اطلاعات کامل داروی ایساوکونازول Isavuconazole
گروه داروئی: داروهای ضد قارچ
موارد مصرف:
یک ضد قارچ سیستمیک می باشد که در مواردی مانند آسپرژیلوس تهاجمی و موکورمایکوزیس تهاجمی در بزرگسالان استفاده می شود .
فرم های دارویی :
کپسول خوراکی ۱۸۶ میلی گرم
محلول تزریقی (IV) ۳۷۲ میلی گرم ( به صورت انفوزیون آهسته )
*این دارو با نام تجاری cresemba تولید می شود.
مکانیسم اثر:
با مهار تبدیل لانوسترول به ارگوسترول در دیواره ی سلولی قارچ خلل ایجاد می کند و ساختار و عملکرد سلول قارچ را تضعیف می کند.
فارماکوکینتیک:
دارای متابولیسم کبدی با سیستم سیتوکروم P450 می باشد . این دارو به صورت پیش دارو ساخته می شود و خون تحت هیدرولیز آن استرار به فرم فعال آن دارو تبدیل می گردد.
نیمه عمر این دارو ۱۳۰ ساعت می باشد ( طولانی اثر است ) و دفع آن نیمی از طریق مدفوع ونیمی از طریق ادرار می باشد .
این دارو در عرض دو تا سه ساعت پس از مصرف به اوج اثر بخشی می رسد.
اطلاعات کامل داروی ایربزارتان Irbesartan
گروه داروئی: داروهای قلبی عروقی
موارد مصرف:
- درمان پرفشاری خون به تنهایی یا به همراه سایر داروهای کنترل پرفشاری خون
- درمان نفروپاتی دیابتیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و پرفشاری خون
- کاهش سرعت پیشرفت گشادی ریشه آئورت در کودکان مبتلا به سندرم مارفان
مکانیسم اثر:
- ایربسارتان آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین است. آنژیوتانسین II یک منقبض کننده عروقی است. علاوه بر تاثیر مستقیم بر انقباض عروق، باعث تحریک آزادسازی آلدوسترون نیز می شود. لذا با آزادسازی آلدوسترون سدیم و آب نیز بازجذب می شود. نتیجه نهایی بالا رفتن فشار خون است. ایبرسارتان به گیرنده AT1 آنژیوتانسین II اتصال یافته و مانع از اتصال آنژیوتانسین II به گیرنده اش می شود و نهایتا منجر به مهار انقباض عروقی و ترشح آلدوسترون می شود.
فارماکوکینتیک:
- شروع و پیک اثر: 2-1 ساعت
- طول اثر: بیش از 24 ساعت
- توزیع: Vd=53-93L
- اتصال به پروتئین پلاسما: 90%
- متابولیسم: کبدی عمدتا CYP2C9
- زیست دست یابی: 80-60%
- نیمه عمر نهایی: 15-11 ساعت
- زمان رسیدن به پیک سرمی: 2-5/1 ساعت
- دفع: مدفوع ( 80% ) ادرار ( 20% )
منع مصرف:
- حساسیت شدید به ایبرزارتان یا سیار ترکیبات فرمولاسیون
اطلاعات کامل داروی آیوپرومید Iopromide
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
این فرآورده برای انجام آرتریوگرافی، آئورتوگرافی، آنژیوگرافی و ونوگرافی در مغز، قلب و عروق، و برای اوروگرافی دفعی، مقطع نگاری کامپیوتری مغز و بدن استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجاری مختلف بدن با جذب اشعهX باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد.
فارماکوکینتیک:
بعد از تزریق داخل وریدی، دارو به سرعت در مایعات خارج سلولی توزیع می شود، اما در جائی رسوب نمی کند. ضمناً از این طریق از سد خونی- مغزی عبور نمی کند، گر چه در تومورهای مغزی به دلیل از بین رفتن سد خونی- مغزی در محل تومور توزیع می گردد و نیمه عمر دارو تقریباً 2 ساعت (در صورت سلامت کلیه) می باشد. در روش تزریقی دفع عمدتاً از طریق کلیه صورت می گیرد.
منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت به ترکیبات حاوی ید، فئوکروموسیتوما و دهیدراتاسیون این دارو نباید مصرف کرد.
