های شدید دوز آن به 24 میکروگرم، 2 بار در روز در بالغین و 12 میکروگرم، 2 بار در روز در بچه های 6 ساله و بزرگتر افزایش می یابد. دوزهای مشابه در مورد فرم اسپری به کار می رود در صورت عدم کفایت اینها،درمان باید دوباره ارزیابی گردد. در انگلستان بعضی فراورده ها مجوز استفاده جهت فرونشاندن کوتاه مدت علایم دریافت کرده اند اما این نوع کاربردها بر خلاف راهنمایی های رایج درمان آسم می باشد. دوزهای 80 میکروگرمی خوراکی 2 بار در روز تجویز می شوند.
فارماکوکینتیک:
فارماکوکینتیک: فورموترول استشاقی به راحتی جذب می شود و عمدتاً توسط گلوکورونیداسیون و o- دمتیلاسیون متابولیزه می شود و حدود 10% دارو به صورت تغییر نکرده دفع می شود. نیمه عمر حذف نهایی آن بعد از استشاق حدود 8 ساعت تخمین زده شده است.
عوارض جانبی:
همانند آنچه در مورد سالبوتامول گفته شد. استنشاق فورموترول ممکن است با برونکواسپاسم پارادوکس مرتبط باشد و دوزهای بالای آن با افزایش در شدت یافتن آسم مرتبط است. آگونسیت های بتا 2 با فعالیت دراز مدت مثل فورموترول جهت درمان برونکواسپاسم حاد موثر نیستند. در مواردی آزردگی ملتحمه و ادم پلک گزارش شده است.
اطلاعات کامل داروی فونداپارینوکس Fondaparinux
گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی
موارد مصرف:
- پیشگیری از DVT و PE در شکستگی لگن، جراحی های جایگزینی استخوان لگن و زانو
- پیشگیری از ترومبوز در اعمال جراحی عمومی
- پیشگیری در شرایط خاص مانند بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، بیماری شدید ریوی یا بیمارانی که دارای یک یا چند ریسک فاکتور هستند ( مثل سابقه ترومبوآمبولی وریدی، عفونت خونی، بیماری حاد عصبی، بیماری التهابی روده )
- درمان DVT و PE: به همراه وارفارین برای درمان DVT استفاده می شود. در صورت درمان اولیه در بیمارستان، به همراه وارفارین برای درمان PE مصرف می شود.
- سکته قلبی با افزایش قطعه ST
- آنژین ناپایدار و سکته قلبی بدون افزایش قطعه ST: بصورت داروی جایگزین هپارین یا هپارین با وزن مولکولی پایین استفاده می شود.
- ترومبوز مرتبط با ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (HIT)
مکانیسم اثر:
- اثر ضد انعقادی به دلیل مهار سریع فاکتور Xa از طریق اتصال آنتی ترومبین III به فونداپارینوکس ( حدود 300 برابر بیشتر از فعالیت ذاتی ) ایجاد می شود. خنثی کردن فاکتور انعقادی Xa باعث مهار تبدیل پروترومبین به ترومبین شده و تشکیل ترومبوز متعاقب آن را مهار می کند. ترومبوز تشکیل شده را لیز نمی کند.
-بطور انتخابی به آنتی ترومبین III اتصال یافته ولی نمی تواند ترومبین را غیر فعال نماید. در دوزهای پیشنهادی فعالیت فیبرینولیتیکی ندارد.
- تست های عملکرد پلاکت یا انعقاد کلی ( مثل PT، زمان خونریزی، aPTT ) در صورت مصرف دوزهای پیشنهادی تحت تاثیر قرار نمی گیرد.
اطلاعات کامل داروی فومپیزول Fomepizole
گروه داروئی: آنتی دوت ها،شلات کننده ها و آنتاگونیست ها
موارد مصرف:
-درمان مسمومیت با متانول یا اتیلن گلیکول
مکانیسم اثر:
-مهار الکل دهیدروژناز، که متابولیسم اتانول، متانول و اتیلن گلیکول را کاتالیز می کند. بر روی CNS تأثیری ندارد.
فارماکوکینتیک:
-شروع اثر: ۱/۵-۲ساعت
-vd: ۰/۶-۱/۰۲L/kg
-دفع:ادراری
عوارض جانبی:
-سردرد،تهوع، استفراغ، گیجی، خواب آلودگی ، اشکال در حس چشایی، درد شکمی، اسهال، کاهش فشار خون، تاکی کاردی، واکنش های حساسیت، بالا رفتن آنزیم های کبدی.
تداخلات دارویی:
-اتانول: حذف اتانول را ۴٠٪ کاهش دهد. اتانول هم می تواند تا۵۰٪ حذف این دارو از بدن را کم کند.
