اطلاعات داروی آناگریلید Anagrelide
گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی
موارد مصرف:
برای درمان ترمبوسایتمی (thrombocythemia ) اولیه در کسانی که تحمل سایر داروها را ندارند و یا با سایر داروها پاسخ مناسب دریافت نمی کنند کاربرد دارد. همچنین در ترمبوسایتمی ثانویه نیز مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
آناگرلید یک مهار کننده Cyclic AMP phosphodiesterase III است که تولید پلاکت در خون را کاهش می دهد و با افزایش دوز درمانی از تجمع پلاکت ها جلوگیری می کند.
فارماکوکینتیک:
این دارو بخوبی از راه گوارش جذب می شود و یک ساعت پس از مصرف با معده خالی حداکثر غلظت پلاسمایی به دست می آید. و در صورت مصرف همراه یا بعد از غذا 3 ساعت بعد به غلظت ماکزیمم در پلاسما می رسد.
در کبد شدیدا توسط آنزیم سیتوکروم P450 ایزوآنزیم CYP1A2 متابولیز می شود.
دفع دارو کلیوی است و 1 درصد آن بدون تغییر از مدفوع دفع می شود. نیمه عمر دارو در پلاسما 1.3 ساعت است.
منع مصرف:
در حیوانات اثرات سمی روی جنین اثبات شده است. بنابراین مصرف در بارداری ممنوع است.
عوارض جانبی:
بیشترین عوارض آناگرلاید سردرد، تپش قلب، تاکی کاردی، اسهال، درد شکم، احتباس مایعات، تهوع، خستگی است
سایر عوارضی که کمتر گزارش شده: سرگیجه، نفخ شکم، تنگی نفس، راش پوستی و کم خونی.
به ندرت عوارض قلبی- عروقی از قبیل: اینوتروپ مثبت، کاردیومیوپاتی و ضعف عضله قلب گزارش شده.
تداخلات دارویی:
منع مصرف همزمان:
Highest risk QTc-prolonging agents؛ Ivabradine؛ Mifepristone؛ Moderate risk QTc-prolonging agents؛ Urokinase
سایر تداخلات مهم:
QTc-prolonging agents؛ Herbs (Anticoagulant/Antiplatelet properties)(eg, Alfalfa, Anise, Bilberry)
هشدار ها آناگریلید
هشدار:
منع مصرف: نارسایی شدید کبدی
احتیاط:
در بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، نارسایی خفیف تا متوسط کبدی احتیاط شود
Torsades de pointes و تاکی کاردی بطنی گزارش شده است؛ معاینات قلبی عروقی مثل ECG را قبل از شروع درمان در تمام بیماران انجام دهید
نارسایی کبدی غلظت Anagrelide را افزایش می دهد و می تواند ریسک افزایش طول QTc را بالا ببرد؛ بیماران مبتلا به نارسایی کبدی را از نظر افزایش طول QTc و سایر واکنش های جانبی قلبی مانیتور کنید
QTc و ضربان قلب را در داوطلبان سالم افزایش می دهد؛ نباید در بیماران دارای ریسک فاکتورهای مشخص در افزایش طول QTc مثل سندروم ارثی QT طولانی، سابقه افزایش طول QTc، مصرف داروهایی که می توانند QTc را افزایش دهند و هایپوکالمی تجویز شود.
در بیماران قلبی تنها در صورتی که منافع دارو بیشتر از عوارض آن باشد استفاده شود
در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، برادی آریتمی یا اختلالات الکترولیتی، مانیتورینگ دوره ای ECG را انجام دهید.
هایپوتنشن ارتواستاتیک در دوزهای بالا گزارش شده است؛ تغییرات جزئی در فشار خون با مصرف 2mg/dose مشاهده شده است
تجویز همزمان با آسپرین ریسک رویدادهای هموراژیک را افزایش می دهد
بیماری های ریوی اینترستیشیال (مثل آلوئولیت آلرژیک، پنومونی ائوزینوفیلیک و پنومونیت اینترستیشیال) با مصرف Anagrelide گزارش شده است؛ بیشتر موارد همراه با دیس پنه پیش رونده و اینفیلتره های ریوی بوده اند؛ زمان شروع علائم بین 1 هفته تا چند سال پس از شروع درمان است؛ در صورت بروز دارو را قطع کنید، علائم با قطع دارو بهبود می یابد
پلاکت، هموگلوبین، WBC، LFT، Cr، BUN را حداقل در دو هفته اول مانیتور کنید.