همچنین برای هر یک از راهها موارد منع مصرف بطور اختصاصی در ذیر ذکر شده است:
هموسیستینوری (برای آنژیوگرافی)؛ و آنوری دیابت قندی (برای اوروگرافی دفعی).
عوارض جانبی:
احتمال بروز ترومبوآمبولی منجر به انفارکتوس میوکارد وجود دارد. عوارض جانبی شایع شامل واکنشهای آلرژیک کاذب، سردرد، سرگیجه، افت یا افزایش فشار خون، کاهش ضربان قلب، کمردرد، سختی گردن، تهوع و استفراغ و اسهال می باشد.
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با داروهای خوراکی پرتونگاری کیسه صفرا احتمال سمیت کلیوی را افزایش می دهد.
هشدار ها:
1- این دارو به علت خاصیت مدر اسموتیک، موجب ایجاد یا تشدید دهیدراتاسیون و افزایش احتمال نارسائی حاد کلیوی می شود. در اطفالی که کم ادراری، زیادی ادرار ویا دیابت دارند، این مشکل بیشتر دیده می شود. به منظور جلوگیری از دهیدراتاسیون، باید قبل از آزمایش به مقدار کافی مایعات به بیمار داده شود. احتمال بروز نارسائی کلیوی در بیماران سالخورده بیشتر است.
اطلاعات کامل داروی آیوپانوئیک اسید Iopanoic Acid
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
این فرآورده برای پرتونگاری کیسه صفرا فقط در مواردی به کار می رود که تشخیص بعد از التراسونوگرافی غیر قطعی باشد. همچنین برای درمان بیماری گریوز در صورتی که درمان های رایج منع مصرف داشته یا تصحیح سریع تیروتوکسیکوز لازم باشد، می توان از این دارو استفاده کرد. این فرآورده برای نمایان سازی مجرای صفراوی نیز به کار می رود.
مکانیسم اثر:
ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجاری مختلف بدن با جذب اشعه X باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد. از اثرات دیگر این دارو مهار تبدیل محیطی T4 به T3 و کاهش ترشح هورمون تیروئید در بیماری پرکاری غده تیروئید گریوز می باشد.
فارماکوکینتیک:
این دارو به خوبی جذب می شود، ولی در صورت عدم وجود املاح صفراوی جذب ضعیفی دارد. متابولیسم دارو کبدی و دفع آن از طریق کلیه می باشد. زمان ایجاد غلظت حداکثر 14-19 ساعت می باشد. در طی 24 ساعت 33% دارو از بدن حذف می شود.
منع مصرف:
بیماری پیشرفته کبدی- کلیوی، نارسائی شدید کلیه و کبد و حساسیت به مواد حاجب یددار از موارد منع مصرف دارو می باشد.
عوارض جانبی:
واکنشهای آلرژیک کاذب، اسهال، تهوع و استفراغ، اسپاسم یا کرامپ های شکمی، دفع ادرار دردناک، سرگیجه و سردرد از عوارض جانبی این دارو می باشند.
تداخلات دارویی:
این دارو دفع کبدی مگلومین یدوپامید را کاهش می دهد. در صورت مصرف همزمان با داروهای اوروگرافی نیز سمیت کلیوی (مخصوصاً در بیماران با اختلالات کبدی یا کلیوی) افزایش می یابد. مصرف همزمان این دارو با کلستیرامین موجب کاهش تأثیر دارو بر نمایان سازی کیسه صفرا می شود.
اطلاعات کامل داروی آیوپامیدول Iopamidol
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
ماده حاجب.
عکس برداری ، آنژیوگرافی، میلوگرافی، عکس برداری از دستگاه گوارش.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر دفعی دارو حدود 2 ساعت است.
عوارض جانبی:
برافروختگی، احساس گرما، درد در سایت تزریق، تهوع، استفراغ، سردرد، سرگیجه، احساس طعم فلزی، تعریق، هایپوتنشن، تاکیکاردی، برادی کاردی.
