اطلاعات قرص آمبنونیوم کلراید Ambenonium Chloride
گروه داروئی: پاراسمپاتومیمتیک ها
موارد مصرف
این فراورده برای درمان میاستنی گراو بکار می رود.
مکانیسم اثر:
این دارو از هیدرولیز شدن استیل کولین توسط استیل کولین استراز جلوگیری می کند و در نتیجه انتقال تکانه های عصبی از محل اتصال عصب- عضله را تسهیل می نماید.
منع مصرف:
در صورت حساسیت مفرط نسبت به آنتی کولین استراز، انسدادهای مکانیکی روده ها و مجاری ادراری نباید این دارو را مصرف کرد.
عوارض جانبی:
آریتمی، افت فشار خون، کاهش بازده قلبی، بلوک گره دهلیزی بطنی، تشنج، اختلال در تکلم، سرگیجه، سردرد و کاهش هشیاری، واکنش های آلرژیک، اسهال، کرامپ های شکمی، فلج عضلانی تنفسی، لارنگواسپاسم و اختلال در تنفس از عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخلات دارویی:
اثرانسداد عصبی – عضلانی ناشی از آمینوگلیکوزید های سیستمیک، سایر داروهای آنتی کولین استراز، سوکسینیل کولین را تشدید می کند. این دارو اثرداروهای آنتی کولینرژیک، را کاهش می دهد. گلوکوکورتیکوئیدها اثر آنتی کولین استراز ها را کاهش می دهند. منیزیم به علت اثر مستقیم مهاریبر عضلات اثر ترکیبات آنتی کولین استرازها را کاهش می دهد.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
عدم حساسیت به آنتی کولین استرازها ممکن است در بعضی بیماران مشاهده شود. در چنین مواردی، بیمار باید تحت مراقبت قرار گیرد، کمک تنفسی ممکن است مورد نیاز باشد. مقدار مصرف باید کاهش یابد یا مصرف قطع شود تا بیمار مجدداً حساس شود.
اشکال داروئی:
AMBENONIUM CHLORIDE 10MG TAB
[قرص آمبنیوم کلراید]
اطلاعات داروی آمانتادین Amantadine
گروه داروئی: داروهای ضد پارکینسون
موارد مصرف:
آمانتادین به تنهایی یا همراه با سایر داروهای آنتی کولینرژینک برای درمان بیماری پارکینسون به کارمی رود. به علاوه، این داروبه منظور پیشگیری و درمان عفونت های دستگاه تنفسی ناشی از گونه های آنفلوانزا Aنیز استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
مکانیسم اثر دارو مشخص نیست، اماممکن است با تاثیر برساخت، آزادی سازی یا بازجذب دوپامین و نوراپی نفرین، عملکرد سیستم دوپامینرژیک را تقویت کند. به عنوان ضد ویروس آنفلوزا به نظر می رسد از Uncoating ویروس و آزاداسید نوکلئیک آن بداخل سلول های اپی تلیال تنفسی جلوگیری می کند.
فارماکوکینتیک:
آمانتادین از دستگاه گوارش به خوبی جذب می شود و بداخل بزاق و ترشحات بینی انتشار می یابد. دارو از سد خونی- مغزی عبور کرده و بداخل شیر نیز ترشح می گردد. نیمه عمر دارو نزد افراد طبیعی 15-11 ساعت و در حدود 90 درصد آن به تغییر نیافته از ادرار دفع می شود. حداکثر غلظت سرمی طی 4-2 ساعت کسب می گردد.
منع مصرف:
این دارو در مبتلایان به صرع، با سابقه اولسرپپتیک و در افراد با نارسایی شدید کلیه و در دوران بارداری و شیر دهی نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
بی اشتهایی، تهوع، عصبی شدن، ناتوانی در تمرکز، بی خوابی، گیجی، تشنج، توهمات، گوشه گیری، تاری دید، اختلات گوارشی، آدم طبیعی و بندرت لکوپنی و بثورات جلدی از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی:
استفاده همزمان این دارو با الکل، داروهای آنتی کولینرژیک، محرک های CAN، کنین، کینیدن و کوتریموکسازول ممکن است به تشدید عوارض جانبی منجر شود.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
کپسول آمورل 100 میلی گرم
کپسول آمانتادین فاتک شیمی پارس 100 میلی گرم
کپسول ویرالس 100 میلی گرم
کپسول آمانتادین-جکیم 100 میلی گرم
AMMOREL 100MG CAP
AMANTADINE FATAC CHEMIE PARS 100MG CAP
VIRALESS® 100MG CAP
AMANTADINE-HAKIM 100 CAP
اطلاعات داروی آلومینیوم پتاسیم سولفات Aluminium Potassium Sulphate
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
آلوم یک نام عمومی برای مشتقات آلومینیوم است ولی بصورت اختصاصی، پتاسیم آلومینیوم فسفات و آلومینیوم آمونیوم فسفات به نام آلوم شناخته می شوند.
