اطلاعات کامل داروی گلیسرین Glycerin
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
گلیسرین به عنوان ملین هیپراسموتیک و نرم کننده برای پیشگیری از یبوست استفاده می گردد.
مکانیسم اثر:
به دلیل اثر هیپراسموتیک آب را در روده جذب و محتویات روده را حجیم می کند که منجر به تحریک حرکات پریستالتیک روده و تحرک مدفوع نیز می گردد.
فارماکوکینتیک:
زمان شروع اثر دارو پس از مصرف از راه مقعد در حدود 1-25/0 ساعت است.
منع مصرف:
این دارو در صورت کولوستومی یا ایلئوستومی نباید مصرف گردد.
عوارض جانبی:
ممکن است باعث از دست رفتن آب بدن، تهوع و استفراغ شود.
تداخلات دارویی:
مصرف طولانی آن ممکن است به دلیل دفع پتاسیم اثر داروهای مدر نگهدارنده پتاسیم را کاهش دهد.
اطلاعات کامل داروی گلوترال Glutaral
گروه داروئی: ضدعفونی کننده ها و مواد محافظ
موارد مصرف:
گلوتارال برای ضد عفونی و استریل کردن وسایل دندانپزشکی، جراحی، آندوسکوپی، حرارت سنج ها و وسایل پلاستیکی و لاستیکی مورد استفاده در راه های تنفسی و بیهوشی به کار می رود.
مکانیسم اثر:
گلوتارال یک دی آلدئید اسیدی است. قلیایی کردن 5/8 -5/7 =PH با بیکربنات سدیم یا نمک های پتاسیم منجر به تبدیل آن به یک عامل ضد میکروب قوی با اثر میکروب کشی، ضدتوبرکولوئید، قارچ کشی، اسپورکشی و فعالیت ضد ویروسی می شود. توانایی ترکیب حتی در حضور مواد آلی ( خون، بافت، مخاط ) نیز به میزان زیاد باقی می ماند.
هشدار ها:
1- بخارات حاصل از محلول ممکن است باعث تحریک دستگاه تنفسی شود.
2- تماس محلول با پوست و مخاط ممکن است باعث بروز حساسیت گردد.
توصیه های دارویی:
از تماس محلول با چشم ها، پوست و غشاهای مخاطی باید اجتناب شود. در صورت تماس اتفاقی، موضع باید سریعاً با آب شسته شود و در خصوص چشم هابه پزشک مراجعه شود.
اشکال داروئی:
GLUTARAL 2% 3.8 L SOLUTION
[محول گلوترال]
اطلاعات کامل داروی گلوکزآمین Glucosamine
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
درمان اختلالات روماتیک
موارد مصرف: درمان اختلالات روماتیک مانند اوستئوآرتریت
مکانیسم اثر:
گلوکزآمین به طور طبیعی در بدن وجود داشته در ساخت بافت کارتیلاژ نقش دارد. با افزایش سن توانایی بدن برای ساخت گلوکزآمین کاهش می یابد و در نتیجه این دارو برای جبران کاهش توانایی بدن در ساخت گلوکزآمین در اختلالات روماتیک استفاده می شود.
مقدار مصرف: دستور تجویز مطابق با میزان ماده موثره کپسول متفاوت است.
عوارض جانبی:
درد معده، یبوست، اسهال، نفخ، سردرد، راش
هشدار ها:
به علت افزایش احتمال مقاومت به انسولین تجویز این دارو در بیماران دیابتی باید با احتیاط صورت گیرد.
اطلاعات کامل داروی گلوکاگون Glucagon
اشکال داروئی: آنتی دوت ها،شلات کننده ها و آنتاگونیست ها
موارد مصرف:
گلوکاگون به عنوان داروی جانشین مناسب برای گلوکز تزریقی در درمان کاهش قند خون و به عنوان داروی کمکی در رادیوگرافی دستگاه گوارش به کار می رود.