اطلاعات کامل داروی ایوهگزول Iohexol
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
ایوهگزول از راه داخل نخاعی برای میلوگرافی ناحیه سینه، گردن، کمر وتمامی ستون فقرات (استاندارد یا توموگرافی کامپیوتری)؛ از راه داخل عروقی برای آنژیوکاردیوگرافی، آنژیوگرافی، آئورتوگرافی، آرتریوگرافی، ونوگرافی، اوروگرافی دفعی، توموگرافی کامپیوتری مغز و بدن، هرنیوگرافی؛ از راه داخل مجرا برای پانکراتوگرافی برگشتی؛ کولانژیوپانکراتوگرافی برگشتی، و از راه داخل مایع سینوویال برای آرتروگرافی مفصل؛ از راه خوراکی، برای توموگرافی کامپیوتری شکم و رادیوگرافی دستگاه گوارش مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
ایوهگزول یک ترکیب غیر یونیزه آلی ید می باشد. ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجرای مختلف بدن با جذب اشعه x باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد.
فارماکوکینتیک:
وقتی داخل نخاعی تزریق می شود، به سرعت در قسمتهای مختلف مغز توزیع می شود که در بیماران نرمال ظرف چند ساعت به داخل خون می رود و حذف می شود و نیمه عمر دارو از این راه 4/3 ساعت است. در داخل عروق به سرعت در مایعات خارج سلولی توزیع می شود، اما در جائی رسوب نمی کند. ضمناً از این طریق از سد خونی- مغزی عبور نمی کند، گرچه در تومورهای مغزی به دلیل از بین رفتن سد خونی- مغزی در محل تومور توزیع می گردد و نیمه عمر دارو تقریباً 2 ساعت (در صورت سلامت کلیه) می باشد. در روش تزریقی دفع کلیوی بوده و در راه خوراکی یا داخل مجرا دفع عمدتاً از طریق مدفوع صورت می گیرد.
منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت به ترکیبات حاوی ید، سابقه آسم یا آلرژی، دهیدراتاسیون این دارو را نباید از هیچکدام از راههای مصرف تجویز نمود.
همچنین برای هر یک از راهها موارد منع مصرف بطور اختصاصی در زیر ذکر شده است: فئوکروموسیتوم (از راه داخل عروقی)، هوموسیستینوری (برای آرتریوگرافی مغز)؛ بیماری برگر، ایسکمی شدید (برآرتریوگرافی محیطی)؛ آنوری، دیابت قندی (برای اوروگرافی دفعی)؛ عفونت مجاور مفصل مورد نظر (برای پرتونگاری از مفصل)
عوارض جانبی:
: عوارض جانبی معمولاً به غلظت دارو، ویسکوزیته، میزان و سرعت تجویز بستگی دارد. معمولاً عوارض ایوهگزول مانند بقیه ترکیبات حاجب یددار غیریونیزه کمتر از انواع یونیزه آن است. احتمال بروز ترمبوآمبولی منجر به انفارکتوس میوکارد وجود دارد. در افراد مبتلا به دهیدراتاسیون، سردرد دامنه دار، ممکن است پس از تزریق داخل نخاعی بروز نماید.
عوارض جانبی شایع شامل واکنشهای آلرژیک کاذب، سردرد، برونکواسپاسم، ادم ریوی، افت شدید فشار خون، کمردرد، سختی گردن، تهوع، اسهال و سرگیجه می باشد. در تزریق داخل نخاعی، التهاب غیر عفونی مننژ، گیجی، درد عصب سیاتیک، درد در ناحیه پشت و درد و تورم مفصل مشاهده می شود.
اطلاعات کامل داروی ایودیکسانول Iodixanol
گروه داروئی: مواد حاجب
موارد مصرف:
این دارو برای آنژیوکاردیوگرافی (ارزیابی شریان های کرونر و بطن چپ)، آنژیوگرافی، آئوروتوگرافی (برای ارزیابی آئورت)، آرتریوگرافی (برای ارزیابی عروق محیطی، انشعاب عروق بزرگ احشائی، ضایعات شریانی مغزی)، ونوگرافی (ارزیابی سیستم وریدی محیطی) بکار می رود. این دارو همچنین برای اوروگرافی دفعی (ارزیابی فعالیت کلیه)، مقطع نگاری کامپیوتری و مغز و بدن نیز به کار می رود.
مکانیسم اثر:
ترکیبات آلی ید در هنگام عبور از مجاری مختلف بدن با جذب اشعه X باعث تشخیص ساختار بافت مورد نظر می شوند. شدت جذب اشعه به غلظت ید بستگی دارد.