توصیه های دارویی:
پزشک، داروساز، پرستار و دندانپزشک خود را از مصرف این دارو مطلع سازید
ممکن است به راحتی خونریزی پیدا کنید. از آسیب ها خودداری کنید. از مسواک نرم و ریش تراش برقی استفاده کنید.
در صورت بارداری یا شیردهی یا قصد به بارداری پزشک را مطلع سازید. در طول درمان از روش های پیشگیری از بارداری قابل اطمینان استفاده نمایید.
سایر داروهای مصرفی چه نسخه ای و چه OTC و بیماری های همزمان (مثل بیماری کبدی) را به پزشک خود اطلاع دهید.
اشکال داروئی:
ANAGRALIDE 0.5MG CAP
[کپسول آناگرالید]
اطلاعات داروی دی اتیل اتر Anaesthetic Ether
گروه داروئی: بیهوش کننده های عمومی
موارد مصرف:
اتر به عنوان داروی بیهوش کننده مصرف می‌شود.
فارماکوکینتیک:
حداقل غلظت آلوئولی (MAC)اتر 92/1% است.
منع مصرف:
در بیماران مبتلا به دیابت، عیب کار کلیه ، افزایش فشار مایع مغزی – نخاعی و بیماری شدید کبد نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
تحریک مخاط تنفسی، اسپاسم حنجره، کاهش شدید فشار خون، افزایش شدید دمای بدن و تشنج از عوارض جانبی اتر است.
تداخلات دارویی:
اتر با داروهای شل‌کننده عضلات تداخل دارد.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
مصرف آتروپین و یا سایر داروهای مشابه برای کاهش ترشحات بزاق و برونش توصیه می‌شود.
اشکال داروئی:
ETHER SOL FOR INHALATION
[محلول استنشاقی اتر]
اطلاعات داروی آمیل نیتریت Amyl Nitrite (محلول استنشاقی)
گروه داروئی: آنتی دوت ها،شل کننده ها و آنتاگونیست ها
موارد مصرف:
آمیل نیتریت برای درمان حملات حاد آنژین صدری به کار می رود . ولی به دلیل وجود داروهایی با سمیت کمترمانند نیترات ها کمتر مورد استفاده می گیرد . این تر کیب عموماً در درمان مسمومیت با سیانید مصرف می شود.این دارو همچنین به عنوان داروی کمک تشخیصی در بررسی عملکرد ذخیره ای قلب استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
به نظر می رسد که اثر ضد آانژین آمیل نیتریت در نتیجه کاهش فشار شریانی سیستمیک و ریوی باشد و کاهش برونده قلبی به دنبال مصرف آمیل نیتریت، ناشی از گشاد شدن عروق محیطی می باشد. به عنوان پاد زهر مسمو میت با سیانید،آمیل نیتریت موجب تشکیل متهموگلوبینمی می گردد. این ماده با سیانید تر کیب شه و تبد یل به تر کیب غیر رسمی سیانومتهموگلوبین می شود.
فارماکوکینتیک:
اثر آن طی 30 ثانیه شروع شده و 5-3 دقیقه ادامه خواهد داشت. متابولیسم آن کبدی است وتقریبا %33 آن از راه کلیه ها دفع می گردد.
عوارض جانبی:
عوارض شایع سر گیجه، و منگی هنگام بر خاستن از حالت خوابیده و یا نشسته، بر افروختگی صورت و گردن، سردرد خفیف، تهوع یا استفراغ، نبض سریع و بی قراری می باشد.
تداخلات دارویی:
مصرف همزمان با داروهای پایین آورنده فشار خون و سایر داروهای گشاد کننده عروق اثرآن را تشدید می کند. اثرات آنتی هیستامین و نوراپی نفرین و استیل کوین در مصرف همزمان با آمیل نیتریت کاهش می یابد .اروهای مقلد سمپاتیک اثر آمیل نیتریت را کم می کنند.
هشدار ها:
توصیه های دارویی:
اشکال داروئی:
AMYL NITRITE AMP INHALATION
[محلول استنشاقی آمیل نیتریت]
اطلاعات قرص آموکسی سیلین، کلاریترومایسین، پنتوپرازول Amoxicillin، Clarithromycin، Pantoprazole
گروه داروئی: داروهای گوارشی
موارد مصرف:
این دارو ترکیبی از سه جزء تشکیل شده و در درمان هلیکوباکتری معدی کاربرد دارد.