مکانیسم اثر:
گلوکاگون گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز کبدی را افزایش می دهد و سبب افزایش cAMPمی شود. نتیجه این اعمال افزایش غلظت گلوکز پلاسما، شل شدن عضلات صاف و اثر اینوتروژیک مثبت قلبی می باشد.
فارماکوکینتیک:
متابولیسم دارو در کبد و کلیه انجام می شود و نیمه عمر آن 10 دقیقه می باشد. اثر دارو( افزایش قند خون) 20-5 دقیقه پس از تزریق داخل وریدی، 15 دقیقه پس از تزریق داخل عضلانی و 45-30 دقیقه پس از تزریق زیرجلدی شروع می شود. طول مدت اثر دارو 90 دقیقه است.
منع مصرف:
در فئوکروموسیتوم، تومور ترشح کننده انسولین و تومور ترشح کننده گلوکاگون نباید مصرف شود.
اطلاعات کامل داروی گلی کلازید Gliclazide
گروه داروئی: داروهای ضد دیابت
موارد مصرف:
این دارو به عنوان عامل کمکی در درمان و کنترل دیابت قندی نوع دو و سایر دیابت های قندی همراه با بیماری های غدد درون ریز ( مثل بیماری کوشینگ)، و بیماری های ژنتیکی( مثل خطاهای متابولیسمی) مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
سولفونیل اوره ها با تحریک حاد آزاد شدن انسولین از سلول های ß و افزایش ورود یون کلسیم باعث اگزوسیتوز انسولین می شود. مصرف طولانی مدت این داروها حساسیت به انسولین را در بافت های محیطی مانند کبد، عضله و سلولهایی مانند مونوسیت ها و اریتروسیت ها افزایش می دهد که نتیجه آن کاهش گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنز در کبد است. این دارو با مقادیر درمانی، بهم چسبندگی و اتصال پلاکت ها را به سلول های اندوتلیال( به دلیل مهار آزاد شدن اسید آراشیدونیک و کاهش تولید ترومبوگزان و افزایش تولید پروستاسایکلین و آزاد شدن فعال کننده پلاسمینوژن) کاهش می دهد. با مهار پمپ سدیم- پتاسیمATPase و تثبیت غلظت کلسیم و پتاسیم، این دارو همچنین دارای اثر محافظتی در مقابل آریتمی های قلبی می باشد.
فارماکوکینتیک:
این دارو دارای جذب خوب و سریعی می باشد، ولی در حضور غذا جذب دارو به تأخیر می افتد. این دارو به نسبت زیادی به پروتئین های پلاسما متصل می شود و نیمه عمر آن معادل با 4/10 ساعت می باشد.
منع مصرف:
در صورت وجود اسیدوز، سوختگی های شدید، کومای دیابتی، کتواسیدوز دیابتی، کومای غیر کتونی هیپراسمولار، جراحی های بزرگ، ترومای شدید، بیماریهای همراه با نوسانات شدید غلظت خون یا تغییرات سریع در نیاز به انسولین، اسهال شدید، فلج نسبی معده، انسداد روده ای، استفراغ طولانی مدت، بیماری هایی که باعث تأخیر در جذب غذا می شوند و بیماری های کبدی و بارداری، نباید از این دارو استفاده کرد.
عوارض جانبی:
افت قند خون ( گیجی، اضطراب، سرگیجه ، سردرد، تهوع، تاری دید، خواب آلودگی، گرسنگی شدید)، افزایش وزن، اختلالات گوارشی، افزایش دفع ادرار از عوارض شایع این دارو هستند.