هشدار ها:
-احتیاط مصرف: سالمندان و عیب کار کلیه
-در کنار مسمومیت زدایی با این دارو باید روش های استاندارد درمان مسمومیت از جمله تجویز آب و الکترولیت صورت گیرد.
-تزریق وریدی بایدآهسته و به شکل رقیق شده انجام شود.
اطلاعات کامل داروی فلوتیکازون Fluticasone
گروه داروئی: کورتیکواستروئیدها
موارد مصرف:
گلوکوکورتیکوئید (ضد التهاب استنشاقی و موضعی).
مکانیسم اثر:
تحریک سنتز آنزیم های مورد نیاز به منظور کاهش پاسخ التهابی.
عوارض جانبی:
سرگیجه،تب، دیس منوره، هایپرگلیسمی، گلوکوزوری، درد مفاصل و اندام ها، برونشیت، احتقان سینه، درماتیت تماسی آلرژیک، اریتما، بی حسی انگشتان، راش، عفونت های ثانویه، آتروفی پوست، سندروم کوشینگ، ساپرسیون محور آدرنال- هیپوفیز- هیپوتالاموس.
تداخلات دارویی:
کتوکونازول ممکن ایت سبب افزایش سطح خونی فلوتیکازون شود.
اطلاعات کامل داروی فلوفنازین Fluphenazine
گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
موارد مصرف:
فلوفنازین در درمان اسکیزوفرنی و حالات روانی دیگر، مانیا و نیز درمان کمکی کوتاه مدت هیجان شدید، تحریکات روانی- حرکتی، اضطراب و رفتارهای ناگهانی شدید به کار می‌رود.
مکانیسم اثر:
-آنتاگونیست گیرنده ی D2و D1 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛ موجب کاهش آزادسازی هورمونهای هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد.
فارماکوکینتیک:
از راه خوراکی خوب خوب جذب شده و در کبد متابولیزه می‌گردد. اشکال تأخیری با تزریق عضلانی، آهسته جذب شده و تامدت طولانی (6 هفته) ممکن است اثر آن باقی بماند. دفع آن عمدتاً کلیوی و تا حدودی از طریق صفرا است. پیوند این دارو به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است.
منع مصرف:
این دارو در صورت وجود بیماری قلبی، (کمی یا زیادی فشار خون) ضعف شدید CNS، کوما، سندرم مادرزادی QT طولانی، سابقه آریتمی قلبی و نقایص ژنتیکی که سبب کاهش فعالیت ایزوآنزیم P4502D6شود، نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
فلوفنازین ممکن است سبب کابوس‌های شبانه ، بیخوابی و افسردگی، یا بی ثباتی خلقی گرد. آثار ضد موسکارینی مثل خشکی دهان، یبوست، احتباس ادرار، تاری دید و نیز کاهش فشار خون وضعیتی با تجویز این دارو در مقایسه با کلروپرومازین به میزان کمتری ایجاد می‌گردد. تاکی‌کاردی، آریتمی، و تغییر در ECG ممکن است بروز نماید. علائم خارج هرمی خصوصاً‌واکنش‌های دیستونیک و آکاتزی با فلوفنازین شایعتر می‌باشد.
اطلاعات کامل داروی فلوپنتیکسول Flupentixol
گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
موارد مصرف:
این دارو برای کنترل علائم اولیه و ثانویه اختلالات پسیکوتیک مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
-آنتاگونیست قوی D1 و D2 دوپامینرژیک و آنتاگونیست آلفا آدرنرژیک؛ اثر ضد سایکوز آن مربوط به مهار گیرنده های پس سیناپسی دوپامین در مغز می باشد.
فارماکوکینتیک:
جذب دارو از محل تزریق آهسته می‌باشد. حداکثر غلظت پلاسمایی آن با تزریق عضلانی شکل دکانوات پس از 10-3 روز ایجاد می‌گردد. این دارو به طور وسیعی در کبد متابولیزه و به آهستگی از راه ادرار دفع می‌گردد. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی 8-3 ساعت و برای شکل دکانوات این دارو 3 هفته می‌باشد.
اطلاعات کامل داروی فلورواوراسیل Fluorouracil
اشکال داروئی: آنتی نئوپلاستیک
موارد مصرف:
فلوئورواوراسیل در درمان کارسینوم کولورکتال، پستان، معده و لوزالمعده تجویز می شود. همچنین در درمان کارسینوم مثانه، پروستات، تخمدان، دهانه رحم، رحم، ریه و کبد، سر گردن، ترشحات ناشی ازتومور بدخیم در فضای جنب،صفاق و پردیکارد نیز مصرف شده است. فلوئورواوراسیل در درمان کراتوز چندگانه ناشی از نور خورشید و کارسینوم پوست به کار می رود. این دارو در درمان التهاب لب ناشی از نور خورشید، لکوپنی مخاطی، درماتیت ناشی از پرتو درمانی، بیماری بوئن و اریتروپلازی کوئیرات نیز مصرف شده است.
