اطلاعات کامل داروی دوپیلومب dupilumab
گروه داروئی: داروهای پوستی و ضد آفتاب ها
موارد مصرف:
این دارو در درمان اگزمای متوسط تا حاد بزرگسالان کاربرد دارد.
دوپیلومب التهاب ناشی از مواد حساسیت زا در بدن را کاهش می دهد
این دارو در سال ۲۰۱۷ توسط FDA تائید شده است.
مکانیسم اثر:
دوپیلومب آنتاگونیست رسپتور آلفای اینترلوکین- ۴ است. IL-4Rα
اطلاعات کامل داروی دروپریدول Droperidol
اشکال داروئی: خواب آورهای آرامبخش ،و ضد جنون ها
موارد مصرف:
دروپریدول برای ایجاد آرامش و کنترل سریع وضعیت بیمار در اختلالات روانی نظیر مانیا و نیز کنترل نهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و به عنوان داروی پیش‌بیهوشی به تنهایی و یا همراه با داروهای دیگر نظیر فنتانیل و نیتروس اکساید برای ایجاد بیهوشی عمومی به کار می‌رود.
مکانیسم اثر:
دروپریدول اثر خود را عمدتا با انسداد گیرنده‌های دوپامینی در سیستم اعصاب مرکزی ایجاد می‌نماید . این دارو گیرنده‌های الفا – آدرنرژیک را نیز مهار می‌نماید.
فارماکوکینتیک:
جذب این دارو پس از تزریق عضلانی کامل می‌باشد. اثر دروپریدول 10-3 دقیقه بعد از تزریق عضلانی ظاهر می‌گردد. سریعاً در بدن توزیع شده و متابولیسم کبدی وسیعی دارد. نیمه عمر آن بیش از 2 ساعت می‌باشد. اثر تسکین پخش دارو حدود 4-2 ساعت طول می‌کشد. این دارو از طریق کلیه و صفرا دفع می‌گردد.
منع مصرف:
1. این دارو در صورت وجود کاهش پتاسیم خون ، کاهش منیزیم خون، طولانی شدن فاصله QTدر نوار قلبی، ( که از قبل وجود داشته باشد)، حساسیت به دارو و فئوکروموسیتوم نباید مصرف شود.
2. بیماران سالخورده ، ناتوان و افرادی که بشدت بیمار هستند، ممکن است به‌اثرات کاهنده فشار خون و تسکین بخش این دارو حساس‌تر باشند. کاهش مقدار مصرف در این بیماران توصیه می‌شود.
اطلاعات کامل داروی دوکسیلامین Doxylamine
گروه داروئی: آنتی هیستامین ها
موارد مصرف:
مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک:
عوارض جانبی:
اثرات آنتی کولینرژیک ازجمله: خشکی دهان، تاری دید، افزایش درجه حرارت بدن، تاکی کاردی و...
تداخلات دارویی:
هشدار ها:
موارد منع مصرف:
مصرف بیش از ۲ هفته، آسم، گلوکوم، بیماری های قلبی-عروقی، بیماری های تتفسی، اختلالات تیروئیدی، سرکوب CNS.
اشکال داروئی: -
اطلاعات کامل داروی دوکسازوسین Doxazosin
گروه داروئی: داروهای قلبی عروقی
موارد مصرف:
دوگزازوسین یک بلوکر آلفا 1- آدرنوسپتور است که کاربردها و فعالیت های مشابه با پرازوسین دارد اما طول مدت فعالیت طولانی تری دارد. در درمان فشار خون و نیز در هیپرپلازی خوش خیم پروستات کاربرد دارد چرا که علایم انسداد ادراری را بهبود می بخشد.
دوگزازوسین به صورت ملح مسیلات و به طریق خوراکی تجویز می شود اما دوزهای تجویزی معمولاً بر اساس پایه برنامه ریزی می شوند. 2/1 میلی گرم دوگزازوسین مسیلات تقریباً معادل با یک میلی گرم دوگزازوسین می باشد و با یکبار مصرف خوراکی حداکثر کاهش در فشار خون طی 2 تا 6 ساعت بعد اتفاق می افتد که اثر آن تا 24 ساعت حفظ می شود. جهت اجتناب از خطر غش کردن بیمار که در بعضی افراد طی مصرف اولین دوز ایجاد می شود، دوز آغازین 1mg می باشد که ترجیحاً در زمان خواب مصرف می شود و با توجه به پاسخ درمانی می توان میزان دوز را بعد از یک تا دو هفته افزایش داد. دوز معمولی نگهدارنده برای فشار خون تا 4 میلی گرم یکبار در روز می باشد و نباید از 16mg در روز تجاوز کند. در مورد هیپرپلازی خوش خیم پروستات دوز معمول نگهدارنده 2 تا 4 میلی گرم روزانه می باشد که نباید از 8mg در روز تجاوز کند.