فارماکوکینتیک:
15-120 ثانیه بعد از تزریق به حداکثر اثر خود می رسد، ولی در مورد پارانشیم کلیه، مطلوبترین زمان 5-15 دقیقه بعد از تزریق می باشد. نیمه عمر دارو 123 دقیقه است ولی در نارسائی کلیوی نیمه عمر به 23 ساعت می رسد. دفع این دارو 97% کلیوی و 2% از طریق مدفوع است.
منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت به ترکیبات حاوی ید، فئوکروموسیتوم، دهیدراتاسیون نباید از هیچکدام از راههای مصرف تجویز شود.
عوارض جانبی ایودیکسانول
آنژین صدری، آرتیمی، افت فشار خون، سنکوپ، پارستزی، ادم، واکنشهای آلرژیک کاذب، تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، سرگیجه، عوارض جانبی این دارو هستند.
تداخلات دارویی:
این دارو را نباید همزمان با داروهای پرتونگاری کیسه صفرا و داروهای هوشبر مصرف کرد.
هشدار ها:
1- در صورت هیپرتیروئیدیسم، نقص ایمنی یا اختلالات خود ایمنی، سابقه آسم یا آلرژی، نارسائی شدید کلیوی و بیماری کم خونی داسی شکل این دارو با احتیاط مصرف شود.
2- در صورت آمفیزم مزمن ریوی (برای آنژیوکاردیوگرافی)، هوموسیستینوری (برای آنژیوگرافی) عفونت موضعی یا ایسکمی شدید، التهاب وریدی، ترومبوز و انسداد سیستم وریدی (برای ونوگرافی) این دارو با احتیاط مصرف شود.
3- این دارو نباید به فضای زیر عنکبوتیه تزریق شود.
اطلاعات کامل داروی اینترلوکین-2 Interleukin-2
گروه داروئی: آنتی نئوپلاستیک
موارد مصرف:
اینترلوکین –2 یک لیمفوکین است که تکثیر لنفوسیت های T را تحریک می کند و پاسخ ایمنی را افزایش می دهد. هم چنین دارای تأثیراتی بر لنفوسیت های B است و تولید اینترفرون را تحریک می کند. در ایمنوتراپی کارسینومای متاستاتیک سلولهای کلیوی از اینترلوکین –2 استفاده می گردد. هم چنین در ملانوما و لنفومای غیر هوچکین و لوسمی حاد میلوئید مصرف می شود. اینترلوکین –2 معمولاً به صورت انفوزیون داخل وریدی یا تزریق زیر پوستی و آن هم به فرم یکی از ترکیبات نوترکیب مثل aldesleukin تجویز می گردد. در انگلستان دوز پیشنهاد شده تجویز aldesleukin در مورد کارسینومای متاستاتیک سلول کلیوی 18 میلیون واحد به صورت زیر پوستی و یکبار در روز به مدت 5 روز می باشد که با دو روز استراحت برای هفته اول پیگیری می شود. برای 3 هفته بعدی 18 میلیون واحد در روزهای 1و2 هر هفته و 9 میلیون واحد در روزهای 3 تا 5 هر هفته تجویز می شود که 2 روز بعد هم استراحت است. می توان بعد از یک فاصله یک هفته ای این سیکل 4 هفته ای را تکرار نمود. در صورت عدم تحمل می توان دوزهای تجویزی را به تأخیر انداخت و یا کاهش داد. قبلاً aldesleukin را به صورت انفوزیون داخل وریدی در دوزهای مشابه تجویز می کردند اما در انگلستان دیگر این روش اجرا نمی گردد اگر چه در ایالات متحده آمریکا aldesleukin در مورد کارسینومای متاستاتیک سلول کلیوی و ملانوما به صورت انفوزیون داخل وریدی تجویز می گردد. دوز توصیه شده انفوزیون 600000 واحد/کیلوگرم طی 15 دقیقه هر 8 ساعت تا حد 14 دوز می باشد. این سیکل 5 روزه بعد از 9 روز تکرار می شود. دوره های بیشتر را می توان با فاصله حداقل 7 هفته ای تکرار نمود. روش تجویز استنشاقی دارو در دست بررسی است. در افراد مبتلا به ایدز نیز این دارو را تجویز می کنند. کاربردهای دیگر اینترلوکین در دست بررسی است.