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با الکل باعث بروز واکنش شبه دی سولفیرام و افزایش احتمال هیپوگلیسمی می شود. همچنین انسولین، آلوپورینول، کاپتوپریل، انالاپریل، آسپارژیناز، کورتیکوستروئیدها، مدرهای تیازیدی، میکونازول، لیتیم، سایمتیدین و رانیتیدین اثر هیپوگلیسیمی این دارو را تشدید می کنند. داروهای ضد انعقادی به طور متقابل با این دارو تداخل اثر دارند، به طوری که مصرف همزمان آنها با تشدید اثرات فارماکولوژیک هر کدام از آنها همراه است. باربیتورات ها اثر این دارو را طولانی تر می کنند. آنتاگونیست های گیرنده های ß ، ریفامپین، ریفابوتین اثر هیپوگلیسمی دارو را کاهش می دهد. استروئیدهای آنابولیک، آندروژن ها، بروموکریپتین، دیسوپیرامید، پیریدوکسین تتراسایکلین، تئوفیلین دارای اثر پایین آورنده قند خون هستند و لذا در صورت مصرف همزمان باید مقدار مصرف داروی ضد دیابت خوراکی را کاهش داد. ضد تشنج های هیدانتوئینی، مسددهای کانال های کلسیمی، کلونیدین، دانازول، دکسترومتورفان، دیازوکساید، استروژن ها، ضد بارداری های خوراکی حاوی استروژن، فوروزماید، گلوکاگون،هورمون رشد، ایزونیازید، مرفین، نیاسین، فنوتیازین ها، مقلد های سمپاتیک و هورمون های تیروئید باعث افزایش قند خون می شوند و در صورت مصرف همزمان باید مقدار مصرف داروی ضد دیابت خوراکی را افزایش داد.
هشدار ها:
در صورت افزایش قند خون( شامل تغییرات هورمون های جنسی مؤنث، تب شدید، هیپرآلدسترونیسم، عفونت شدید، استرس های روانی و هیپرتیروئیدیسم ) و در صورت احتمال افت قند خون( شامل کم کاری غده کلیوی، بیماران ضعیف و ناتوان، سوءتغذیه، کم کاری غده هیپوفیز، هیپوتیروئیدیسم، نارسایی کلیوی، هرگونه سابقه حساسیت نسبت به سولفونیل اوره ها، سولفونامیدها و مدرهای تیازیدی، این دارو را باید با احتیاط کامل به کار برد.
اطلاعات کامل داروی گلاتیرامر استات Glatiramer Acetate
گروه داروئی: مهار کننده های ایمنی
موارد مصرف:
توجه: اطلاعات ذیل توسط بخش علمی شرکت سیناژن تهیه شده است
تنظیم کننده سیستم ایمنی، عامل درمانی مالتیپل اسکلروزیس(MS)
سینومر در درمان MS عود کننده اســتفاده می شــود. مشخص شده اســت که این دارو تعداد و شــدت حمله ها را کاهش می دهد و روند ناتوانی را کند می کند.
مکانیسم اثر:
طبق مطالعات انجام شده این دارو ترکیبی از پلی پپتیدهای صناعی متشکل از چهار اسید آمینه است که موجب کاهش پاسخ ایمنی بیماران مبتلا به MS عود کننده می شود اگر چه مکانیسم اثر دقیق این دارو هنوز شناخته نشده است.
فارماکوکینتیک:
بر طبق مطالعات انسانی و حیوانی، قسمت اعظم داروی تزریق شده، در محل تزریق هیدرولیز می گردد. بخشی از داروی تجویز شده به سیستم لنفاوی وارد می شود و به گره های لنفاوی می رسد و احتمالاً بخشی نیز به صورت دست نخورده به گردش خون سیستمیک وارد می شود.
منع مصرف:
در صورت حساسیت به گلاتیرامر استات و مانیتول مصرف دارو باید قطع شود.
اطلاعات کامل داروی جینکو بیلوبا Ginkgo biloba
گروه داروئی: -
موارد مصرف:
نام علمی گیاه: Ginkgo biloba
بخش مورد استفاده گیاه: عصاره برگ گیاه است.