پتاسیم آلومینیوم فسفات باعث رسوب پروتئین می شود و در تصفیه آب و تهیه خمیردندان کاربرد دارد.
مهمترین موارد مصرف این ترکیبات در Intractable Haematuria از جمله Haemorrhagic Cystitis و Prostatic Hematuria است که بصورت محلول شسشتو 1% مصرف می شود که درمانی ارزان قیمت و موثر محسوب می گردد.
مکانیسم اثر:
ترکیبات آلوم مستقیما بر روی بافت مثانه به عنوان قابض در محل خونریزی عمل می کند و منجر به رسوب پروتئین ها بر روی موضع می گردد.
عوارض جانبی:
عوارض: موارد نادری از مسمومیت با مصرف موضعی (irrigation ) آلوم در بیماران با نقص کلیوی و اطفال گزارش شده است.
اشکال داروئی: -
اطلاعات داروی آلترتامین Altretamine
گروه داروئی: آنتی نئوپلاستیک
موارد مصرف:
این دارو در درمان کارسینوم تخمدان به کار می رود.
مکانیسم اثر:
از نظر ساختمانی شبیه آلیکه کننده ها است و احتمالاً باعث مهار ساختDNA و RNA شود.
فارماکوکینتیک:
جذب دارو سریع و خوب است. به دلیل متابولیسم سریع کبدی، حداکثر غلظت پلاسمایی دارو متغیر است. نیمه عمر دارودر فاز بتا 2/10- 7/4 ساعت و زمان رسیدن به حداکثر غلظت 3-5/0 ساعت بوده و دفع آن کلیوی است.
عوارض جانبی:
کم خونی، لکوپنی، سمیت عصبی و نوروپاتی محیطی، کاهش پلاکت های خون، تهوع و استفراغ از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو می باشند.
تداخلات دارویی:
هگزامتیل ملامین با داروهای مهار کننده منوآمین اکسید از ( OAM) تداخل دارد.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
HEXAMETHYLMELAMINE 100MG CAP
[کپسول هگزامتیل متامین]
اطلاعات داروی آلتپلاز Alteplase
گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی
موارد مصرف:
آلتپلاز یک داروی ترمبولیتیک است و یک زنجیره منفرد از فعال کننده های آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن می باشد که به طریق تکنولوژی PNA نو ترکیب تولید می شود و همانند فعال کننده آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن، این دارو فیبرین متصل به پلاسمینوژن را به فرم فعال پلاسمین تبدیل می کند که باعث فیبرنیولیزو حل شدن لخته می شود. Alteplase نسبتاً تأثیر کمی بر پلاسمینوژن آزاد و در گردش دارد و می توان آن را یک ترومبولیتیک مختص فیبرین نامید.
موارد کاربرد Alteplase مشابه با استرپتوکیناز می باشد مثلاً در درمان اختلالات ترومبولیتیک و مخصوصاً در انفارکتوس میوکارد و ترومبوآمبولی وریدی و همچنین در پاک کردن کاتترهای مسدود شده کاربرد دارد. Alteplase همچنین در بیماران مبتلا به حملات حاد ایسکمیک کاربرد دارد.
مکانیسم اثر:
این دارو یک فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA) نوترکیب انسانی است که فیبرینولیز نقطه ای را با اتصال به فیبرین موجود در لخته آغاز می کند. پلاسمینوژن به دام افتاده را به پلاسمین تبدیل می کند. پلاسمین هم فیبرین و فیبرینوژن را تجزیه می نماید.