اطلاعات داروی آموکسی سیلین AMOXICILLIN
گروه داروئی: داروهای ضد باکتری
موارد مصرف:
این دارو در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت های گوش میانی، سینوزیت، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم ، مننژیت متگوکوکی، ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری، این دارو در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت های گوش میانی، سینوزیت، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم ، مننژیت متگوکوکی، ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری، پیشگیری از آندوکاردیت و به عنوان داروی کمکی در درمان مننژیت لیستریایی و سوزاک مصرف می شود. به علاوه، این دارو در درمان تب تیفوئیدی و نیز در پیشگیری از عفونت دندانی مصرف می شود.
مکانیسم اثر:
به یک یا چند پروتئین PBP متصل شده و مرحله ترانس پپتیداسیون نهایی سنتز پپتیدوگلیکان در دیواره سلولی باکتریایی را مهار می کند، در نتیجه از بیوسنتز دیواره سلولی جلوگیری می کند. با توقف چینش دیواره سلولی، باکتری ها به تدریج در اثر فعالیت آنزیم های اتولیتیک دیواره سلولی (اتولیزین ها و مورین هیدرولازها) لیز می شوند.
فارماکوکینتیک:
90 -75 درصد از دارو از راه خوراکی جذب می شود و پس از 2-1 ساعت غلظت سرمی دارو به اوج می رسد. نیمه عمر دارو 1/5-1 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است تا 12 ساعت افزایش یابد. 70-65 در صد دارو به صورت تغییر نیافته از راه کلیه دفع می شود.
منع مصرف:
در صورت وجود سابقه آلرژیک به پنی سیلین ها نباید مصرف شود.
عوارض جانبی آموکسی سیلین
واکنش های حساسیتی شامل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم، شوک آنافیلاکتیک در بیمارانی که دچار حساسیت مفرط می شوند، با مصرف این دارو گزارش شده است.
اطلاعات داروی آمورولفین Amorolfine
گروه داروئی: داروهای ضد قارچ
موارد مصرف:
Amorolfine یک مشتق مورفولین می باشد که به صورت هیدروکلرید و به طریق موضعی در درمان عفونت های قارچی پوست و ناخن کاربرد دارد. جذب سیستمیک این دارو متعاقب مصرف موضعی، ناچیز می باشد. جهت درمان عفونت های ناخن ناشی از درماتوفیت ها، مخمرها و کپک ها محلول حاوی 5% Amorolfine یکبار یا گاهی اوقات دوبار در هفته بر روی ناخن مبتلا ریخته می شود تا زمانی که ناخن مجدداً تولید شود. به طور کلی درمان باید 6 تا 12 ماه ادامه یابد.
در مورد عفونت های پوستی شامل عفونت های درماتوفیتی از کرمی حاوی 25/0% Amorolfine به میزان یکبار در روز برای حداقل 2 تا 3 هفته (وتا 6 هفته در مورد عفونت های پا) استفاده می شود و 3 تا 5 روز بعد از حاصل شدن بهبود بالینی نیز ادامه می یابد.
عوارض جانبی:
تحریک پوستی به صورت قرمزی، خارش و احساس سوزش و ندرتاً واکنش های پوستی شدیدتر در مصرف این دارو به شکل موضعی گزارش شده است.
فعالیت ضد میکروبی: Amorolfine یک مشتق مورفولین با فعالیت ضد قارچی است و از طریق دخالت در تولید استرول های اولیه لازم برای عملکرد غشاهای سلول قارچی عمل می کند. Amorolfine در محیط آزمایشگاهی علیه گروه گسترده ای از پاتوژن ها و قارچ های مهاجم عمل می کند مانند: درماتوفیت ها، Blastomyces dermatitids ، کاندیدا ، Histoplasma capsulatum و Sporothrix schenckii . هم چنین بر علیه آسپرژیلوس فعالیت می کند اگرچه برخلاف فعالیت آزمایشگاهی آن، Amorolfine در تجویز سیستمیک غیرفعال است و این باعث محدودیت کاربرد آن به صورت کاربرد موضعی در عفونت های سطحی می شود.
اشکال داروئی:
اطلاعات داروی آموباربیتال Amobarbital
گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها
موارد مصرف:
بدلیل عوارض جانبی و خطر وابستگی این دارو، استفاده از آن دیگر توصیه نمی شود، اگر چه ادامه مصرف آن گاهی در بیماران دچار بیخوابی مقاوم شدید لازم می گردد.