مکانیسم اثر:
- پرفشاری خون: بطور کامل گیرنده های پس سیناپسی آلفا-1 آدرنرژیک را مهار می کند و منجر به اتساع وریدها و آرتریول ها شده و کاهش مقاومت محیطی کل و فشار خون را ایجاد می کند.
- BPH: بطور کامل گیرنده های پس سیناپسی آلفا-1 آدرنرژیک را در بافت های استرومال پروستات و گردن مثانه را مهار می کند. در نتیجه باعث کاهش انقباض سمپاتیکی و تنگی مجرای ادرار و کاهش علائم BPH می شود.
فارماکوکینتیک:
دوگزازوسین بعد از تجویز خوراکی به خوبی جذب می شود و اوج غلظت پلاسمایی 2 تا 3 ساعت بعد از تجویز حاصل می شود. زیست دستیابی خوراکی حدود 65% می باشد و به طور وسیع در کبد متابولیزه می گردد و متابولیت های آن در مدفوع وارد می شوند و مقدار کمی هم به صورت داروی تغییر نکرده دفع می گردد. حذف آن از پلاسما دو مرحله ای است که نیمه عمر متوسط آن حدود 22 ساعت می باشد. فارماکوکینتیک دارو در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی تغییر نمی کند. دوگزازوسین به میزان 98% به پروتئین های پلاسما متصل می شود و توسط دیالیز برداشت نمی شود.
اطلاعات کامل داروی دوکساپرام Doxapram
گروه داروئی: داروهای سرکوب کننده اشتها و اشتها آور
موارد مصرف:
دوکساپرام به عنوان محرک در درمان ضعف تنفسی، تضعیف تنفسی پس از عمل جراحی و یا آپنه ای که بدلیل مصرف شل کننده های عضلانی-اسکلتی ایجاد نشده باشد، نارسایی حاد تنفسی در مبتلایان به بیماری انسدادی مزمن ریوی و نیز برای تحریک تنفس عمیق بعد از اعمال جراحی بکار می رود.
مکانیسم اثر:
این دارو با تأثیر بر گیرنده های شیمیایی کاروتید در محیط موجب تحریک تنفس و در نتیجه افزایش حجم حیاتی و افزایش جزئی تعداد تنفس می گردد. بتدریج با افزایش میزان مصرف دارو، مراکز تنفس در بصل النخاع نیز تحریک شده که این خود به طور پیش رونده، سایر قسمت های مغز و طناب نخاعی را نیز تحریک می کند.
فارماکوکینتیک:
اثر دارو طی 40-20 ثانیه شروع شده و پس از 2-1 دقیقه به حداکثر می رسد. اثر دوکساپرام 12-5 دقیقه به طول می انجامد. حدود 55 درصد آن از طریق صفرا دفع می گردد.
منع مصرف:
دوکساپرام در مواردی چون صدمات عروق مغزی، بیماری شریان کرونر، صرع، ضربه به سر، نارسایی قلبی، افزایش حاد فشار خون، عدم کفایت تنفسی بدلایلی از قبیل انسداد راه های هوایی، دیسپنه شدید، پنوموتوراکس، فلج عضلانی و نیز در بیماریهای ریوی مثل آسم حاد نایژه ای، آمبولیسم ریوی، نارسایی تنفسی ناشی از اختلالات عضلانی –اسکلتی و فیبروز ریوی نباید مصرف شود.