فارماکوکینتیک:
آلتپلازبه سرعت از پلاسما پاکسازی می شود به ویژه از طریق متابولیسم کبدی. نیمه عمر آغازین آن 4 تا 5 دقیقه و نیمه عمر نهایی آن حدود 40 دقیقه می باشد.
عوارض جانبی:
همانند آنچه درباره استرتپوکنیاز گفته شد و واکنش های آلرژیک در اثر Alteplase نسبت به استرپتوکیناز کمتر رخ میدهد و می توان تجویز را تکرار نمود.
تداخلات دارویی:
همانند آنچه راجع به استرپتوکیناز گفته شد.
هشدار ها:
منع مصرف:
- در سکته مغزی ایسکمیک حاد: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل هموراژ اینتراکرانیال، هموراژ ساب آراکنوئید، خونریزی داخلی فعال، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده
- انفارکتوس میوکاردی حاد یا امبولی ریه: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل خونریزی داخلی فعال، سابقه سکته مغزی اخیر، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده
احتیاط:
در جراحی های ماژور اخیر، بیماری سربروواسکولار، هایپرتنشن، پریکاردیت حاد، مشکلات هموستاتیک، ترومبوفلبیت شدید، نارسایی شدید کبدی/ کلیوی احتیاط شود
از تزریق عضلانی اجتناب شود
بیمار را از نظر خونریزی بررسی کنید؛ در صورت بروز خونریزی شدید دارو را قطع کنید
بیماران را حین انفوزیون و چندین ساعت پس از انفوزیون از نظر آنژیوادم اورولینگوال مانیتور کنید؛ در صورت بروز آنژیوادم دارو را قطع کنید
امبولیسم کلسترول به صورت نادر در بیماران درمان شده با داروهای ترومبولیتیک گزارش شده است
ریسک امبولیزاسیون مجدد در اثر لیز لخته های وریدهای عمقی در بیماران مبتلا به ترومبوامبولی وجود دارد
خونریزی داخلی (اینتراکرانیال، رتروپریتونئال، گوارشی، ادراری تناسلی، تنفسی) یا خونریزی خارجی به خصوص در مناطق پانکچر شریانی و وریدی ممکن است رخ دهد
از سایر تزریق های عضلانی و تروما به بیمار در حین درمان پرهیز کنید
پانکچرهای وریدی را با دقت و تنها در صورت نیاز انجام دهید
در صورتی که نیاز به پانکچر شریانی حین انفوزیون وجود دارد، از عروق بالاتر دست که قابل دسترسی جهت فشار دادن است استفاده کنید و حداقل 30 دقیقه بعد محل را فشار دهید و محل پانکچر را مانیتور کنید
بیماران دچار سکته مغزی ایسکمیک حاد که ریسک بالای اینتراکرانیال هموراژ دارند، در مراکزی درمان شوند که امکان ارزیابی مناسب و مدیریت اینتراکرانیال هموراژ را دارند
ترومبولیز کرونری ممکن است باعث reperfusion arrhythmia شود
بیمارانی که طی 3 ساعت از شروع علائم سکته مغزی مراجعه می کنند، باید با Alteplase درمان شوند مگر اینکه منع مصرفی وجود داشته باشد؛ اگر از این بازه زمانی فراتر برود (3-4 ساعت پس از شروع علائم) برای برخی افراد خاص ایمن و اثربخش است؛ درمان بیمارانی که علائم نورولوژیک کمی دارند توصیه نمی شود.