فارماکوکینتیک:
متعاقب دوز بولوس داخل وریدی نیمه عمرهای توزیع aldesleukin در سرم و حذف آن به ترتیب 13 و 85 دقیقه می باشد. متعاقب تجویز زیر پوستی نیمه عمر جذب آن 45 دقیقه و نیمه عمر حذف آن 3/5 ساعت می باشد در حالی که میزان زیست دستیابی آن بین 35 و 47% متغیر است. Aldesleukin توسط کلیه ها به اسیدهای آمینه متابولیزه می شود.
اطلاعات کامل داروی دافع حشرات Insect Repellent
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
این فرآورده دافع حشرات است و به منظور پیشگیری از عفونت‌های ناشی از نیش حشرات یا بندپایان به کار می‌رود.
مکانیسم اثر:
مکانیسم اثر فرآورده ناشناخته باقی مانده است.
فارماکوکینتیک:
نزدیک به 17% جذب سیستمیک دارد. متابولیسم این دارو کبدی و دفع آن کلیوی می‌باشد.
منع مصرف:
در صورت حساسیت به یکی از اجزاء‌فرآورده، نباید به کار رود.
عوارض جانبی:
کاهش ضربان قلب، کاهش فشارخون، آتاکسی، بی‌خوابی و واکنشهای پوستی و آلرژیک از عوارض جانبی این فرآورده می‌باشد.
اطلاعات کامل واکسن آنفلوانزا Influenza Vaccines
گروه داروئی: واکسن ها،ایمنوگلوبولین ها و ضد سرم ها
موارد مصرف:
این واکسن فقط برای ایجاد ایمنی فعال (تولید پادتن) بر علیه آنتی ژن های ویروس آنفلونزا که در واکسن موجود است مصرف می شود. تزریق واکسن برای افراد با سن بیشتر از 6 ماه که به دلیل سن و شرایط پزشکی در معرض خطر ابتلا به آنفلونزا هستند، توصیه می شود. همچنین برای افرادی که خطر عوارض مربوط به آنفلونزا در آنها زیاد است( مثل سالمندان با بیش از 50 سال سن، کارکنان خانه سالمندان یا کارکنان بهداشتی و درمانی که با بیماران مزمن، سروکار دارند. کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیماریهای مزمن، کودکان تحت درمان طولانی مدت با آسپرین، زنان باردار که سه ماهه دوم و سوم آنها در فصل آنفلونزا واقع می گردد) نیز استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
واکسن آنفلونزا، آنتی ژن های تهیه شده از سه سویه مختلف ویروس های غیر فعال آنفلونزا می باشد که باعث تولید پادتن های خاصی می شود. مصونیت فقط در مقابل آن سویه هائی از ویروس ایجاد می شود که مشابهت نزدیکی با سویه های موجود در واکسن داشته باشند.
ایمنی زایی : واکسیناسیون بروز بیماری را تقریباً 70% کاهش می دهد. مصونیت تقریباً 14 روز بعد از تزریق واکسن ایجاد می شود و برای 6 ماه تا یک سال باقی می ماند.
منع مصرف:
در صورت وجود حساسیت نسبت به تخم مرغ( در مورد واکسن هایی که از مایع آمبریونیک جوجه مرغ تهیه شده اند)، حساسیت نسبت به هر یک از اجزاء واکسن، سابقه سندرمGuillen-Barre، سابقه عوارض عصبی بعد از تجویز واکسن ها، بیماری حاد تنفسی، عفونت حاد نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی واکسن آنفلونزا عموماً در بزرگسالان اهمیت نداشته و احتمال بروز آنها کم است . اختلالات عصبی ( مثل آسیب های مغزی، فلج نسبی عصب صورت و التهاب عصب بینائی) ، درد در محل تزریق، تب، درد عضلانی و احساس ناخوشی از عوارض جانبی واکسن آنفلونزا می باشد. به دلیل وجود مقادیر خیلی کم پروتئین های تخم مرغ در واکسن های جدید، واکنشهای حساسیتی به ندرت اتفاق می افتد.