عمده ترین موارد مصرف جینکو بیلوبا در درمان اختلالات وعلائم ناشی از محدودیت گردش خون مغزی (مانندکم شدن حافظه ویا اختلالات ادراکی ، سرگیجه، وزوزگوش ، سردرد ، اضطراب ، افسردگی ، خستگی ) ، اختلالات عروقی محیطی ، زوال عقل ( الزایمر ) است.
اثرات تقویت حافظه و افزایش تمرکز این گیاه ثابت شده است.
160 میلیگرم مصرف روزانه عصاره جینکو با 5 میلی گرم دانپزیل روزانه در بیماران مبتلا به زوال عقل برابری می کند.
مکانیسم اثر:
سه فلاونوئید عمده گیاه جینکو بیلوبا عبارتند از کورستین , کامپفرول و ایزورهامتین
اثر درمانی آن به علت مهار غیر اختصاصی و برگشت پذیر منو آمینو اکسیداز است که بسیاری از داروهای ضد افسردگی به همین طریق عمل می کنند.
عوارض جانبی:
خونریزی خود بخودی و سردرد به ندرت مشاهده شده است.
اطلاعات کامل داروی ژستونورون کاپروات Gestonorone Caproate
گروه داروئی: هورمون های جنسی
موارد مصرف:
این دارو در درمان سرطان آندومتر و هیپرتروفی خوش خیم پروستات به کار می رود.
مکانیسم اثر:
ژسترون یک پروژسترون طولانی اثر و قوی می باشد. مکانیسم اثر آن مشابه پروژسترون ها می باشد.
منع مصرف:
در صورت بارداری، خونریزی تشخیص داده نشده واژن، نارسایی کبدی، هرگونه بیماری فعال کبدی، بیماری شدید شریانی، کارسینومای مجاری تناسلی یا پستان، یرقان ایدیوپاتیک، خارش شدید و پورفیری، این دارو را نباید مصرف کرد.
عوارض جانبی:
آکنه، کهیر، احتباس مایعات، افزایش وزن، اختلالات گوارشی، تغییر در تمایل جنسی، احساس ناراحتی در پستان، علائمی شبیه به سندرم قبل از قاعدگی، از عوارض جانبی مهم این دارو محسوب می شوند.
اطلاعات کامل داروی جم سیتابین Gemcitabine
گروه داروئی: آنتی نئوپلاستیک
موارد مصرف:
Gemcitabine یکی از آنالوگ های Cytarabine می باشد که در داخل سلول به نولکئوزیدهای دی فسفات و تری فسفات فعال متابولیزه می گردد که سنتز DNA را مهار می کنند و آپوتپوز را تحریک می کنند و عمدتاً علیه سلولهای فاز S فعال هستند و در برخورد با تومورهای سفت مثل تومورهای مثانه، پستان، ریه و پانکراس کاربرد دارد. هم چنین در سرطان های سرویکس و تخمدان مصرف می گردد. Gemcitabine به طریق داخل وریدی و به فرم هیدروکلرید تجویز می گردد. دوزهای تجویزی بر اساس پایه محاسبه می شوند. 14/1 گرم فرم هیدروکلرید دارو تقریباً معادل یک گرم Gemcitabine می باشد. غلظت محلول انفوزیون نباید از میزان معادل 40 mg/ml Gemcitabine تجاوز کند.