توصیه های دارویی:
در صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود
داروهای مصرفی همزمان چه نسخه ای و چه OTC به پزشک اطلاع داده شود
موارد مصرف آلتپلازآلتپلاز یک داروی ترمبولیتیک است و یک زنجیره منفرد از فعال کننده های آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن می باشد که به طریق تکنولوژی PNA نو ترکیب تولید می شود و همانند فعال کننده آنزیم بافتی اندوژن پلاسمینوژن، این دارو فیبرین متصل به پلاسمینوژن را به فرم فعال پلاسمین تبدیل می کند که باعث فیبرنیولیزو حل شدن لخته می شود. Alteplase نسبتاً تأثیر کمی بر پلاسمینوژن آزاد و در گردش دارد و می توان آن را یک ترومبولیتیک مختص فیبرین نامید. موارد کاربرد Alteplase مشابه با استرپتوکیناز می باشد مثلاً در درمان اختلالات ترومبولیتیک و مخصوصاً در انفارکتوس میوکارد و ترومبوآمبولی وریدی و همچنین در پاک کردن کاتترهای مسدود شده کاربرد دارد. Alteplase همچنین در بیماران مبتلا به حملات حاد ایسکمیک کاربرد دارد.مکانیسم اثر آلتپلازاین دارو یک فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (t-PA) نوترکیب انسانی است که فیبرینولیز نقطه ای را با اتصال به فیبرین موجود در لخته آغاز می کند. پلاسمینوژن به دام افتاده را به پلاسمین تبدیل می کند. پلاسمین هم فیبرین و فیبرینوژن را تجزیه می نماید.فارماکوکینتیک آلتپلازآلتپلازبه سرعت از پلاسما پاکسازی می شود به ویژه از طریق متابولیسم کبدی. نیمه عمر آغازین آن 4 تا 5 دقیقه و نیمه عمر نهایی آن حدود 40 دقیقه می باشد.عوارض جانبی آلتپلازهمانند آنچه درباره استرتپوکنیاز گفته شد و واکنش های آلرژیک در اثر Alteplase نسبت به استرپتوکیناز کمتر رخ میدهد و می توان تجویز را تکرار نمود.تداخلات دارویی آلتپلازهمانند آنچه راجع به استرپتوکیناز گفته شد.هشدار ها آلتپلازمنع مصرف: - در سکته مغزی ایسکمیک حاد: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل هموراژ اینتراکرانیال، هموراژ ساب آراکنوئید، خونریزی داخلی فعال، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده
- انفارکتوس میوکاردی حاد یا امبولی ریه: در مواردی که ریسک خونریزی بیشتر از منافع دارودرمانی است شامل خونریزی داخلی فعال، سابقه سکته مغزی اخیر، جراحی اینتراکرانیال یا اینتراسپاینال اخیر، ترومای جدی به سر طی 3 ماه گذشته، وجود مشکلات اینتراکرانیال که می تواند ریسک خونریزی را افزایش دهد (مثل برخی نئوپلاسم ها، آنوریسم)، bleeding diathesis، هایپرتنشن شدید کنترل نشده
احتیاط: در جراحی های ماژور اخیر، بیماری سربروواسکولار، هایپرتنشن، پریکاردیت حاد، مشکلات هموستاتیک، ترومبوفلبیت شدید، نارسایی شدید کبدی/ کلیوی احتیاط شود از تزریق عضلانی اجتناب شود بیمار را از نظر خونریزی بررسی کنید؛ در صورت بروز خونریزی شدید دارو را قطع کنید بیماران را حین انفوزیون و چندین ساعت پس از انفوزیون از نظر آنژیوادم اورولینگوال مانیتور کنید؛ در صورت بروز آنژیوادم دارو را قطع کنید امبولیسم کلسترول به صورت نادر در بیماران درمان شده با داروهای ترومبولیتیک گزارش شده است ریسک امبولیزاسیون مجدد در اثر لیز لخته های وریدهای عمقی در بیماران مبتلا به ترومبوامبولی وجود دارد خونریزی داخلی (اینتراکرانیال، رتروپریتونئال، گوارشی، ادراری تناسلی، تنفسی) یا خونریزی خارجی به خصوص در مناطق پانکچر شریانی و وریدی ممکن است رخ دهد از سایر تزریق های عضلانی و تروما به بیمار در حین درمان پرهیز کنید پانکچرهای وریدی را با دقت و تنها در صورت نیاز انجام دهید در صورتی که نیاز به پانکچر شریانی حین انفوزیون وجود دارد، از عروق بالاتر دست که قابل دسترسی جهت فشار دادن است استفاده کنید و حداقل 30 دقیقه بعد محل را فشار