مکانیسم اثر:
فلوئورواوراسیل آنالوگ پیریمیدین است. در چرخه سلولی به طور اختصاصی در فاز Sتقسیم سلولی موثر است و با تبدیل به متابولیت فعال در بافتها باعث مهار ساخت DNAو RNA می شود.
فارماکوکینتیک:
فلوئورواوراسیل از سد خونی – مغزی عبور می کند. متابولیسم دارو کبدی و سریع است. نیمه عمر تزریق وریدی در فاز آلفا 20-10 دقیقه و در فاز بتا 20 ساعت می باشد. دفع آن عمدتاً از طریق ریه ها ( 80-60 درصد ) و کلیه ها ( 20-7 درصد ) می باشد.
منع مصرف:
مصرف این دارو در بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.
عوارض جانبی:
اسهال، ازوفاگوفارنژیت، کاهش گلبول های سفید یا عفونت، استئوماتیت اولسراتیو، درماتیت و زخم گوارشی از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع فلوئورواوراسیل می باشند.
واکنش های التهابی یا حساسیتی، سوزش، درماتیت تماسی، افزایش حساسیت پوست به نور، خارش، ترشح، درد یا حساس شدن موضع به لمس از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع بعد از مصرف شکل دارویی کرم می باشند.
اطلاعات کامل داروی فلورسئین Fluorescein
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
فلورسئین به صورت موضعی برای اندازگیری فشار سطح محدب چشم، پیدا کردن ضایعات سطح چشم، تعیین محل زخم و اجسام خارجی در چشم، انجام آزمون نشت اشک و آزمون های نشت زخم چشم، و قرار دادن لنز سخت به کار می رود. همچنین به صورت تزریق داخل وریدی و به عنوان ماده کمکی در آنژیوگرافی شبکیه چشم، ارزیابی عروق عنبیه، معاینه ته چشم، تشخیص بافتهای مرده و تومورهایمختلف چشم، تعیین زمان گردش خون چشم و مشاهده جریان مایع داخل چشم مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
وقتی به طور موضعی بر روی چشم استفاده شود، مناطق خراشیده یا زخمی قرینه و مایعات چشمی را رنگی می کند. ضایعات در نور معمولی سبز و در نور آبی زرد روشن به نظر می رسد. اجسام خارجی در چشم که توسط بافت پوشیده نشده باشند توسط یک حلقه سبز رنگ مشخص می شوند.
منع مصرف:
در صورت حساسیت به فلوروسئین یا هر یک از اجزاء فرآورده و یا همراه با عدسیهای تماسی نرم نباید مصرف شود. همچنبن این دارو برای آنژیوگرافی در زنان باردار (مخصوصاً در سه ماه اول بارداری) نباید مصرف شود.
اطلاعات کامل داروی فلونیترازپام Flunitrazepam
گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها
موارد مصرف:
این دارو در اداره کوتاه مدت بیخوابی، بعنوان داروی قبل از اعمال جراحی و همچنین برای القای بیهوشی بکار می رود.
مکانیسم اثر:
فلونیترازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.
اطلاعات کامل داروی فلودیازپام Fludiazepam
گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها
موارد مصرف:
به عنوان آرامبخش و خواب آور مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
فلودیازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.
به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.
عوارض جانبی:
فراموشی، اضطراب اغتشاش فکر، افسردگی روانی،تاکی‌کاردی، و تپش قلب، آتاکسی، سرگیجه و منگی، خواب آلودگی (شامل خواب‌آلودگی در طول روز) اشکال در تکلم، بی خوابی، تحریک پذیری و عصبانیت با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخلات دارویی:
اثرات مضعف CNS و خطر بروز آپنه با مصرف همزمان فرآورده‌های حاول الکل و سایر داروهای مضعف CNS ممکن است تشدید یابد. مصرف همزمان بنزودیازپین‌ها با ایتراکونازول و کتوکونازول ممکن است سبب مهار متابولیسم این داروها و در نتیجه افزایش غلظت پلاسمایی این دارو شود.
هشدار ها:
1.این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
مسمومیت شدید با الکل همراه با علائم حیاتی ضعیف شده، اغماء شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن و میاستنی گراو ، انسداد مزمن و شدید تنفسی.
2. بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز ضعف تنفسی در سالخوردگان، نوجوانان یا افراد بشدت بیمار شوند. در این افراد، کاهش مقدر مصرف دارو ممکن است ضروری باشد.
3. مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین‌ها ممکن است سبب بروز وابستگی‌های روانی و جسمی شود.