اطلاعات کامل داروی دوپکسامین Dopexamine
گروه داروئی: داروهای قلبی و عروقی
موارد مصرف:
وازودیلاتور سیمپاتومیمتیک (تحریک رسپتورهای b2، رسپتورهای دوپامین محیطی، مهار بازجذب نورونال نورآدرنالین).
a) تجویز وریدی کوتاه مدت به منظور ساپورت همودینامیک در بیماران با برون ده قلبی پایین (پیرو عمل جراحی قلب یا CHF تشدید یافته)
b) شوک سپتیک (به منظور افزایش جریان خون احشایی و کاهش آسیب کلیوی و گوارشی)
مکانیسم اثر:
دارو از طریق تحریک رسپتورهای b2 و نیز رسپتورهای دوپامین محیطی و مهار بازجذب نورونال نورآدرنالین سبب افزایش برون ده قلبی، وازودیلاسیون محیطی و افزایش جریان خون محیطی و مزانتریک می شود.
فارماکوکینتیک:
نیمه عمر دارو در خون کوتاه بوده و حدود 6 تا 7 دقیقه است. متابولیت های دارو در صفرا و ادرار ترشح می شوند.
عوارض جانبی:
اضطراب، تب، بی قراری، بی خوابی، گیجی، سردرد، ضعف، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، تپش قلب، هایپوتانسیون گذرا، کاهش تعداد پلاکت ها
تداخلات دارویی:
a) مصرف همزمان این دارو با هالوتان سبب احتمال افزایش بروز آریتمی می شود.
b) پیرو مصرف همزمان این دارو با مهارکننده های مونوآمینو اکسیداز احتمال بروز هایپرتانسیون شدید (به علت تشدید تجمع نور آدرنالین در انتهای اعصاب آدرنرژیک) وجود دارد.
c) مصرف همزمان این دارو با هپارین سبب احتمال تشدید بروز ترومبوسیتوپنی می گردد.
هشدار ها:
مصرف این دارو در بیماران ترومبوستوپنیک باید با احتیاط صورت گیرد.
اطلاعات کامل شربت فروگلوبین ب12
| نام | مقدار | نیاز روزانه |
|---|---|---|
| (Thiamin Hcl (Vitamin B1 | 10 mg | 286 % |
| Vitamin B2 | 2 mg | 63 % |
| Vitamin B6 | 2 mg | 100 % |
| (Vitamin B12 (Cyanocobalamin | 10 µg | 500 % |
| Folic Acid | 100 µg | 75 % |
| Dexpanthenol | 4 mg | * |
| Calcium Glycerophosphate | 20 mg | * |
| (Nicotinamide (Vitamin B3 | 20 mg | * |
| (Iron (Elemental | 20 mg | 50 % |
| (Zinc (Elemental | 6 mg | 33 % |
| Vitamin C | 64 mg | * |
| Copper | 0.4 mg | * |
| Manganese | 0.5 mg | * |
| Lysine HCL | 40 mg | * |
| Honey | 200 mg | * |
| Malt Extract | 1000 mg | * |
اطلاعات کامل داروی دوکوسات Docusates
گروه داروئی: داروهای گوارشی
موارد مصرف:
Docusates به صورت نمک های کلسیم و یا سدیم تجویز می شوند و به عنوان مسهل در درمان یبوست کاربرد دارند هم چنین از آن ها جهت تخلیه شکم قبل از اعمال رادیولوژیک استفاده می شود. از دوکسات پتاسیم نیز استفاده می شود. دوکسات ها از جمله سورفاکتانت های آنیونی هستند که باعث افزایش نفوذ آب به درون مدفوع می شوند و هم چنین دارای تأثیراتی بر ترشح مایع روده ای هستند و هم به صورت محرک و هم به صورت عامل نرم کننده مدفوع عمل می کنند. دوز معمول روزانه خوراکی دوکسات کلسیم 240 میلی گرم می باشد.
دوکسات سدیم در روزهای معمول 50 تا 300 میلی گرم روزانه به طریق خوراکی و در دوزهای تقسیم شده تجویز می شود اگر چه دوزهایی تا 500 میلی گرم در روز نیز مورد استفاده واقع می شوند. دوزهای پیشنهادی برای کودکان تا 120 میلی گرم در روز می باشد. اثر دارو طی 12 تا 72 ساعت دیده می شود. هنگام استفاده به عنوان مکمل در اعمال رادیولوژیک 400 میلی گرم به صورت خوراکی همراه با باریم داده می شود. هم چنین به صورت انما و با دوز 50 تا 120 میلی گرم تجویز می گردد و اثر آن طی 5 تا 20 دقیقه دیده می شود. قطرات گوشی حاوی 5/0 یا 5% دوکسات سدیم جهت نرم کردن واکس گوش به کار می رود. از دوکسات سدیم و دیگر دوکسات ها به عنوان سورفاکتانت های آنیونی در تولیدات فارماکولوژیک به صورت گسترده استفاده می شود.