دهید و محل پانکچر را مانیتور کنید بیماران دچار سکته مغزی ایسکمیک حاد که ریسک بالای اینتراکرانیال هموراژ دارند، در مراکزی درمان شوند که امکان ارزیابی مناسب و مدیریت اینتراکرانیال هموراژ را دارند ترومبولیز کرونری ممکن است باعث reperfusion arrhythmia شود بیمارانی که طی 3 ساعت از شروع علائم سکته مغزی مراجعه می کنند، باید با Alteplase درمان شوند مگر اینکه منع مصرفی وجود داشته باشد؛ اگر از این بازه زمانی فراتر برود (3-4 ساعت پس از شروع علائم) برای برخی افراد خاص ایمن و اثربخش است؛ درمان بیمارانی که علائم نورولوژیک کمی دارند توصیه نمی شودتوصیه های دارویی آلتپلازدر صورت بارداری یا قصد به بارداری یا شیردهی به پزشک اطلاع داده شود داروهای مصرفی همزمان چه نسخه ای و چه OTC به پزشک اطلاع داده شود
اطلاعات داروی آلپروستادیل Alprostadil
گروه داروئی: پروستاگلاندین ها
موارد مصرف:
پروستاگلندین E1
الف- اختلالات نعوظ ناشی از علل عروقی، روانی و یا مختلط:
ب- اختلالات نعوظ ناشی از علل نورولوژیک خالص (شامل آسیب نخاعی)
ج- درمان موقت باز نگهداشتن مجرای شریانی در نوزادان با بیماری قلبی مادرزادی قبل از انجام عمل جراحی
مکانیسم اثر:
دارو از طریق ریلکس کردن ماهیچه های صاف ترابکولار و اتساع شریان های کاورنوزال، سبب اتساع فضای لاکونار و تجمع خون در این ناحیه( از طریق فشار وریدها بر روی تونیکا آلبوژینه) می شود.
فارماکوکینتیک:
دارو به میزان 81% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. فراخم زیستی مطلق دارو مشخص نیست. متابولیت های دارو در عرض 24ساعت در ادرار دفع می شوند.
عوارض جانبی:
در نوزادان تحت درمان برای باز نگهداشتن مجرای شریانی: آپنه، تب، فلاشینگ، هایپوتنشن، براذی کاردی، تاکیکاردی، اسهال، تشنج، ادم، هایپوکالمی، ایست قلبی، انعقاد داخل عروقی منتشر
در صورت درمان اختلالات نعوظ: سردرد، سرگیجه، خستگی، هیپرتنشن، هایپوتنشن، هماتوم و اکیموس سایت تزریق، درد موضعی، تروما، فیبروز آلت، درد آلت، بروز راش روی آلت، طولانی شدن زمان نعوظ، درد پشت، سرفه، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی.
تداخلات دارویی:
الف-مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد انعقاد خون ممکن است سبب افزایش ریسک خونریزی در سایت تزریق اینتراکاورنوزال شود.
ب- مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین ممکن است سبب کاهش سطح خونی سیکلوسپورین شود.
هشدار ها:
از مصرف این دارو در نوزادان با سندروم دیسترس تنفسی باید اجتناب کرد.
اشکال داروئی:
آمپول پروستین وی آر 0.5 میلی گرم/میلی لیتر
PROSTIN VR Injection 0.5 mg/ml
پودر قابل تزریق پروستاواسین 20 میلی گرم
PROSTAVASIN Injection,Powder 20 mg
آمپول پریداکس 20 میکروگرم/میلی لیتر
Pridax 20mcg/ml Amp
پودر لئوفلیزه آلپروستادیل جن فارما 20 میکروگرم
Alprostadil Genfarma 20 mcg Injection, Powder, Lyophilized
اپلیکاتور موس 1000 میکروگرم
MUSE 1000MCG URETHRAL STICK
اپلیکاتور موس 500 میکروگرم
MUSE 500MCG URETHRAL STICK
اطلاعات داروی آلموتریپتان مالات Almotriptan Malate
گروه داروئی: داروهای ضد میگرن
موارد مصرف:
این دارو در درمان فاز حاد حملات سردرد میگرنی بکار می رود. این دارو نبایستی به عنوان درمان پیشگیرانه بکار رود.
مکانیسم اثر
اثر تخفیف سردرد میگرنی ممکن است به علت کاهش فعالیت اعصاب سروتونرژیک باشد. این دارو آگونیست اختصاصی گیرنده 5-HT1D می‌باشد و احتمالا به علت انقباض عروق مغزی ناشی از تحریم این گیرنده موجب کاهش سردرد حاد می شود. همچنین این دارو قادر به کاهش آزادسازی نوروپیتیدها و سایرمیانجی‌های التهابی می‌باشد و به همین علت خروج پروتئین‌های پلاسما از عروق را کاهش میدهد.