فارماکوکینتیک:
این دارو براحتی از دستگاه گوارش جذب می شود. حدود 60% باند پروتئینی پلاسمائی دارد. نیمه عمر حذفی آن 25-20 ساعت است که در نوزادان طولانی تر می شود. از جفت رد شده و مقادیر کمی از آن در شیر مادر ترشح می شود. در کبد متابولیزه می شود بیش از نیمی از آن وارد ادرار می شود، حدود 5% آن از طریق مدفوع دفع می شود.
عوارض جانبی:
خواب آلودگی، سداسیون و آتاکسی، سرکوب تنفسی، سردرد، اختلالات گوارشی، واکنشهای پوستی، گیجی و نقائص حافظه ، تهییج متناقض، تحریک پذیری واکنشهای ازدیاد حساسیت مثل اریتم مولتی فرم و درماتیت اکسفولیاتیو، هپاتیت، کلستاز، حساسیت به نور(فتوسنسیتویتی)، اختلالات خونی مثل آنمی مگالوبلاستیک، ایجاد مالفورماسیونهای مادرزادی، مسمومیت نوزادی و علائم شبیه نقص ویتامین k در نوزادان متولد شده از مادران مصرف کننده این دارو.
تداخلات دارویی:
هشدار ها:
اطلاعات قرص آمی تریپتیلین AMITRIPTYLINE، تریپلین TRIPLINE، ساروتن SAROTEN
گروه داروئی: داروهای ضد افسردگی
این دارو متعلق به گروه ضد افسردگی های سه حلقه ای می باشد. منظور از سه حلقه ای این است که در مولکول دارو سه حلقه به هم متصل هستند. مورد اصلی تجویز این دارو از گذشته تا کنون در درمان افسردگی بوده اما امروزه در برخی از درد های عصبی و جهت پیشگیری از میگرن و مواردی از این دست توسط پزشکان تجویز می شود.
توصیه ها:
پیش از شروع مصرف این دارو در صورت باردار یا شیرده بودن ،سابقه ی بیماری هایی نظیر تیروئید پر کار ،مشکلات کبدی ،صرع، دیابت، یبوست های مزمن، بیماری قلبی عروقی، چشمی و یا بیماری های اعصاب و سایر بیماری هارا به پزشک خود اطلاع دهید.
از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود، با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و سوالات خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، می تواند عوارض نامناسبی برای بیمار در برداشته باشد که اصطلاحا به آن سندرم محرومیت دارو می گویند و عوارضی همچون سردرد، تهوع، ضعف، حملات ترس و بی حالی در بر دارد.از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود (خصوصا سایر داروهایی که تاکنون و در یک ماه اخیر برای درمان افسردگی و خواب استفاده نموده اید) در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.اگر آمی تریپتیلین به صورت یک نوبت در روز تجویز شود بهترین زمان مصرف آن شب ها پیش از خواب می باشد. با این حال دارو را همانطور که پزشکتان برای شما تجویز کرده مصرف نمایید.ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.این دارو با غذا تداخلی ندارد و می توانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.به دلیل این که مسمومیت با ضد افسردگی های سه حلقه ای بسیار خطرناک است دارو را به همان مقدار تجویز شده مصرف کنید و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید. در صورت مصرف بیش از حد یا ناخواسته ی دارو حتما با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.
اطلاعات داروی آمی سولپراید Amisulpride
گروه داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها
موارد مصرف:
این دارو عمدتاً در درمان سایکوزهائی همچون اسکیزوفرنیا و در برخی موارد جهت درمان افسردگی بکار می رود.
فارماکوکینتیک:
از طریق دستگاه گوارشی جذب شده، فراهمی زیستی آن 48-43% است. پیک اولیه سطح پلاسمائی آن یک ساعت و پیک دوم آن 4-3 ساعت بعد از مصرف خوراکی پدیدار می شود. باند پروتئینی آن حدود 16% است. متابولیسم آن محدود و بیشترین میزان دارو بصورت تغییر نیافته در ادرار و مدفوع یافت می شود. نیمه عمر حذفی آن حدود 12 ساعت است.
عوارض جانبی:
بیخوابی، اضطراب، بیقراری، خواب آلودگی، اختلالات گوارشی، یبوست، تهوع و استفراغ، خشکی دهان، واکنشهای آلرژیک، تستهای عملکرد کبدی ابنورمال و تشنج. هیپرپرولاکتینمی که باعث گالاکتوه، آمنوره،اختلال باروری، ژینکوماستی سینه ودیسفانکشن جنسی می شود.افزایش وزن، عوارض حرکتی اکستراپیریمیدال وابسته به دوز، کاردیودیسکنزی در مصرف دراز مدت، سندرم نوروپتیک بدخیم، هیپوتانسیون برادیکاردی، طولانی شدن QT، آریتمی Torsade point.