فارماکوکینتیک:
نمک های دوکسات از مسیر گوارشی جذب می شوند و از طریق صفرا دفع می گردند. دوکسات سدیم هم چنین در شیر مادر توزیع می گردد.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی حاصل از Docusates به ندرت رخ می دهند و عبارتند از: اسهال، حالت تهوع، کرامپ های شکمی، راش پوستی. متعاقب تجویز مقعدی درد آنورکتال و خونریزی گاهاً گزارش شده است. همانند تمام مسهل ها، Docusates هم نباید هنگام وجود انسداد روده ای یا علایم غیر تشخیص داده شده شکمی مصرف شوند. از مصرف طولانی مدت هم باید پرهیز شود و در بیماران مبتلا به هموروئید و فیشرهای آنال از تجویز مقعدی دوکوسات سدیم باید اجتناب ورزید. هنگام التهاب گوش و یا پارگی پرده گوش نباید به منظور نرم کردن واکس گوش از دوکوسات سدیم استفاده کرد.
تداخلات دارویی:
این داروها می توانند باعث افزایش جذب دیگر داروها شوند مثل پارافین مایع (که نباید آن را همزمان تجویز نمود).در صورت مصرف همزمان باید از میزان دوز تجویزی مسهل های anthraquinone کم کرد. تجویز همزمان با آسپرین باعث افزایش بروز عوارض جانبی در مورد مخاط معده روده ای می شود.
اشکال داروئی:
DOCUSATE SODIUM & SORBITOL 67.5ML ENEMA
DOCUSATE SODIUM 10ML DROP
اطلاعات کامل آمپول داستاکسل Docetaxel
گروه داروئی: آنتی نئوپلاستیک
موارد مصرف:
Docetaxel یک تاکسان نیمه سنتستیک است مشابه با Paclitaxel و از یک پیش ساز تاکسان مشتق از خارهای درخت اروپایی Taxus baccata ساخته می شود. از Docetaxel در مورد سرطان پستان متاستاتیک یا موضعی پیشرفته و سرطان ریه نوع non- small cell استفاده می شود. از آن می توان در سرطان پروستات متاستاتیک نیز استفاده نمود و کاربرد آن در دیگر نئوپلاسم های بد خیم از جمله درمان تسکینی سرطان های سرو گردن در دست بررسی است. این دارو به طریق داخل وریدی و به صورت انفوزیون با گلوکز 5/0 یا کلرید سدیم 9/0% با غلظت حداکثر 74/0 mg/ml تجویز می شود. به طور نرمال انفوزیون بیش از یک ساعت طول می کشد. دوز مجاز این دارو در مورد سرطان پستان متعاقب شکست شیمی درمانی های قبلی 60 تا 100 mg/m هر 3 هفته یکبار می باشد (در حالتی که این دارو منفرد درمانی باشد) و در درمان ترکیبی دوز تجویزی این دارو mg/m 75 است. دوز تجویزی در مورد سرطان ریه از نوع non- small cell ، mg/m 75 و هر 3 هفته یکبار چه در مونوتراپی و چه درمان ترکیبی متعاقب شکست شیمی درمانی های قبلی است. در مورد سرطان پروستات دوز تجویزی این دارو mg/m 75 هر 3 هفته یکبار همراه با mg5 پرد نیزون خوراکی 2 بار در روز است. مصرف پرد نیزون باعث کاهش نیاز به کورتیکواستروئید می شود. شمارش منظم گلبولهای خون مورد نیاز است و در بیماران مبتلا به نوتروپنی و یا در آن هایی که دچار نوروپاتی محیطی شده اند و همچنین در بیماران مبتلا به اختلالات کبدی نیاز به کاهش دوز تجویزی می باشد.
اطلاعات کامل داروی دی سولفیرام Disulfiram
موارد مصرف: داروهای متفرقه
ترک اعتیاد به الکل
مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک:
عوارض جانبی:
تداخلات دارویی:
اشکال داروئی:
قرص آنتابوس 250 میلی گرم
ANTABUS 250 MG TAB