فارماکوکینتیک:
حداکثر سطح پلاسمائی آن حدود 3-1 ساعت پس از مصرف خوراکی حاصل شده، فراهمی زیستی حدود 70% دارد. باند پروتئینی آن حدود 35% است.
75% دوز خوراکی آن از طریق ادرار و مابقی از طریق مدفوع دفع می شود. حدود 50-40% دوز دارو در ادرار و 5% آن در مدفوع بصورت تغییر نیافته دفع می شود. نیمه عمر حذفی آن در افراد سالم حدود 5/3 ساعت و در افراد دچار اختلال شدید کلیوی 7 ساعت است.
عوارض جانبی:
در قفسه سینه، اختلال در بلع، تهوع و استفراغ، تغییر در حس چشایی، واکنشهای آلرژیک و آنافیلاکتیک، تشنج، اضطراب و تغییرات بینایی از عوارض جانبی مهم این دارو هستند.
تداخلات دارویی:
همزمان و تا 14 روز بعد از قطع مصرف مهار کننده منوآمین اکسیداز نباید از آلموتریپتان استفاده نمود. مصرف همزمان این دارو با لیتیم ،ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای و مهارکننده‌های اختصاصی برداشت سروتونین موجب ضعف ، تشدید رفلکس‌ها، عدم هماهنگی می‌گردد. مصرف دی‌هیدروارگوتامین ، ارگوتامین ومتی‌سراژید همراه با این دارو باعث تشدید اثر انقباض عروق می‌شود.
هشدار ها:
1-در بیماران با اختلال شدید عملکرد کبدی نبایستی تجویز گردد و در بیماران با اختلال عملکرد کبدی خفیف تا متوسط نیز بایستی با احتیاط تجویز شود.
2-دوز آن بایستی در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی شدید کاهش یابد.
3-بیماران دچار افزایش حساسیت نسبت به سولفونامیدها، با این دارو نیز می توانند دچار واکنش مشابه شوند.
توصیه های دارویی آلموتریپتان مالات
1. قرص باید به طور کامل بلعیده و از شکستن ، خرد کردن و جویدن آن خودداری شود.
2. در صورت دراز کشیدن بیمار در یک اتاق تاریم و ساکت، تأثیر دارو بیشتر خواهد شد.
3. اگر با یک بار مصرف بهبودی حاصل نشد، از مصرف مقادیر اضافی خودداری و باید از داروهای جایگزین استفاده شود. در صورت عود سردرد بعد از بهبودی اولیه می‌توان مقادیر اضافی تجویز نمود.
4. بین دفعات مصرف سرماتریپتان باید 7-5 روز فاصله داشته باشد.
اطلاعات داروی آلوپورینول ALLOPURINOL، آلوکیم ALLOKIM
گروه داروئی: داروهای ضد نقرس
موارد مصرف:
آلوپورینول برای پیشگیری از نقرس و سنگهای کلیوی با منشا اسید اوریک تجویز می شود.
مکانیسم اثر:
این دارو با مهار آنزیم گزانتین اکسیداز تولی اسید اوریک را کاهش می دهد. با کاهش غلظت سرمی و ادراری اسید اوریک، رسوب اورات کاهش می یابد و از بروز یا پیشرفت آتریت نقرسی و نفوپاتی ناشی از اسید اویک جلوگیری می کند.
فارماکوکینتیک:
از راه خوراکی 80 درصد دارو جذب می شود. آلوپورینول شبیه اسید اوریک توسط آنزیم گزانتین اکسیداز متابولیزه می شود که متابولیت آن (آلوزانتین ) خود مهار کننده آنزیم بوده دارای نیمه عمری طولانی است. حدود 70 درصد دارو در اولین عبور از کبد به متابولیت فعال آن تبدیل می شود. نیمه عمر آلوپورینول 3-1 ساعت و نیمه عمر متابولیت آن به طور متوسط حدود 15 ساعت است. دفع آلوپورینول کلیوی است.