تداخلات دارویی:
هشدار ها:
اشکال داروئی:
قرص آمی سولپراید 400 میلی گرم
SANOFI AVENTIS [آلمان ]
اطلاعات داروی آمینوگلوتتمید Aminoglutethimide
گروه دارویئ: آنتی نئوپلاستیک
موارد مصرف:
Aminoglutethimide یکی از آنالوگ های glutethimide است که سابقاً به خاطر خصوصیات ضعیف ضد تشنج مصرف می شده است. این دارو تولید استروئیدهای آدرنال را مهار می کند و به صورت مهارکننده آروماتاز از تبدیل آندروژن ها به استروژن ها جلوگیری می کند (منبع اصلی استروژن در زنان فاقد عملکرد تخمدانی). از این دارو در درمان سرطان پستان متاستاتیک در زنان بعد از سن یائسگی و با دوز 250 میلی گرم تا 4 بار در روز به صورت خوراکی استفاده می شود. از این دارو همچنین در دوزهای مشابه به عنوان درمان تسکینی در مردان مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات استفاده می شود. همچنین درمان جایگزین باید کورتیکواستروئید باید داده شود و معمولاً 20 تا 30 mg هیدروکورتیزون در دوزهای تقسیم شده داده می شود. در درمان سندرم کوشینگ از دوزهای مشابه یا بالاتر این دارو استفاده می شود و تا 2 گرم در روز ممکن است نیاز شود. در این بیماران درمان مکمل با کورتیکواستروئیدها لازم نیست.
فارماکوکینتیک:
Aminoglutethimide متعاقب دوز خوراکی به خوبی جذب می شود و اوج غلظت پلاسمایی آن بعد از یک تا چهار ساعت ایجاد می شود. در کبد متابولیزه می شود و عمدتاً به N-hydroxylaminoglutethimide و N-acetylaminoglutethimide تبدیل می شود و به نظر می رسد که متابولیسم خودش را تحریک می کند. نیمه عمر آن حدود 13 ساعت گزارش شده است (متعاقب یک دوز منفرد). ولی بعد از حدود 2 هفته درمان مداوم به حدود 9 ساعت کاهش می یابد.
Aminoglutethimide از طریق ادرار دفع می شود و حدود نیمی از دوز تجویزی به صورت تغییر نکرده و باقی به صورت متابولیت ها دفع می شوند. تنها حدودد 20 تا 25% یک دوز به پروتئین های پلاسما متصل می شوند.
عوارض جانبی:
شایع ترین عوارض جانبی حاصل از آن عبارتند از خواب آلودگی، خستگی و راش های پوستی (گاهاً همراه با تب) که این ها به طور کلی بعد از 6 هفته اول درمان از بین می روند. گاهاً سرگیجه و حالت تهوع رخ می دهد. ندرتاً لوکوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز و پان سیتوپنی شدید رخ می دهند. نارسایی آدرنال ممکن است ندرتا رخ دهد هم چنین گزارش هایی از دیگر اختلالات اندوکرین مانند کم کاری تیروئید مشاهده شده اند. از دیگر عوارض نادر می توان به آتاکسی، سردرد، افسردگی و اختلالات گوارشی، هایپرکلسترولمی و افت فشار خون ارتوستاتیک اشاره کرد. مصرف بیش از حد آن می تواند باعث کاهش عملکرد سیستم عصبی مرکزی و اختلال هوشیاری و اختلالات الکترولیت و نارسایی تنفسی گردد.
تداخلات دارویی:
سرعت متابولیسم بعضی از داروها در اثر آمینوگلوتیتمید افزایش می یابد و ممکن است در بیماران دریافت کننده وارفارین و یا دیگر آنتی کواگولان های کومارینی، تئوفیلین، تاموکسی فن، مدروکسی پروژسترون نیاز به افزایش دوز تجویزی این داروها پیدا شود. هم چنین آمینوگلوتیتمید سبب تسهیل متابولیسم دگزامتازون می شود. مصرف همزمان با دیورتیک ها باعث ایجاد هایپوناترمی می گردد و الکل می تواند آثار مرکزی آن را تقویت کند.
اشکال داروئی:
AMINOGLUTETHIMIDE 250MG TAB
[قرص آمینوگلوتتمید]