دوز آغازین توصیه شده معادل با g/m 1Gemcitabine است که از طریق انفوزیون طی 30 دقیقه داده می شود و متعاقب آن دوزهای تجویزی بر اساس پاسخ درمانی و مسمومیت تنظیم می شود. در درمان سرطان پانکراس دوره آغازین درمان تا حد 7 مرتبه از این مقدار دوز در فواصل یک هفته ای داده می شود و یک هفته بعد از بهبود با رژیم انفوزیون یکبار در هفته و به مدت 3 هفته متوالی از 4 هفته دنبال می شود. در درمان سرطان ریه نوع non- small cell و سرطان مثانه این دارو معمولاً همراه با cisplatin تجویز می شود. دوزهای توصیه شده gemcitabine به صورت بالا و یکبار در هفته به مدت 3 هفته می باشد که با یک هفته استراحت پیگیری می شود و یا به صورت جایگزین g/m 25/1 از این دارو در روزهای 1 و 8 از یک دوره 21 روزه به بیماران داده می شود و متناسب با بروز مسمومیت دوزهای تجویزی تنظیم می شوند. در سرطان پستان این دارو همراه با یک تاکسان داده می شود مثل paclitaxel و دوز تجویزی gemcitabine g/m 25/1 در روزهای 1 و 8 از یک دوره 21 روزه است که متناسب با مسمومیت تنظیم می شود.
فارماکوکینتیک:
متعاقب تجویز داخل وریدی این دارو به سرعت از خون پاکسازی می شود و توسط سیتیدین دآمیناز در کبد، کلیه، خون و دیگر بافتهای بدن متابولیزه می شود. کلیرانس آن تقریباً 25% در زنان پایین تر از مردان می باشد و تقریباً تمام دوز تجویزی از طریق ادرار و به شکل -داکسی- . دی فلورویوریدین (dFdU) دفع می شود وتنها حدود 1% در مدفوع یافت می شود. متابولیسم داخل سلولی آن باعث تولید متابولیت های مونو، دی و تری فسفات می شود که دوتای آخر فعال هستند. نیمه عمر آن بین 42 تا 94 دقیقه متغیر است که بستگی به سن و جنس دارد. نیمه عمر داخل سلولی فرم تری فسفات بین 7/0 تا 2/1 ساعت متغیر است.
اطلاعات کامل داروی ژلاتین Gelatin
گروه داروئی: محصولات خون ،افزایش دهنده های پلاسما و خون ساز
موارد مصرف:
این محلول به عنوان حجیم کننده پلاسما در موارد شوک ناشی از کاهش حجم خون و به عنوان جانشین مایعات در تعویض پلاسما، جانشین پلاسما در گردش خون خارج از بدن، برای پرفوزیون عضو جدا شده و به عنوان محلول حامل برای انسولین مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
این فرآورده در صورت ابتلای بیمار به نارسایی احتقانی شدید قلب و نارسایی کلیه نباید مصرف شود.
هشدار ها:
1- در بیمارانی که تجویز این محلول احتمالاً خطر زیادی بار گردش خون را ایجاد می‌کند،( به ویژه بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب یا عیب کار کلیه) ، مصرف این دارو باید با احتیاط صورت گیرد.
2- تزریق سریع این محلول، به ویژه در بیمارانی که حجم خون آنها طبیعی است، ممکن است سبب آزاد شدن مواد موثر بر عروق مانند هیستامین شود.
3- از آنجا که این فرآورده حاوی یون کلسیم است، مصرف آن در بیماران تحت درمان با گلیکوزیدهای قلبی باید با احتیاط صورت گیرد.
4- سرعت انفوزیون به وضعیت بیمار بستگی دارد. در حالت عادی ml/hr 500 انفوزیون می‌شود.
5- این محلول را باید از راه انفوزیون وریدی و با حجمی تقریباً مساوی با حجم خون از دست رفته تجویز نمود.
توصیه های دارویی:
1- توصیه می‌شود قبل از انفوزیون، محلول تا درجه حرارت بدن گرم می‌شود. این محلول در دمای کمتر از 3 درجه به صورت ژل در می‌آید که گرم کردن آن، این حالات را از بین می‌برد.
2- می‌توان این فرآورده را با سایر محلول‌های انفوزیون مانند کلرورسدیم، دکستروز و رینگر یا خون هپارینه و داروهای محلول در آب مانند انسولین و استرپتوکیناز مخلوط کرد.