منع مصرف:
این دارو برای درمان حمله نقرسی و زیادی بدون علامت اسید اوریک خون نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
بثورات جلدی، اختلالات گوارشی، ندرتاً سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، اختلال چشایی، زیادی فشار خون، ریزش مو، سمیت کبدی، پارستزی و نوروپاتی، علائم شبه سندرم استیون- جانسون از عوارض جانبی دارو هستند.
تداخلات دارویی:
در مصرف همزمان این دارو با کاپتوپریل، خطر مسمومیت با کاپتوپریل به خصوص در صورت نارسایی کلیوی، افزایش می یابد. اثر وارفارین و نیز غلظت پلاسمایی سیکلوسپورین در مصرف همزمان با این دارو، احتمالاً افزایش می یابند. مصرف همزمان آلوپورینول با آزاتیوپرین و مرکاپتوپورین، موجب افزایش اثرات و سمیت این دارو می گردد.
هشدار ها:
1.درمان با آلوپورینول هنگامی شروع می شود که حمله حاد نقرسی خاتمه یافته است.
2.در نارسایی کبد و کلیه با احتیاط مصرف شود.
توصیه های دارویی:
1.در صورت بروز بثورات جلدی، مصرف دارو قطع می شود. اگر بثورات خفیف بودند می توان با احتیاط مصرف دارو را دوباره شروع کرد ولی اگر با مصرف مجدد دارو بثورات جلدی بروز کرد، بلافاصله مصرف دارو قطع شود.
2.تا حداقل یکماه پس از تصحیح زیادی اسیداوریک خون باید کلشی سین یا NSAIDs (به غیر از اسیداستیل سالیسیلیک و سالیسیلات ها ) برای پیشگیری از حملات آرتریتی تجویز شود.
3.در طول مصرف این دارو باید مایعات به میزان کافی ( 2 لیتر در روز ) مصرف شود.
4.در بیماران سرطانی در صورتی که مصرف آلوپورینول مورد نیاز باشد، باید قبل از تجویز داروی ضدسرطان، مصرف آلوپورینول آغاز شود.
5.در صورت مصرف همزمان آلوپورینول با مرکاپتوپورین یا آزاتیوپرین، توصیه می شود که مقدار مصرف آزاتیوپرین و مرکاپتوپورین به 3/1 تا 4/1 مقدار مصرف معمول کاهش داده شود.
اشکال داروئی:
قرص آلوپورینول-جالینوس 100 میلی گرم
ALLOPURINOL-JALINOUS 100MG TAB
قرص آلوکیم 100 میلی گرم
ALLOKIM 100MG TAB
قرص آلوپورینول رامین 300 میلی گرم
ALLOPURINOL RAMIN 300MG TAB
قرص آلوپورینول پارس دارو 300 میلی گرم
ALLOPURINOL PARS DAROU 300MG TAB
قرص آلوکیم 300 میلی گرم
ALLOKIM 300MG TAB
قرص آلوپورینول مهردارو 100میلی گرم
ALLOPURINOL MEHRDAROU 100MG TAB
قرص آلوپورینول کیمیدارو 100میلی گرم
ALLOPURINOL CHEMIDAROU 100MG TAB
قرص آلوپورینول رامین 100 میلی گرم
ALLOPURINOL RAMIN 100MG TAB
اطلاعات داروی آلیسکرن Aliskiren
گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی
موارد مصرف:
آلیسکران یک داروی ضد فشار خون می باشد که از سال ۲۰۰۷ مورد تایید FDA قرار گرفته است.
این دارو نخستین مهار کننده ی مستقیم رنین خوراکی می باشد و طول عمر بالاتری نسبت به داروهای ACEI و ARB دارد که مزیت آن محسوب می گردد.
فرم دارویی موجود:
به صورت قرص خوراکی در دوز های ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم تولید شده است و به نام تجاری tekturna معروف است.
مکانیسم اثر:
این دارو با کاهش فعالیت رنین پلاسما با دخالت در تبدیل آنژیو تانسیوژن به آنژیو تانسین ۱ ( مهار کننده ی مستقیم رنین ) منجر به کاهش فشار خون می شود.
فارماکوکینتیک:
متابولیسم عمده ی آلیسکایرن از راه کبدی و آنزیم CYP3A4 می باشد.
۲۵% دفع این دارو بصورت ثابت از راه ادرار می باشد و نیمه عمری در حدود ۲۴ ساعت دارد .
عوارض جانبی:
عوارض شایع:
-اسهال، هایپوکالمی، افزایش Bun و cr
عوارض جدی:
شوک آنافیلاکسی، آنژیو ادم ( سر و گردن )، سندرم استیونس جانسون، توکسیک اپیدرمال نکرولوروزیس، افت فشار خون شدید، هایپرکالمی، نارسایی کلیوی، نفرولیتیازیس
تداخلات دارویی:
این دارو با داروهای سوبسترای CYP3A4, OATPIA2 , P-gp , داروهای ضد فشار خون، داروهای کاهنده ی پرفیوژن کلیوی و داروهایی که ایجاد هایپرکالمی می نمایند تداخل دارد.
منع مصرف همزمان یا با احتیاط فراوان و کنترل فشار خون و پتاسیم:
داروهای ARBs مانند:
candesartan , losartan , valsartan telmisartan و ...
داروهای ACEI مانند بنازپریل، کاپتوپریل، انالاپریل، فوزینوپریل، لیزینوپریل، موئکریپریل، پریندوپریل، رامپریل و ...
مصرف همزمان با احتیاط:
Clofarabine , سیکلوسپورین، ایتروکونازول
همچنین تعداد زیادی از داروها مانند اسپیرنولاکتون، آری پیپرازول، پروپوفول، پتاسیم کلراید، پتاسیم یداید، پتاسیم سیترات، پتاسیم فسفات، پتاسیم بی کربنات، پیروکسیکام،نپتازوسین، اکسی کودون، ناپروکسن، سولینداک، متادون، مزالامین ( حتی نوع رکتال )، مفنامیک اسید، منیزیم سیترات، کتورولاک، ایندومتاسین، ایبوپروفن، هپارین، فنتانیل، اگزناتاید، اپلرنون، دیکلوفناک، کدئین، کلوزاپین، کلومیپرامین، کابرگولین، آمیلوراید، داروهای MAOI ، تادالافیل، داروهای ضد ویروس مانند ریتوناویر، ایندیناویر، داروهای CCBs و ... نیاز به تنظیم دوز و احتیاط در مصرف همزمان با این دارو دارند.
هشدار ها:
منع مصرف:
-حساسیت به این دارو یا داروهای هم گروه آن
-بارداری
موارد احتیاط:
-بیماران با نقص کلیوی
-بیماران مبتلا به استنوزیس عروق کلیوی، نارسایی قلبی و سکته قلبی اخیر
-در صورتی که بیمار ورم و احتباس آب در بدن و یا هایپوناترمی داشته باشد .
توصیه های دارویی آلیسکرن
-به بیمار توصیه شود از مصرف دارو همراه غذا های چرب بپرهیزید.
-این دارو برای جنین و نوزاد سمیت بالایی دارد و ریسک مرگ و میر را افزایش می دهد لذا در صورت تشخیص بارداری لازم است بلافاصله مصرف دارو قطع گردد.
-سطح Bun/cr و الکترولیت در شروع درمان و به صورت دوره ای و منظم چک شود.
اشکال داروئی:
قرص راسیلز 300 میلی گرم
RASILEZ 300MG TAB
اطلاعات داروی الگلوکراز Alglucerase
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
آنزیم β-glucocerebrosidase
آنزیم جایگزین در بیماران با گوشر (Gaucher disease) تایپ 1و 3
مکانیسم اثر:
بیماری گوشر ناشی از کمبود آنزیم β-glucocerebrosidase است. این آنزیم سبب هیدرولیز glucocerebroside به گلوکز و سرامید می شود.کمبود این آنزیم سبب تجمع glucocerebroside در لیزوزوم های سلول های رتیکواندوتلیال بویژه ماکروفاژها می شود. با تجویز این دارو کمبود آنزیمی بیماران جبران می شود.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر دفعی دارو بین 3.6-10.4 دقیقه می باشد
عوارض جانبی:
تب، لرز، فلاشینگ، تهوع، استفراغ، اسهال، کهیر، آنژیوادم، هایپوتنشن، واکنش های حساسیتی.
اشکال داروئی:
IMIGLUCERASEاطلاعات داروی الگلوکراز Alglucerase 400IU VIAL
[ویال ایمی گلوسراز]
